วีรบุรุษท้องถิ่น

วีรบุรุษท้องถิ่น
กำกับ	บิล ฟอร์ไซธ์
เขียนบท	บิล ฟอร์ไซธ์
อำนวยการสร้าง	เดวิด พัตนัม
นักแสดงนำ	ปีเตอร์ ไรเกิร์ต; เดนิส ลอว์สัน; เบิร์ต แลนแคสเตอร์; ฟุลตัน แม็กเคย์
กำกับภาพ	Chris Menges
ตัดต่อ	Michael Bradsell
ดนตรีประกอบ	มาร์ก นอฟเลอร์
ผู้จัดจำหน่าย	วอร์เนอร์บราเธอร์ส
วันฉาย	17 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1983
ความยาว	111 นาที
ประเทศ	สกอตแลนด์; สหราชอาณาจักร
ภาษา	ภาษาอังกฤษ

วีรบุรุษท้องถิ่น หรือ โลเคิลฮีโร (อังกฤษ: Local Hero) เป็นภาพยนตร์ที่ออกฉายในปี พ.ศ. 2526 เขียนบทและกำกับโดยบิล ฟอร์ไซธ์ อำนวยการสร้างโดยเดวิด พัตนัม มีเนื้อเรื่องเกี่ยวกับหมู่บ้าน ชาวประมงเล็กๆ ทางฝั่งมหาสมุทรแอตแลนติก ทางเหนือของสก็อตแลนด์ ที่กำลังจะถูกบริษัทปิโตรเลียมยักษ์ใหญ่จากฮูสตัน สหรัฐอเมริกา เข้ากว้านซื้อที่ดิน เพื่อสร้างแท่นขุนเจาะน้ำมัน ท่าเรือ และโรงกลั่นน้ำมัน ฟอร์ไซธ์ดัดแปลงเนื้อเรื่องจากข่าวความขัดแย้งที่เกิดขึ้นกับเท็กซาโก บริษัทขุดเจาะน้ำมันของสหรัฐ ที่หมู่เกาะ เช็ทแลนด์ ทางตอนเหนือของสก็อตแลนด์ ^[1]

ภาพยนตร์นำแสดงโดยปีเตอร์ ไรเกิร์ต, เดนิส ลอว์สัน, เบิร์ต แลนแคสเตอร์ และฟุลตัน แม็กเคย์ ถ่ายทำที่หมู่บ้านชายทะเลชื่อ เพนแนน เมืองแอเบอร์ดีนเชียร์ ทางตะวันออกของสก็อตแลนด์ ^[2] ฉากชายทะเลถ่ายทำที่เมืองมอแรร์ และแอริเซก ฝั่งตะวันตกของสก็อตแลนด์ ^[3] ^[4]

ดนตรีประกอบภาพยนตร์ ใช้เพลงแนวเคลต์ โดยมาร์ก นอฟเลอร์ เพลงธีมของภาพยนตร์ ชื่อเพลง "Going Home" นับเป็นเพลงของนอฟเลอร์ที่ประสบความสำเร็จที่สุด ถูกนำมาใช้เป็นเพลงเปิดตัวนักกีฬาลงสู่สนามเซนต์เจมส์พาร์ค ของสโมสรฟุตบอลนิวคาสเซิลยูไนเต็ด ^[5]^[6] และเป็นเพลงปิดท้ายเกมเหย้าของสโมสรฟุตบอลทรานเมียร์โรเวอร์ส ^[7] ในลีกวัน (เทียบเท่า ดิวิชัน 2)

โลเคิลฮีโร ถูกนำเข้าลิขสิทธิ์มาวางจำหน่ายในประเทศไทยโดยบริษัท รี มาสเตอร์ จำกัด ใช้ชื่อภาษาไทยว่า วีรบุรุษท้องถิ่น

เรื่องย่อ แก้

แมคอินไทร์ (ปีเตอร์ ไรเกิร์ต) เป็นเจ้าหน้าที่ระดับปฏิบัติการของบริษัท น็อกซ์น้ำมันและกาซธรรมชาติ มีสำนักงานใหญ่อยู่ที่ฮูสตัน เท็กซัส ซึ่งกำลังมีโครงการก่อสร้างแท่นเจาะน้ำมัน และท่าเรือ บริเวณอ่าวเฟอร์เนส ชายฝั่ง แอตแลนติกของสก็อตแลนด์ ^[8] แมคได้รับคำสั่งให้เดินทางมาเจรจาซื้อขายที่ดินจากเจ้าของเดิม บริเวณหมู่บ้านเฟอร์เนส หมู่บ้านชาวประมงเล็กๆ เพราะเจ้านายเข้าใจว่าแมคอินไทร์มีเชื้อสายสก็อต (ความจริงแล้วพ่อแม่แมคอินไทร์อพยพมาจากฮังการี และเปลี่ยนชื่อเป็นแมคอินไทร์เพราะคิดว่าเป็นชื่ออเมริกัน)

