ห้ามเป็นพยานเท็จใส่ร้ายเพื่อนบ้าน
ห้ามเป็นพยานเท็จใส่ร้ายเพื่อนบ้าน[1][2] หรือ อย่าพูดเท็จใส่ร้ายผู้อื่น[3] (อังกฤษ: Thou shalt not bear false witness against thy neighbour) เป็นหนึ่งในข้อบทบัญญัติสิบประการ ซึ่งพระยาห์เวห์ได้ประทานให้กับชนชาติอิสราเอลผ่านทางโมเสส ซึ่งเป็นบัญญัติข้อที่ 8 ของการจัดรูปแบบพระบัญญัติแบบออกัสตินแห่งฮิปโป แบบคำสอนพระศาสนจักรคาทอลิก และแบบลูเทอแรน และเป็นบัญญัติข้อที่ 9 ของการจัดรูปแบบพระบัญญัติแบบเซปตัวจินต์ แบบไฟโล แบบทาลมุด และแบบคริสตจักรปฏิรูป
บัญญัติข้อนี้มีบันทึกในหนังสืออพยพ 20:16 และหนังสือเฉลยธรรมบัญญัติ 5:20 ในคัมภีร์ฮีบรูหมวดโทราห์ของศาสนายูดาห์ และในคัมภีร์ไบเบิลภาคพันธสัญญาเดิมของศาสนาคริสต์
ห้ามเป็นพยานเท็จใส่ร้ายเพื่อนบ้าน
— หนังสืออพยพ 20:16
เนื้อหา แก้
ห้ามเป็นพยานเท็จใส่ร้ายเพื่อนบ้าน บัญญัติข้อนี้เป็นข้อที่เก้าที่ปกป้องชื่อเสียงของผู้อื่น อย่าให้ใครกล่าวความเท็จเกี่ยวกับอุปนิสัยหรือการกระทำของใครก็ตาม เราต้องกล่าวถึงทุกคนด้วยความยุติธรรมและเที่ยงธรรม[4][5][6] บัญญัติข้อนี้รวมถึงการพูดโกหกโดยทั่วไปด้วย[7][8][9]
อ้างอิง แก้
- ↑ หนังสืออพยพ 20:16, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
- ↑ หนังสือเฉลยธรรมบัญญัติ 5:20, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
- ↑ อพยพ 20 เก็บถาวร 2016-03-07 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, พระคัมภีร์ภาคพันธสัญญาเดิม, คณะกรรมการคาทอลิกเพื่อคริสตศาสนธรรม แผนกพระคัมภีร์
- ↑ หนังสือเลวีนิติ 19:16, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
- ↑ พระวรสารนักบุญยอห์น 8:44, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
- ↑ จดหมายของนักบุญเปาโลถึงชาวโครินธ์ ฉบับที่ 2 12:20, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
- ↑ หนังสือเลวีนิติ 6:2-3, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
- ↑ หนังสือสุภาษิต 14:5, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
- ↑ จดหมายของนักบุญเปาโลถึงชาวโคโลสี 3:9, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
 | บทความศาสนานี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |