อักษรไทใต้คง
อักษรไทใต้คง (อังกฤษ: Dehong Dai, Tai Dehong), อักษรไทเหนือ (Tai Nüa) หรือ อักษรไตเหลอ (Tai Le, ᥖᥭᥰ ᥘᥫᥴ, [tai˦.lə˧˥]) พัฒนามาจากอักษรไทโบราณ ซึ่งมาจากอักษรที่เรียกไป่ยี่ มีกำเนิดตั้งแต่เมื่อใดไม่มีหลักฐานแน่ชัด โดยหลักฐานจากอาหมบุราณจีระบุว่ามีมาก่อน พ.ศ. 1816 [2] อักษรนี้ใช้โดยชาวไทเหนือ ที่อาศัยอยู่ในเขตใต้คง (เต้อหง) ทางตะวันตกเฉียงใต้ ของมณฑลยูนนาน และชาวจิ่งพัวนำไปใช้เป็นบางครั้ง [3]
| อักษรไทใต้คง | |
|---|---|
 | |
| ชนิด | อักษรสระประกอบ |
| ภาษาพูด | ไทเหนือ, ปะหล่อง, ปลัง, Achang |
| ช่วงยุค | ประมาณ ค.ศ. 1200 – ปัจจุบัน |
| ระบบแม่ | |
| ระบบพี่น้อง | ไทอาหม, คำตี้ |
| ช่วงยูนิโคด | U+1950-U+197F |
| ISO 15924 | Tale |
[a] ต้นกำเนิดเซมิติกของอักษรพราหมียังเป็นที่ยอมรับ | |
| บทความนี้มีสัญลักษณ์สัทศาสตร์สัทอักษรสากล หากไม่มีการสนับสนุนเร็นเดอร์ที่เหมาะสม คุณอาจเห็นเครื่องหมายคำถาม กล่อง หรือสัญลักษณ์อื่นแทนอักขระยูนิโค้ด | |
ลักษณะ แก้
พยัญชนะแต่ละตัวมีเสียงอะ ไม่มีช่องว่างระหว่างคำ โดยช่องว่างใช้แสดงการสิ้นสุดของประโยคหรือวลี อักษรไทใต้คงเก่าไม่มีวรรณยุกต์กำกับ ต้องวิเคราะห์จากบริบทเอาเองว่าควรอ่านออกเสียงอย่างไร รูปร่างของอักษรมีการเปลี่ยนแปลงในสมัยราชวงศ์หมิง โดยก่อนหน้านั้นเขียนด้วยก้านผักกูดจุ่มน้ำหมึก ตัวหนังสือจึงมีลักษณะกลมป้อม ต่อมาเปลี่ยนมาเขียนด้วยพู่กัน ตัวอักษรจึงมีลักษณะยาวเหลี่ยม
ต่อมาในช่วง พ.ศ. 2495-2497 มีการปฏิรูปอักษรไทใต้คงโดยจัดให้มีรูปวรรณยุกต์ และมีการปรับปรุงรูปวรรณยุกต์อีกครั้งเมื่อ พ.ศ. 2508 เพื่อให้อ่านง่ายขึ้น
ใช้เขียน แก้
- ภาษาไทใต้คง มีผู้พูด 443,000 คนในเขตใต้คง พม่าและไทย ภาษานี้มีชื่ออื่นอีกเช่น ภาษาไทเหนือ ภาษาไทเข่ หรือแข่ (เข่เป็นภาษาไทใหญ่หมายถึงจีน)
ยูนิโคด แก้
| ไทเหลอ (ชื่อตามมาตรฐานยูนิโคด) Unicode.org chart (PDF) | ||||||||||||||||
| 0 | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | A | B | C | D | E | F | |
| U+195x | ᥐ | ᥑ | ᥒ | ᥓ | ᥔ | ᥕ | ᥖ | ᥗ | ᥘ | ᥙ | ᥚ | ᥛ | ᥜ | ᥝ | ᥞ | ᥟ |
| U+196x | ᥠ | ᥡ | ᥢ | ᥣ | ᥤ | ᥥ | ᥦ | ᥧ | ᥨ | ᥩ | ᥪ | ᥫ | ᥬ | ᥭ | ||
| U+197x | ᥰ | ᥱ | ᥲ | ᥳ | ᥴ | |||||||||||
อ้างอิง แก้
- ↑ Daniels 2012, p. 170-171.
- ↑ เจีย แยนจอง, 2549
- ↑ Omniglot
ข้อมูล แก้
- Wharton, David (2017). Language, Orthography and Buddhist Manuscript Culture of the Tai Nuea: An Apocryphal Jātaka Text in Mueang Sing, Laos (วิทยานิพนธ์ PhD). Universität Passau. แม่แบบ:Urn.
- Daniels, Christian (2012). "Script without Buddhism: Burmese Influence on the Tay (Shan) Script of Mäng2 Maaw2 as Seen in a Chinese Scroll Painting of 1407". International Journal of Asian Studies (ภาษาอังกฤษ). 9 (2): 147–176. doi:10.1017/S1479591412000010.
แหล่งข้อมูลอื่น แก้
- Omniglot, อักษรไทใต้คง
- ฟอนต์อักษรไทใต้คง (Dehong) เก็บถาวร 2007-01-03 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน (อังกฤษ)
- เจีย แยนจอง. แคว้นใต้คง: ถิ่นไทเหนือในยูนนาน ใน คนไทไม่ใช่คนไทยแต่เป็นเครือญาติชาติภาษา. กทม. มติชน. 2549 หน้า 184- 185