วิกิพีเดีย

ลอนดอนคอลลิง

บทความนี้อ้างอิงคริสต์ศักราช/คริสต์ทศวรรษ/คริสต์ศตวรรษ ซึ่งเป็นสาระสำคัญของเนื้อหา

ลอนดอนคอลลิง (อังกฤษ: London Calling) เป็นสตูดิโออัลบั้มลำดับที่ 3 ของวงเดอะแคลช วงพังก์ร็อกจากประเทศอังกฤษ โดยได้เปิดตัวในรูปแบบของดับเบิลอัลบั้มในสหราชอาณาจักรเมื่อวันที่ 14 ธันวาคม ค.ศ. 1979 ผ่านทางค่ายโคลัมเบีย และในสหรัฐอเมริกา ในเดือนมกราคม ค.ศ. 1980 ผ่านทางค่ายอีพิก[1] ลอนดอนคอลลิง เป็นอัลบั้มที่ประกอบไปด้วยทำนองดนตรีหลากหลายแนว ทั้ง พังก์ เร้กเก้ สกา ร็อกอะบิลลี นิวออร์ลีนส์อาร์แอนด์บี ป็อป เลาจ์แจ๊ส และ ฮาร์ดร็อก

ลอนดอนคอลลิง
สตูดิโออัลบั้มโดย
เดอะแคลช
วางตลาด14 ธันวาคม ค.ศ. 1979
บันทึกเสียงสิงหาคม - กันยายน ค.ศ. 1979 ที่เวสเซ็กส์ซาวด์สตูดิโอ, กรุงลอนดอน
แนวเพลงโพสต์-พังก์
ความยาว65.07
ค่ายเพลง
ลำดับอัลบั้มของเดอะแคลช
กิฟเอมอีนัฟโรพ
(1978)กิฟเอมอีนัฟโรพ1978 		ลอนดอนคอลลิง
(1979) 		แซนดินิสทา!
(1980)แซนดินิสทา!1980

เนื้อหาโดยรวมของอัลบั้มเกี่ยวข้องกับปัญหาทางสังคมต่างๆ ทั้งการว่างงาน การย้ายที่อยู่ สารเสพติด เชื้อชาติ และความรับผิดชอบในวัยรุ่น[2] โดยมีซิงเกิลฮิตอย่าง ซิงเกิลตามชื่ออัลบั้ม ซึ่งเป็นเพลงเปิด ที่นำจังหวะเร็กเก้ ผสมกับกีตาร์ไฟฟ้าในแบบของพังก์ร็อก ซึ่งเล่าเกี่ยวกับสงครามโลกครั้งที่ 2 "Spanish Bombs" มีเนื้อหาเปรียบเทียบระหว่างการท่องเที่ยวในสเปนสมัยใหม่กับสภาพสงครามกลางเมืองสเปน "Lost in the Supermarket" ที่พูดถึงคนคนหนึ่งที่ต้องดิ้นรนในชีวิตของโลกธุรกิจ และ "Train in Vain" ซึ่งแต่เดิมเป็นซิงเกิลที่เกือบจะไม่ถูกบรรจุลงในอัลบั้มนี้ จนภายหลังได้บรรจุในซิงเกิลสุดท้ายของอัลบั้ม[3] แต่ถึงอย่างไรก็ดีมันกลับเป็นซิงเกิลที่ประสบความสำเร็จด้วยการติดท็อป 30 บนบิลบอร์ดฮอต 100

ภายหลังเปิดตัวลอนดอนคอลลิง ได้ติดชาร์ตอันดับที่ 9 ของอังกฤษ รวมไปถึงได้รับการยืนยันยอดจำหน่ายจากสมาคมผู้ประกอบกิจการเพลงของสหรัฐอเมริกา ในระดับทองคำขาว[4] โดยซิงเกิล "London Calling" ยังได้ติดอันดับที่ 11 บนชาร์ตอังกฤษด้วย[5] ลอนดอนคอลลิง ได้รับการยกย่องและคำชมกว้างขวางจากนักวิจารณ์หลายสำนัก หนึ่งในนั้นคือ นิตยสารโรลลิงสโตนส์ ที่ได้จัดอันดับที่ 8 ในหัวข้อ "500 อัลบั้มที่ยิ่งใหญ่ที่สุดตลอดกาล" ในปี 2003 นอกจากนี้ภาพหน้าปกที่เป็นรูปของ พอล ไซโมนอน มือเบส กำลังทุบเบสเฟนเดอร์ของเขาลงบนเวที ซึ่งถูกถ่ายโดยเพนนี สมิท และได้รับการยกย่องจากนิตยสารคิวให้เป็นภาพถ่ายร็อกแอนด์โรลที่ดีที่สุดตลอดกาล ในปี ค.ศ. 2002 อีกด้วย[6]

