ภาษาโบโด
ภาษาโบโด[2] หรือ ภาษาโบโร[3] (बर'/बड़ो, แม่แบบ:IPA-bo) จัดอยู่ในตระกูลภาษาย่อยทิเบต-พม่า พูดโดยชาวโบโดที่อยู่ทางตะวันออกเฉียงเหนือของอินเดียและเนปาล เคยเขียนด้วยอักษรละติน ปัจจุบันเขียนด้วยอักษรเทวนาครี
| ภาษาโบโร | |
|---|---|
| ภาษาโบโด | |
| बर'/बड़ो | |
 ศัพท์ Boro Rao (ภาษาโบโร) ในอักษรเทวนาครี | |
| ประเทศที่มีการพูด | อินเดียตะวันออกเฉียงเหนือ |
| ภูมิภาค | โบโดแลนด์ (รัฐอัสสัม) |
| ชาติพันธุ์ | ชาวโบโร |
| จำนวนผู้พูด | 1.4 ล้านคน (2011 census)[1] |
| ตระกูลภาษา | |
| ระบบการเขียน | อักษรเทวนาครี (ทางการ)
อักษรเบงกอล-อัสสัม (ร่วมสมัย) อักษรละติน (ร่วมสมัย) |
| สถานภาพทางการ | |
| ภาษาทางการ |  อินเดีย
|
| รหัสภาษา | |
| ISO 639-3 | brx |
 | |
การจัดจำแนกและภาษาที่เกี่ยวข้อง แก้
ภาษาโบโดเป็นภาษาในตระกูลภาษาจีน-ทิเบต มีความใกล้เคียงกับภาษาดีมาซาในอัสสัม และภาษากาโรในรัฐเมฆาลัย และใกล้เคียงกับภาษากอกบอรอกในรัฐตรีปุระ
ประวัติ แก้
หลังจากมีการจัดตั้งองค์กรโบโดขึ้นใน พ.ศ. 2456 ได้มีการนำภาษานี้ไปเป็นสื่อในระดับมัธยมศึกษา และเป็นภาษาราชการร่วมของรัฐอัสสัม และมีการเปิดสอนรายวิชาด้วยภาษาโบโดในมหาวิทยาลัยคุวนตีใน พ.ศ. 2539 ภาษาโบโดยังมีหนังสือเกี่ยวกับกวีนิพนธ์ ละคร เรื่องสั้น นิยาย ชีวประวัติ หนังสือนำเที่ยว และหนังสือสำหรับเด็ก ภาษาที่ใช้ในชีวิตประจำวันจะได้รับอิทธิพลจากภาษาข้างเคียงเช่น ภาษาเบงกอล
ระบบการเขียน แก้
การเขียนภาษาโบโดอย่างเป็นทางการใช้อักษรเทวนาครี แม้ว่าจะเคยใช้อักษรละตินและอักษรอัสสัมเป็นเวลานาน [4] นักวิจัยบางคนกล่าวว่าภาษานี้เคยมีอักษรเป็นของตนเองแต่สูญหายไปแล้ว เรียกอักษรเดโอได
อ้างอิง แก้
- ↑ http://censusindia.gov.in/2011Census/C-16_25062018_NEW.pdf [bare URL PDF]
- ↑ "Table 1 - LSI: Bodo; Modern name: Boro" (Jaquesson 2017:101)
- ↑ "In terms of nomenclature, both Bodo and Boro are equally prevalent. The influential Bodo Sahitya Sabha (Bodo Literary Society) has approved the use of both Boro and Bodo to name the language. Many past and recent studies on the language like Burton-Page (1955), Bhat (1968), Bhattacharya (1977), Joseph and Burling (2001, 2006), Basumatary (2005), Boro (2007) and DeLancey (2010, 2011) have described the language as Boro. In this paper, we follow the name frequently used in these works on Boro and therefore use Boro." (Das & Mahanta 2019:1f)
- ↑ Prabhakara, M S Scripting a solution เก็บถาวร 2007-07-10 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, The Hindu, May 19, 2005.
ข้อมูล แก้
- Bhattacharya, Pramod Chandra (1964). A descriptive analysis of the Boro language (PhD). hdl:10603/66710.
- Brahma, Pratima (2014). Phonology and morphology of Bodo and Dimasa: a comparative study (PhD). hdl:10603/21160.
- Das, Kalyan; Mahanta, Sakuntala (2019). "Intonational phonology of Boro". Glossa: A Journal of General Linguistics. 4 (1). doi:10.5334/gjgl.758.
- Jaquesson, François (2017). แปลโดย van Breugel, Seino. "The linguistic reconstruction of the past: The case of the Boro-Garo languages". Linguistics of the Tibeto-Burman Area. 40 (1): 90–122. doi:10.1075/ltba.40.1.04van.
- Perumalsamy, P (2016) Bodo in 'Linguistic Survey of India: West Bengal Volume, Part-I' New Delhi: Office of the Registrar General India [1]
- Sarmah, Priyankoo (2004). Some Aspects of the Tonal Phonology of Bodo (PDF) (MPhil). สืบค้นเมื่อ 2019-02-16.
- Sarmah, Satyendra Kumar (2014). "Script Movement Among the Bodo in Assam". Proceedings of the Indian History Congress. 75: 1335–1340. JSTOR 44158526.
- Kiryu, Kazuyuki (2012). "Western Boro dialects in Nepal and northern West Bengal". 美作大学紀要 (ภาษาอังกฤษ). 45: 9–18.
แหล่งข้อมูลอื่น แก้
- Boro language
- Bodo computing resources at TDIL
- Language Information Service – India
- Linguistic Survey of India West Bengal VolumeI [2]