มกรสังกรานติ
มกรสังกรานติ หรือ อุตตรายัน หรือ มาฆี หรือเรียกสั้น ๆ ว่า สังกรานติ เป็นเทศกาลในปฏิทินฮินดูที่บูชาพระสุรยะ มีการเฉลิมฉลองทุกปีในเดือนตามจันทรคติ เดือนมาฆะซึ่งเทียบเท่าเดือนมกราคมในปฏิทินกริกอเรียน มกรสังกรานติเป็นวันเฉลิมฉลองการเก็บเกี่ยวในอินเดียและเนปาล[1][2][3] และเป็นวันที่ที่ฉลองการโยกย้ายของดวงอาทิตย์เข้าสู่มกรราศี (ราศีมังกร), และเป็นวันสิ้นสุดของทักษิณายัน อันเป็นจุดเริ่มต้นของช่วงเวลาที่เวลากลางวันยาวนานกว่ากลางคืน[1][4]
| มกรกรานติ | |
|---|---|
 กิจกรรมต่าง ๆ เนื่องในมกรสังกรานติ เช่น การทำบูชา ก่อกองไฟ ชักว่าว | |
| ชื่ออื่น | อุตตรายัน สังกรานติ มาฆะ โมโกระโสงกรานติ เมลา มาฆี ฆุฆูติ โภคี |
| ประเภท | ศาสนา & วัฒนธรรม, เทศกาลการเก็บเกี่ยว, สุรยะบูชา |
| การเฉลิมฉลอง | ชักว่าว, ก่องกองไฟ, เทศกาล, บูชาพระอาทิตย์ในแม่น้ำ, อาหาร, ศิลปะ, ร่ายรำ, พบปะ, โคบูชา |
| เริ่ม | January 13 or 14 |
| วันที่ | 14 หรือ 15 มกราคม (ตามปฏิทินฮินดู) |
| ความถี่ | Annual |
| ส่วนเกี่ยวข้อง | โปงคัล, มาเฆสังกรานติ, มาฆพิหู, มาฆี, เทศกาลตูสู |
มกรสังกรานติ เป็นหนึ่งในเทศกาลโบราณ[5] ของอินเดียและเนปาลไม่กี่เทศกาลที่มีการฉลองตามวัฏจักรของดวงอาทิตย์ ในขณะที่เทศกาลส่วนใหญ่จะอิงตามวัฏจักรดวงจันทร์ตามในปฏิทินแบบสุริยจันทรคติของฮินดู[4] เนื่องด้วยเป็นเทศกาลตามสุริยคติจึงทำให้ตรงกับช่วงวันเดียวกันตามปฏิทินเกรเกอเรียนทุกปี ซึ่งคือวันที่ 14 หรือ 15 มกราคม[2] ยกเว้นในบางปีเท่านั้น[6]
มกรสังกรานติยังมีเทศกาลเทียบเท่าอื่น ๆ ทั่วทั้งในแถบอนุทวีปอินเดีย เช่น มาฆะสังกรานติในเนปาล, มาฆพิฆุในรัฐอัสสัม, มาฆี (ซึ่งต่อเนื่องจากโลหรี) ในปัญจาบ หรยาณา และหิมาจัลประเทศ, Sukarat ในอินเดียตอนกลาง, ไตโปงคัล ในทมิฬนาฑู, อุตตรายัน ในคุชราต อุตตราขัณฑ์ และอุตตรประเทศ, Ghughuti ในอุตตรขัณฑ์, มกรสังกรานติ ในโอริสา กรณาฏกะ มหาราษฏระ กัว และแถบเบงกอล (ที่ซึ่งเรียกว่าปูศสังกรานติ) และสังกรานติ ในอานธรประเทศกับเตลังคานา[7][8]
อ้างอิง แก้
- ↑ 1.0 1.1 อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อTumuluru2015p30 - ↑ 2.0 2.1 อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อMelton2011p547 - ↑ Henderson, Helene (2005). Holidays, festivals, and celebrations of the world dictionary Third edition. Electronic edition: Detroit: Omnigraphics. p. xxix. ISBN 0-7808-0982-3.
- ↑ 4.0 4.1 James G. Lochtefeld (2002). The Illustrated Encyclopedia of Hinduism: A–M. Rosen Publishing Group. p. 411. ISBN 978-0-8239-2287-1.
- ↑ "Makar Sankranti 2019: क्यों मनाई जाती है मकर संक्रांति, महत्व, पूजा विधि और मंत्र". PujaBooking. สืบค้นเมื่อ 13 January 2019.
- ↑ Jain Chanchreek; K.L. Chanchreek; M.K. Jain (2007). Encyclopaedia of Great Festivals. Shree Publishers. pp. 36–38. ISBN 978-81-8329-191-0.
- ↑ "After a 100 years, Makar Sankranti gets a new date", The Hindustan Times (Jan 14, 2017)
- ↑ Nikita Desai (2010). A Different Freedom: Kite Flying in Western India; Culture and Tradition. Cambridge Scholars Publishing. pp. 30–33. ISBN 978-1-4438-2310-4.
แหล่งข้อมูลอื่น แก้