รายชื่อเพลง แก้

เพลงทั้งหมดประพันธ์โดยโจ สทรูเมอร์ และมิก โจนส์ ที่ไม่ใช่จะใส่หมายเหตุไว้

แผ่นที่หนึ่ง
ลำดับชื่อเพลงร้องนำยาว
1."London Calling"สทรูเมอร์3:19
2."Brand New Cadillac" (ถูกแต่งและบรรเลงเดิมโดย วินซ์ เทเลอร์)สทรูเมอร์2:09
3."Jimmy Jazz"สทรูเมอร์3:52
4."Hateful"สทรูเมอร์2:45
5."Rudie Can't Fail"สทรูเมอร์, โจนส์3:26
แผ่นที่สอง
ลำดับชื่อเพลงร้องนำยาว
6."Spanish Bombs"สทรูเมอร์, โจนส์3:19
7."The Right Profile"สทรูเมอร์3:56
8."Lost in the Supermarket"โจนส์3:47
9."Clampdown"สทรูเมอร์, โจนส์3:49
10."The Guns of Brixton" (แต่งโดยพอล ไซโมนอน)Simonon3:07
แผ่นที่สาม
ลำดับชื่อเพลงร้องนำยาว
11."Wrong 'Em Boyo" (แต่งโดยไคลฟ์ อัลฟอนโซ; เดิมบรรเลงโดย เดอะรูเลอรส์; รวมถึง สเทกเกอร์ ลี)สทรูเมอร์3:10
12."Death or Glory"สทรูเมอร์3:55
13."Koka Kola"สทรูเมอร์1:46
14."The Card Cheat" (แต่งโดยสทรูเมอร์, โจนส์, ไซโมนอนและทอปเปอร์ ฮีดอน)โจนส์3:51
แผ่นที่สี่
ลำดับชื่อเพลงร้องนำยาว
15."Lover's Rock"สทรูเมอร์4:01
16."Four Horsemen"สทรูเมอร์2:56
17."I'm Not Down"โจนส์3:00
18."Revolution Rock" (แต่งโดยแจ็กกี เอ็ดเวิร์ดส, แดนนี เรย์; เดิมบรรเลงโดยแดนนี เรย์ และเดอะเรโวลูชันแนรีส์)สทรูเมอร์5:37
19."Train in Vain"โจนส์3:09

ชาร์ต แก้

ปี ชาร์ต อันดับ
position
1979 Swedish Albums Chart[7] 2
UK Albums Chart[5] 9
1980 Austrian Albums Chart[8] 17
Canadian RPM Albums Chart[9] 12
New Zealand Albums Chart[10] 12
Norwegian Albums Chart[11] 4
US Billboard 200[12] 27
2003 Irish Albums Chart[13] 23
2004 Norwegian Albums Chart[11][n 1] 17
Swedish Albums Chart[7][n 1] 45
Swiss Albums Chart[14][n 1] 72
UK Albums Chart[5][n 1] 26
2009 Spanish Albums Chart[15] 52
2011 Top Pop Catalog Albums[16] 38
2012 Polish Albums Chart[17] 38
Notes
  1. ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 London Calling 25th anniversary edition

อ้างอิง แก้

  1. ↑ Hoffmann, Frank (2005). Encyclopedia of Recorded Sound. Routledge. p. 397.
  2. ↑ Sinclair, Tom. "The Best Album of All Time" เก็บถาวร 25 กรกฎาคม 2014 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  3. ↑ Back, Johnny. "The Greatest Songs Ever! "Train in Vain (Stand by Me)"". Blender. April/May 2002. Retrieved 18 February 2008. เก็บถาวร 21 กุมภาพันธ์ 2009 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  4. ↑ "RIAA Searchable Database" เก็บถาวร 26 มิถุนายน 2007 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. Recording Industry Association of America. Retrieved 17 February 2008.
  5. ↑ 5.0 5.1 5.2 "UK Chart Archive" เก็บถาวร 17 เมษายน 2016 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. everyHit.co.uk. Retrieved 17 February 2008.
  6. ↑ Judd, Terri. "One hundred timeless rock'n'roll moments, and the photographers who ..." เก็บถาวร 2008-12-27 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. The Independent. 24 January 2002. Retrieved 17 February 2008.
  7. ↑ 7.0 7.1 "Discography The Clash". SwedishCharts.com. Retrieved 17 February 2008.
  8. ↑ "Discographie The Clash". AustrianCharts.at. Retrieved 17 February 2008.
  9. ↑ "Top Albums/CDs – Volume 33, No. 8, May 17, 1980". RPM. สืบค้นเมื่อ 31 January 2012.
  10. ↑ "Discography The Clash" เก็บถาวร 2012-10-21 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. Charts.org.NZ. Retrieved 28 July 2012.
  11. ↑ 11.0 11.1 "Discography The Clash" เก็บถาวร 3 มีนาคม 2016 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. NorwegianCharts.com. Retrieved 26 October 2008.
  12. ↑ "The Clash > Charts & Awards > Billboard Albums". AllMusic. Retrieved 26 October 2008.
  13. ↑ "Discography The Clash". Irish-Charts.com. Retrieved 28 July 2012.
  14. ↑ "Discography The Clash". SwissCharts.com. Retrieved 17 February 2008.
  15. ↑ "The Clash – London Calling". SpanishCharts.com. Retrieved 17 February 2008.
  16. ↑ London Calling ที่ออลมิวสิก
  17. ↑ "Oficjalna lista sprzedaży". OLiS. 24 September 2012. สืบค้นเมื่อ 21 September 2012.
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ลอนดอนคอลลิง&oldid=10229890"