สถานีรถไฟพระตะบอง

สถานีรถไฟพระตะบอง (เขมร: ស្ថានីយ៍រថភ្លើងបាត់ដំបង) เป็นสถานีรถไฟหลักของเมืองพระตะบอง จังหวัดพระตะบอง ประเทศกัมพูชา อยู่ในเส้นทางรถไฟสายตะวันตกของประเทศ เปิดให้บริการตั้งแต่ พ.ศ. 2496 ดำเนินกิจการโดยรถไฟหลวงกัมพูชา (Chemins de Fer Royaux du Cambodge) ปัจจุบันดำเนินกิจการโดยรอยัลเรลเวย์ (อังกฤษ: Royal Railway) สถานีรถไฟนี้เป็นจุดเชื่อมระหว่างสถานีรถไฟพนมเปญกับสถานีรถไฟกรุงเทพของประเทศไทย

สถานีรถไฟพระตะบอง
สถานีรถไฟพระตะบองใน พ.ศ. 2557
ข้อมูลทั่วไป
ที่ตั้งพระตะบอง จังหวัดพระตะบอง ประเทศกัมพูชา
พิกัด13°05′52″N 103°11′40″E / 13.097868°N 103.194539°E / 13.097868; 103.194539
เจ้าของรอยัลเรลเวย์
สายตะวันตก
(เดิมทางรถไฟสายอรัญญประเทศ–พระตะบอง)
ประวัติ
เริ่มเปิดให้บริการพ.ศ. 2496
การเชื่อมต่อ
สถานีก่อนหน้า รถไฟหลวงกัมพูชา สถานีต่อไป
ทมอโกร์
มุ่งหน้า ปอยเปต
พนมเปญ–ปอยเปต ภนุมธิพเด็ย
มุ่งหน้า พนมเปญ

ประวัติ แก้

 
ชานชาลาสถานีรถไฟพระตะบองก่อนการบูรณะ พ.ศ. 2553
 
ซากอาคารในเขตสถานีรถไฟ พ.ศ. 2557

เส้นทางรถไฟของสถานีรถไฟพระตะบองสร้างโดยรัฐบาลไทยในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง เป็นส่วนต่อขยายของทางรถไฟสายอรัญญประเทศ–มงคลบุรี ที่ขยายเข้าเมืองพระตะบอง รัฐบาลไทยได้ทำการเวนคืนที่ดินในจังหวัดปราจีนบุรี จังหวัดพิบูลสงคราม และจังหวัดพระตะบองเพื่อก่อสร้างเส้นทางใน พ.ศ. 2485–2487[1][2] โดยมีทหารญี่ปุ่นทำหน้าที่บุกเบิกเส้นทางให้ แต่ครั้นสิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่สองเมื่อ พ.ศ. 2489 รัฐบาลไทยต้องคืนดินแดนและเส้นทางที่เคยสร้างไว้คืนแก่ฝรั่งเศส[3] ในช่วงสงครามกลางเมืองกัมพูชา ทางรถไฟเส้นนี้ได้รับความเสียหายหนักจากปืนใหญ่ และถูกทำลายอีกครั้งในยุคเขมรแดง[4]

ช่วงคริสต์ทศวรรษ 1980 การเดินทางระหว่างพนมเปญ–พระตะบองมีระยะทางราว 300 กิโลเมตร ใช้เวลาเดินทาง 14 ชั่วโมง แต่การเดินทางโดยรถไฟนี้จะใช้เวลาเดินทาง 2-3 วัน และอันตรายมากกว่า[4] การเดินรถหยุดลงใน พ.ศ. 2552 เพราะสภาพรางรถไฟทรุดโทรมเกินไป และเปิดให้บริการอีกครั้งในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2561 ปัจจุบันมีการเดินรถไปชายแดนไทยที่สถานีรถไฟปอยเปต และมีแผนที่จะเชื่อมโยงการเดินรถระหว่างกรุงเทพฯ–พนมเปญ[5]

สิ่งก่อสร้าง แก้

ตัวอาคารสถานีได้รับการบูรณะและทาสีใหม่ ส่วนนาฬิกาเหนือประตูทางเข้าตายตั้งแต่เมื่อไรไม่ปรากฏ และเข็มนาฬิกาหยุดไว้ในเวลา 08.02 น. ส่วนรางรถไฟในเขตสถานีถูกซ่อมแซมใหม่เมื่อ พ.ศ. 2561 นอกจากนี้ยังมีซากโกดัง และกระท่อมสัญญาณรถไฟที่พังเสียหายตามกาลเวลา ซึ่งบางส่วนมีคนบุกรุกเข้าไปอาศัย เก็บของ หรือทำพาณิชยกรรมในนั้น[4]

อ้างอิง แก้

  1. "พระราชกริสดีกา กำหนดเขตที่ดินไนบริเวนที่ที่จะเวนคืน ไนท้องที่อำเพออรัญประเทส จังหวัดปราจีนบุรี อำเพอสรีโสภน จังหวัดพิบูลสงคราม และอำเพอมงคลบุรี อำเพอเมืองพระตะบอง อำเพออธึกเทวเดช จังหวัดพระตะบอง พุทธสักราช 2485" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 59 (73 ก): 2251. 24 พฤศจิกายน 2485.
  2. "พระราชกริสดีกา กำหนดเขตที่ดินไนบริเวนที่ที่จะเวนคืน ไนท้องที่อำเพออรัญประเทส จังหวัดปราจีนบุรี อำเพอสรีโสภน จังหวัดพิบูลสงคราม และอำเพอมงคลบุรี อำเพอเมืองพระตะบอง อำเพอรนนภากาส จังหวัดพระตะบอง พุทธสักราช 2487" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 61 (72 ก): 1146. 24 พฤศจิกายน 2487.
  3. อภิญญ ตะวันออก (6 กันยายน 2560). "แด่หนุ่มสาว (12) / กาลครั้งหนึ่ง ณ ทางรถไฟไทย-กัมพูชา". มติชนสุดสัปดาห์. สืบค้นเมื่อ 3 พฤษภาคม 2561. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= (help)[ลิงก์เสีย]
  4. 4.0 4.1 4.2 Battambang Railway Station. เก็บถาวร 17 พฤศจิกายน 2017 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน 2 November 2016. Downloaded on 16 November 2017.
  5. Seat61: Seat61 News August 2018 Downloaded on 3 August 2018.

แหล่งข้อมูลอื่น แก้