หนี้ภายนอก (อังกฤษ: External debt) หรือ หนี้ต่างประเทศ (อังกฤษ: Foreign debt) คือยอดรวมหนี้สินของภาครัฐและเอกชนที่ต้องชำระคืนแก่เจ้าหนี้ต่างชาติ ตรงข้ามกับหนี้ภายในซึ่งเป็นหนี้สินที่มีเจ้าหนี้เป็นบุคคลในประเทศ ยิ่งประเทศมีหนี้ภายนอกคิดเป็นสัดส่วนต่อจีดีพีสูงมากเท่าใดก็ยิ่งมีความเสี่ยงทางการเงินมากขึ้นเท่านั้น

โดยทั่วไป หนี้ภายนอกสามารถจำแนกแยกย่อยออกเป็นสี่ประเภท ได้แก่[1]:

(1) หนี้สาธารณะและหนี้ที่รัฐบาลค้ำประกัน
(2) สินเชื่อปลอดค้ำประกันของภาคเอกชน
(3) เงินรับฝากที่ธนาคารกลาง
(4) หนี้ที่ติดค้างต่อกองทุนการเงินระหว่างประเทศ

อ้างอิง แก้