ลัทธิอยู่ร่วมกันระหว่างประเทศของชนกรรมาชีพ

ลัทธิอยู่ร่วมกันระหว่างประเทศของชนกรรมาชีพ หรือเรียกอีกอย่างว่า ชนกรรมาชีพสากลนิยม (อังกฤษ: proletarian internationalism) และ สังคมนิยมนานาชาติ (อังกฤษ: international socialism) เป็นความเข้าใจของการปฏิวัติคอมมิวนิสต์ทั้งหมด ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการต่อสู้ระหว่างชนชั้นในระดับโลกมากกว่าการแยกเหตุการณ์ในท้องถิ่น[1][2] แนวคิดนี้ตั้งอยู่บนพื้นฐานของทฤษฎีที่ว่าทุนนิยมเป็นระบบโลกและดังนั้นชนชั้นแรงงานของทุกประเทศจะต้องแสดงร่วมกันหากจะแทนที่มันด้วยลัทธิคอมมิวนิสต์[3] ผู้ที่เสนอแนวคิดเกี่ยวกับชนกรรมาชีพสากลนิยมมักอ้างว่าวัตถุประสงค์ของการปฏิวัตินั้นควรเป็นโลกมากกว่าที่จะอยู่ในขอบเขต ตัวอย่างเช่นการกระตุ้นหรือทำให้เกิดการปฏิวัติในที่อื่น[1]

ชนกรรมาชีพสากลนิยมมีความเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดกับเป้าหมายของการปฏิวัติโลก เพื่อให้บรรลุผลผ่านการปฏิวัติคอมมิวนิสต์ที่ต่อเนื่องหรือพร้อมกันในทุกประเทศ ตามทฤษฎีมากซ์ การประสบความสำเร็จของชนกรรมาชีพสากลนิยมควรนำไปสู่ลัทธิคอมมิวนิสต์โลกและลัทธิคอมมิวนิสต์ไร้รัฐในที่สุด[4][5] แนวคิดนี้ได้รับการยอมรับอย่างมากจากพรรคคอมมิวนิสต์, สันนิบาตคอมมิวนิสต์ในฐานะคำขวัญ "ชนชั้นกรรมาชีพทั่วโลกจงสามัคคีกัน!" ต่อมาเป็นที่นิยมในฐานะ "ชนชั้นแรงงานทั่วโลกจงสามัคคีกัน!" ในวรรณคดีอังกฤษ[3]

ชนกรรมาชีพสากลนิยมถูกนำมาใช้โดยพรรคบอลเชวิคในระหว่างการยึดอำนาจในการปฏิวัติรัสเซีย[3] หลังจากการจัดตั้งสหภาพโซเวียต ผู้สนับสนุนลัทธิมากซ์สากลชี้ให้เห็นว่าประเทศสามารถใช้เป็น "บ้านเกิดของลัทธิคอมมิวนิสต์" ซึ่งการปฏิวัติสามารถแพร่กระจายไปทั่วโลก แม้ว่าการปฏิวัติโลกยังคงโดดเด่นในวาทศาสตร์โซเวียตมานานหลายทศวรรษ แต่ก็ไม่ได้แทนที่ความกังวลของประเทศในเรื่องระเบียบวาระการประชุมของรัฐบาล โดยเฉพาะหลังจากการขึ้นครองตำแหน่งของโจเซฟ สตาลิน[3] อย่างไรก็ตามในเรื่องนี้ สหภาพโซเวียตยังคงสานต่อความสัมพันธ์ระหว่างประเทศกับพรรคคอมมิวนิสต์และพรรคฝ่ายซ้ายและรัฐบาลทั่วโลก[3] แนวคิดนี้มีบทบาทพื้นฐานในการก่อตั้งรัฐสังคมนิยมหลายแห่งในยุโรปตะวันออกหลังสงครามโลกครั้งที่สอง และสนับสนุนการสร้างประเทศอื่น ๆ ในเอเชีย, ละตินอเมริกา และแอฟริกา[6] สหภาพโซเวียตยังให้การสนับสนุนการก่อความไม่สงบหลายสิบครั้งที่ต่อต้านรัฐบาลที่ไม่ใช่คอมมิวนิสต์โดยขบวนการกองโจรฝ่ายซ้ายทั่วโลก[7] โดยมีไม่กี่รัฐใช้สิทธิของตนเองต่อสาเหตุของการปฏิวัติโลก เช่นคิวบาส่งทหารไปปฏิบัติภารกิจในต่างประเทศเพื่อปกป้องผลประโยชน์ของคอมมิวนิสต์ในแอฟริกาและแคริบเบียน

อ้างอิง แก้

  1. 1.0 1.1 Leopold, David (2015). Freeden, Michael; Stears, Marc; Sargent, Lyman Tower (บ.ก.). The Oxford Handbook of Political Ideologies. Oxford: Oxford University Press. pp. 20–38. ISBN 978-0198744337.
  2. Schwarzmantle, John (2017). Breuilly, John (บ.ก.). The Oxford Handbook of the History of Nationalism. Oxford: Oxford University Press. pp. 643–651. ISBN 978-0198768203.
  3. 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 Johnson, Elliott; Walker, David; Gray, Daniel (2014). Historical Dictionary of Marxism. Historical Dictionaries of Religions, Philosophies, and Movements (2nd ed.). Lanham, Maryland: Rowman & Littlefield. p. 294. ISBN 978-1-4422-3798-8.
  4. N.I. Bukharin, Marx's Teaching and its Historical Importance, Chapter 4: The Theory of Proletarian Dictatorship and Scientific Communism in Nikolai Bukharin and Others, Marxism and Modern Thought (George Routledge & Sons Ltd., 1935), page 1-90.
  5. Vladimir Lenin, The State and Revolution: The Marxist Theory of the State & the Tasks of the Proletariat in the Revolution (1918), Chapter V: The Economic Basis of the Withering Away of the State, Collected Works, Volume 25, p. 381-492
  6. Lansford, Thomas (2007). Communism. New York: Cavendish Square Publishing. pp. 9–24, 36–44. ISBN 978-0761426288.
  7. MacFarlane, S. Neil (1990). Katz, Mark (บ.ก.). The USSR and Marxist Revolutions in the Third World. Cambridge: Cambridge University Press. pp. 6–11. ISBN 978-0812216202.

แหล่งข้อมูลอื่น แก้