มะนิลาไลต์เรล

มะนิลาไลต์เรล หรือรู้จักกันในชื่อ LRT เป็นระบบขนส่งมวลชนประเภทหนึ่งในเมโทรมะนิลา ประเทศฟิลิปปินส์ เป็นระบบรถไฟฟ้ารางเบา ดำเนินการโดย Light Rail Transit Authority (LRTA) ซึ่งดำเนินการพร้อมกันกับมะนิลาเมโทร (MRT-3 หรือสายสีน้ำเงิน) และการรถไฟแห่งชาติฟิลิปปินส์ (PNR) เป็นส่วนหนึ่งของระบบขนส่งมวลชนแห่งสาธารณรัฐฟิลิปปินส์ (SRTS)

มะนิลาไลต์เรล
ข้อมูลทั่วไป
เจ้าของ	Light Rail Transit Authority
ที่ตั้ง	เมโทรมะนิลา
ประเภท	Rapid transit
จำนวนสาย	2
จำนวนสถานี	31
ผู้โดยสารต่อวัน	2.1 ล้านคน (2012)
การให้บริการ
เริ่มดำเนินงาน	1 ธันวาคม ค.ศ. 1984
ผู้ดำเนินงาน	Light Rail Transit Authority
จำนวนขบวน	สายสีเหลือง: ACEC Hyundai Precision/Adtranz Kinki Sharyo/Nippon Sharyo สายสีม่วง: Hyundai Rotem
ข้อมูลทางเทคนิค
ระยะทาง	31 กิโลเมตร (19 ไมล์)
รางกว้าง	1,435 mm (4 ft 8 1⁄2 in) สแตนดาร์ดเกจ
การจ่ายไฟฟ้า	เหนือหัว
ความเร็วสูงสุด	80 กิโลเมตร/ชั่วโมง
ผังเส้นทาง ผังเส้นทาง

รถไฟฟ้ารางเบาในกรุงมะนิลาเป็นระบบขนส่งมวลชนความเร็วสูงที่เก่าแก่ที่สุดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เปิดให้บริการในปี ค.ศ. 1984 ตามด้วยการรถไฟฟ้าขนส่งมวลชนในสิงคโปร์ที่ได้เปิดให้บริการในปี ค.ศ. 1987

สถิติผู้โดยสาร 2.1 ล้านคนต่อวัน มีจำนวน 31 สถานี ระยะทาง 31 กิโลเมตร (19 ไมล์) เป็นทางยกระดับ 2 ทางวิ่ง สำหรับสาย 1 หรือสายสีเหลือง เปิดให้บริการในปี ค.ศ. 1984 มีแนวเส้นทางเหนือ-ใต้ ส่วนสาย 2 หรือสายสีม่วง เปิดให้บริการใน ค.ศ. 2004 แนวเส้นทางตะวันออก-ตะวันตก

โครงข่าย

บทความหลัก: มะนิลาไลต์เรล สาย 1, มะนิลาไลต์เรล สาย 2, และ รายชื่อสถานีรถไฟในระบบขนส่งมวลชนแห่งสาธารณรัฐฟิลิปปินส์

ผังเส้นทาง

ระบบรถไฟฟ้า

สาย 1

บทความหลัก: มะนิลาไลต์เรล สาย 1

ตัวรถ	รุ่นแรก	รุ่นแรก (ปรับปรุงแล้ว)	รุ่นที่สอง	รุนที่สาม
ภาพ
ปี	1984	2004	1999	2007
หมายเลขรถ	1000's	1000's	1100's	1200's
ประเภทรถ	8-axle (4 bogie) rigid body	8-axle (4 bogie) rigid body	6-axle (3 bogie) rigid body	6-axle (3 bogie) rigid body
ขนาด	2.5 m (8 ft 2 in) wide; 29.28 m (96.1 ft) long	2.5 m (8 ft 2 in) wide; 29.28 m (96.1 ft) long	2.59 m (8 ft 6 in) wide; 26–26.5 m (85–87 ft) long	2.59 m (8 ft 6 in) wide; 26–26.5 m (85–87 ft) long
ความยาว	59.59 m or 195.5 ft (2-car)	89.37 m or 293.2 ft (3-car)	105.7 m or 347 ft (4-car)	105.7 m or 347 ft (4-car)
การพ่วง	Double	Double	Single	Single
ความจุ	748 passengers	1,122 passengers	1,350 passengers	1,350 passengers
ประตู	Plug-type; 5-doors/side	Plug-type; 5-doors/side	Interior sliding type; 4-doors/side	Interior sliding type; 4-doors/side
ระบบรถไฟฟ้า	DC induction mono-motor	DC induction mono-motor	AC induction mono-motor	AC induction mono-motor
ระบบพลังไฟฟ้า	750 V DC OCS; pantograph power connection	750 V DC OCS; pantograph power connection	750 V DC OCS; pantograph power connection	750 V DC OCS; pantograph power connection
วัสดุ	BI sheet	BI sheet	Stainless steel	Stainless steel
การระบายอากาศ	Forced ventilation; 12 units/car	Air-conditioned; roof-mounted duct type; 5 units/car	Air-conditioned; roof-mounted duct type; 2 units/car	Air-conditioned; roof-mounted duct type; 2 units/car
สถานะ	Refurbished	In Service	In Service	In Service

