ลุดตัดกุด

ลุดตัดกุด มีชื่อในภาษาจีนกลางว่า อู้ทูกู่ (จีน: 兀突骨; พินอิน: Wùtūgǔ) เป็นตัวละครในนวนิยายอิงประวัติศาสตร์จีนในศตวรรษที่ 14 เรื่องสามก๊ก เป็นชาวเผ่าลำมัน เจ้าแห่งรัฐออโกก๊ก (烏戈國 อูเกอกั๋ว)

ลุดตัดกุด (อู้ทูกู่)
เจ้าแห่งออโกก๊ก
ถึงแก่กรรม	ค.ศ. 225
สถานที่ถึงแก่กรรม	จัวปัวสก ภูมิภาคหนานจง
ชื่อภาษาจีน
อักษรจีนตัวเต็ม	兀突骨
อักษรจีนตัวย่อ	兀突骨
การถอดเสียง ภาษาจีนกลางมาตรฐาน ฮั่นยฺหวี่พินอิน Wùtūgǔ จู้อิน อู้ทูกู่ ภาษาหมิ่นใต้ เป่อ่วยยีภาษาฮกเกี้ยน ลุดตัดกุด

ลุดตัดกุดเป็นตัวละครสมมติในนวนิยายสามก๊ก ไม่ปรากฏชื่อในบันทึกทางประวัติศาสตร์

ในนิยายสามก๊ก

ลุดตัดกุดปรากฏเป็นตัวละครในนวนิยายสามก๊กตอนที่ 90 ลุดตัดกุดเป็นเจ้าแห่งรัฐออโกก๊ก (烏戈國 อูเกอกั๋ว) รัฐของชนเผ่าลำมัน (南蠻 หนานหมาน) ลุดตัดกุดมีร่างสูง 12 ฉื่อ (尺) ไม่กินธัญพืชทั้งห้า (五谷 อู๋กู่) แต่กินงูและสัตว์ดุร้ายทั้งดิบ ๆ เป็นอาหาร มีเหล่าทหารใต้บังคับบัญชาที่เรียกว่าตีนกะเป๋ง (籐甲兵 เถิงเจี่ยปิง) สวมเกราะหวายซึ่งเป็นเกราะที่ชุบน้ำมันถึงครึ่งปี ทำให้ฟันแทงไม่เข้าและสามารถลอยน้ำได้

หลังจากเบ้งเฮ็กถูกขงเบ้งจับตัวครั้งที่ 6 แล้วถูกปล่อยไป เบ้งเฮ็กได้ไปร้องขอต่อลุดตัดกุดให้ยกทหารเกราะหวายไปรบกับขงเบ้ง ในศึกแรก กองทัพของขงเบ้งนำโดยจูล่งและอุยเอี๋ยนได้แพ้ทหารเกราะหวายของลุดตัดกุด ขงเบ้งจึงคิดอุบายให้อุยเอี๋ยนไปรบกับลุดตัดกุดและแกล้งแพ้หลายๆครั้งและถอยไปยังหุบเขาจัวปัวสก (盤蛇谷 ผานเฉอกู่) ลุดตัดกุดหลงกลเข้าไปในหุบเขาที่ขงเบ้งได้ทิ้งดินระเบิดไว้ แล้วขงเบ้งจึงสั่งให้ทหารจุดเพลิงและทิ้งไปในหุบเขา เกราะหวายเป็นเกราะชุบน้ำมันจึงติดไฟได้ง่าย ทำให้ทหารเกราะถูกเพลิงเผาทั้งเป็นตายสิ้นรวมทั้งลุดตัดกุดด้วย

อ้างอิง

• ล่อกวนตง (ศตวรรษที่ 14). สามก๊ก (ซันกั๋วเหยี่ยนอี้).