อาณาจักรมยีนไซ่ง์

อาณาจักรมยีนไซ่ง์ (พม่า: မြင်စိုင်းခေတ်, ออกเสียง: [mjɪ̀ɰ̃.záɪ̯ɰ̃ kʰɪʔ]) คืออาณาจักรที่ปกครองพม่าตอนกลางระหว่าง ค.ศ. 1297–1313 สถาปนาโดยเจ้าชายสามพี่น้องแห่งมยีนไซ่ง์ เป็นหนึ่งในอาณาจักรเล็ก ๆ ที่ประกาศตัวเป็นอิสระหลังการล่มสลายของอาณาจักรพุกามเมื่อ ค.ศ. 1287 อาณาจักรมยีนไซ่ง์ประสบความสำเร็จในการต้านทานการรุกรานของจักรวรรดิมองโกลครั้งที่สองช่วง ค.ศ. 1300–1301 นอกจากนี้ยังสามารถรวบรวมพม่าตอนกลางให้เป็นปึกแผ่นได้สำเร็จ โดยเริ่มจากตะก้องทางตอนเหนือ ถึงแปรทางตอนใต้ อาณาจักรมยีนไซ่ง์และการปกครองร่วมกันของเจ้าชายสามพี่น้องสิ้นสุดลงในปี ค.ศ. 1310 ถึงปี ค.ศ. 1313 จากการสวรรคตของพระเชษฐาสองพระองค์ของพระเจ้าสีหตู พระเจ้าสีหตูจึงได้สถาปนาอาณาจักรใหม่คือ อาณาจักรปี้นยะ ขณะเดียวกันพระราชโอรสองค์ใหญ่ของพระเจ้าสีหตูได้แยกตัวเป็นอิสระจากพระราชบิดาและสถาปนาอาณาจักรซะไกง์ ขึ้นเมื่อ ค.ศ. 1315 ทำให้พม่าตอนกลางแบ่งเป็น 2 อาณาจักรแยกจากกัน กระทั่งมีการสถาปนาอาณาจักรอังวะในอีก 5 ทศวรรษต่อมา

อาณาจักรมยีนไซ่ง์

မြင်စိုင်းခေတ်
ค.ศ. 1297–ค.ศ. 1313
มยีนไซ่ง์ราว ค.ศ. 1310
มยีนไซ่ง์ราว ค.ศ. 1310
สถานะอาณาจักร
เมืองหลวงมยีนไซ่ง์, แมะคะยา, ปีนแล
ภาษาทั่วไปพม่า, ไทใหญ่, มอญ
ศาสนา
พุทธเถรวาท, พุทธมหายาน, ความเชื่อเรื่องวิญญาณ
การปกครองราชาธิปไตย
กษัตริย์ 
• ค.ศ. 1297–1310
อตินคายา, ราซะทินจาน, สีหตู
• ค.ศ. 1310–1312/1313
ราซะทินจาน, สีหตู
• ค.ศ. 1313
สีหตู
ยุคประวัติศาสตร์สงครามกลางเมือง
ค.ศ. 1277–1287
17 ธันวาคม ค.ศ. 1297
8 พฤษภาคม ค.ศ. 1299
ค.ศ. 1300–1301
• ขับมองโกลออก
4 เมษายน ค.ศ. 1303
• สีหตูสถาปนาเป็นกษัตริย์
20 ตุลาคม ค.ศ. 1309
7 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1313
15 พฤษภาคม ค.ศ. 1315
ก่อนหน้า
ถัดไป
อาณาจักรพุกาม
อาณาจักรปี้นยะ