ที่มา: LRTA

สาย 2

บทความหลัก: มะนิลาไลต์เรล สาย 2

รถไฟฟ้าในสาย 2

ความปลอดภัย

การเตือนภัย	เครื่องหมาย
สีน้ำเงิน	Increased interval time between train arrivals
สีเหลือง	Slight delay in the departure and arrival of trains from stations
สีแดง	Temporary suspension of all LRT services due to technical problems

ค่าโดยสาร

สาย 1 Fares excluding those to and from Balintawak or Roosevelt Fares to and from Balintawak or Roosevelt ระยะทาง 1–4 5–8 9–12 13–17 1–2 3–4 5–7 8–10 11–13 14–16 17–18 เที่ยวเดียว 12 15 15 15 15 15 15 20 20 20 20 Stored value ticket fare (₱) 12 13 14 15 13 14 15 16 17 18 19

สาย 2 ระยะทาง 1–3 4–6 7–9 10 เที่ยวเดียว 12 13 14 15

โครงการในอนาคต

แผนที่เส้นทางในอนาคต

ดูเพิ่ม

• มะนิลาเมโทร
• รายชื่อระบบขนส่งมวลชนเร็ว

บรรณานุกรม

• Allport, R. J. (1986). Appropriate mass transit for developing cities. Transport Reviews: A Transnational Transdisciplinary Journal, 6(4), 365–384. doi:10.1080/01441648608716636
• Asia Pacific Energy Research Centre (APERC). Institute of Energy Economics, Japan. (2008). Urban Transport Energy Use in the APEC Region – Benefits and Costs (PDF). Tokyo: Author. ISBN 978-4-931482-39-5. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2011-07-22. สืบค้นเมื่อ 2013-08-24.
• Dans, Jose P. Jr. (1990). "The Metro Manila LRT system: its future". ใน Institution of Civil Engineers (บ.ก.). Rail Mass Transit Systems for Developing Countries. London: Thomas Telford. ISBN 0-7277-1560-7.
• Midgley, Peter. (1994-03-31). Urban Transport in Asia : An Operational Agenda for the 1990s (World Bank technical paper no. 224). Washington D.C.: World Bank. ISBN 0-8213-2624-4.
• Thomson, J.M., R.J. Allport and P.R. Fouracre. (1990). "Rail mass transit in developing cities – the Transport and Road Research Laboratory study". ใน Institution of Civil Engineers (บ.ก.). Rail Mass Transit Systems for Developing Countries. London: Thomas Telford. ISBN 0-7277-1560-7.{{cite book}}: CS1 maint: multiple names: authors list (ลิงก์)
• United States Agency for International Development. (June 2005). Integrated Environmental Strategies – Philippines Project Report – Metropolitan Manila. Author. (With United States Environmental Protection Agency, NREL, and the Manila Observatory).
• Uranza, Rogelio. (2002). The Role of Traffic Engineering and Management in Metro Manila เก็บถาวร 2009-12-29 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. Workshop paper presented in the Regional Workshop: Transport Planning, Demand Management and Air Quality, February 2002, Manila, Philippines. Asian Development Bank (ADB).
• World Bank. (2001-05-23). "Project Appraisal Document for the Metro Manila Urban Transport Integration Project" (PDF). Author. {{cite journal}}: Cite journal ต้องการ |journal= (help)

แหล่งข้อมูลอื่น

• Light Rail Transit Authority