ก่อนออกเดินทาง เขาได้รับคำสั่งเป็นการส่วนตัวจาก เฟลิกซ์ แฮพเปอร์ (เบิร์ต แลนแคสเตอร์) ประธานกรรมการบริษัทและนักดูดาวสมัครเล่น ให้คอยสังเกตท้องฟ้า โดยเฉพาะบริเวณกลุ่มดาวหญิงสาว เพื่อค้นหาดาวหางดวงใหม่ที่ยังไม่เคยถูกใครพบ แฮพเปอร์บริหารงานบริษัทน็อกซ์ต่อจากพ่อ เขารู้สึกไม่ยินดีนักที่พ่อไม่เปลี่ยนชื่อบริษัทจากน็อกซ์เป็นแฮพเปอร์ หลังจากเทคโอเวอร์มาจากเจ้าของเดิม และหวังมาตลอดว่าจะตั้งชื่อสิ่งที่ยิ่งใหญ่สักอย่างหนึ่ง ตามชื่อของตัวเขา (เช่น ดาวหางแฮพเปอร์ ฯลฯ)

แมค และแดนนี ออลเซน (ปีเตอร์ คาพาลดี) เจ้าหน้าที่ประสานงานของบริษัทน็อกซ์สาขาแอเบอร์ดีน เดินทางมาติดต่อซื้อที่ดินจากชาวบ้านทั้งหมู่บ้าน ด้วยความช่วยเหลือจากเจ้าของโรงแรมและที่ปรึกษาทางบัญชี กอร์ดอน เออร์คูฮาร์ต (เดนิส ลอว์สัน) และสเตลลา (เจนนิเฟอร์ แบล็ก) และประสบความสำเร็จในการเจรจาเป็นอย่างดี ยกเว้นเพียงรายเดียวที่ไม่ยอมขายที่ดิน คือ เบน น็อกซ์ (ฟุลตัน แม็กเคย์) ที่เป็นเจ้าของพื้นที่ชายหาดทั้งหมด โดยได้รับสืบทอดมาจากบรรพบุรุษ ที่เป็นขุนนางสก็อต จนเกือบจะมีเรื่องวิวาทกับคนอื่นทั้งหมู่บ้าน ที่ต้องการเป็นมหาเศรษฐีจากการขายที่ดิน

ระหว่างที่พักอาศัยอยู่ แมคและออลเซนพบว่า อ่าวเฟอร์เนสยังมีธรรมชาติอุดมสมบูรณ์ มีทั้งนกทะเล แมวน้ำ ในเวลากลางคืนพบเห็นฝนดาวตก ทั้งคู่เริ่มหลงใหลในสิ่งแวดล้อมและวิถีชีวิตแบบดั้งเดิมของชาวเมือง เขาได้พบเห็นความมีน้ำใจ เป็นห่วงเป็นใยผู้อื่น จนเริ่มรู้สึกเสียดาย หากหมู่บ้านแห่งนี้ต้องถูกทำลายไป เพื่อสร้างอุตสาหกรรมหนัก ขณะเดียวกัน ออลเซนก็มีความรักกับ มารินา (เจนนี ซีกรูฟ) นักวิจัยสมุทรศาสตร์สาวสวยของบริษัทน็อกซ์ ผู้หลงใหลในธรรมชาติใต้ท้องทะเล และพบว่าแท้จริงแล้วเธอไม่ได้เป็นคนธรรมดา แต่สืบเชื้อสายมาจากนางเงือก

คืนวันหนึ่ง แมคมองเห็นท้องฟ้าเกิดแสงเรือง และพุ่งกระจายออกมาเป็นสีต่างๆ ปรากฏการณ์นี้เรียกว่า ออโรรา บอเรลลีส (Aurora Borealis - แสงเหนือ) เขารีบโทรศัพท์ข้ามทวีปไปรายงานแก่แฮพเปอร์ ซึ่งเดินทางจากฮูสตัน มาสก็อตแลนด์ในทันที

เมื่อเดินทางมาถึง แฮพเปอร์รับรู้ถึงอุปสรรคที่เบน น็อกซ์ ไม่ยอมขายที่ดินให้ จึงเข้าไปเจรจากับเบนด้วยตัวเอง ทั้งคู่พูดคุยกันอย่างถูกคอ คุยกันข้ามวันข้ามคืน ในที่สุดแฮพเปอร์จึงตัดสินใจล้มเลิกโครงการสร้างแท่นเจาะน้ำมัน จัดสร้างกล้องโทรทรรศน์และกล้องโทรทรรศน์วิทยุเพื่อศึกษาท้องฟ้า และเปลี่ยนเป็นโครงการก่อตั้งสถาบันวิจัยด้านดาราศาสตร์และสมุทรศาสตร์ ใช้ชื่อว่า สถาบันวิจัยแฮพเปอร์ พร้อมกับคงหมู่บ้านและวิถีชีวิตไว้ดังเดิม