พระเจ้าอูแห่งโครยอ

พระเจ้าอูแห่งโครยอ (เกาหลี: 우; ฮันจา: 禑; อาร์อาร์: U; เอ็มอาร์: U ค.ศ. 1365 - ค.ศ. 1389) เป็นพระราชาองค์ที่ 32 แห่งราชวงศ์โครยอ (ค.ศ. 1374 - 1388)

พระเจ้าอูแห่งโครยอ
พระราชาแห่งโครยอ
พระราชาองค์ที่ 32 แห่งโครยอ
รัชสมัย	14 ปี
ราชาภิเษก	ค.ศ. 1917
ราชาภิเษก	1917-1931
ก่อนหน้า	คงมิน
ถัดไป	ชาง
รัชทายาท	องค์ชายวังชาง
ประสูติ	25 กรกฎาคม 1908 แคซอง วังอู (Wang U)
สวรรคต	31 ธันวาคม 1932 (24 ปี 159 วัน) แคซอง
มเหสี	พระมเหสีคีน ตระกูลลี
พระราชบุตร	องค์ชายวังชาง
ราชวงศ์	โครยอ
พระราชบิดา	พระเจ้าคงมิน

พระเจ้าอู พระนามว่า วัง อู (왕우, 王禑) เป็นพระโอรสของพระเจ้าคงมิน (공민왕, 恭愍王) และนางทาสพันยา (반야, 般若) อย่างไรก็ตามนางทาสพันยานั้นเดิมเป็นอนุภรรยาของพระภิกษุชินตน (신돈, 辛旽) พระภิกษุซึ่งได้สำเร็จราชการแทนพระเจ้าคงมินในช่วงค.ศ. 1365 - ค.ศ. 1371 ทำให้เป็นที่ครหาว่าองค์ชายวังอูนั้นเป็นพระโอรสของพระเจ้าคงมินหรือเป็นบุตรชายของพระภิกษุชินตนกันแน่

ในค.ศ. 1374 ฮงยุน (홍윤, 洪倫) และชเวมันแซง (최만생, 崔萬生) ได้ทำการลอบปลงพระชนม์พระเจ้าคงมินและตั้งองค์ชายวังอูขึ้นเป็นพระราชาแทน พระเจ้าคงมินนั้นทรงมีนโยบายต่อต้านมองโกลและหันหาราชวงศ์หมิง เมื่อสวรรคตแล้วขุนนางที่สนับสนุนพวกมองโกลก็ขึ้นมามีอำนาจ นำโดยลีอินอิม (이인임, 李仁任) ทำให้อาณาจักรโครยอกลับมามีนโยบายเข้าข้างมองโกลอีกครั้ง โดนส่งพูตไปเจริญสัมพันธไมตรีกับมองโกลที่เมืองเหลียวหยาง (ชาวมองโกลได้ถูกชาวจีนขับออกจากจักรวรรดิไปแล้ว) พระจักรพรรดิหยวนฮุ่ยจงทรงยอมรับพระเจ้าอูเป็นกษัตริย์แห่งโครยอแต่พระจักรพรรดิหงหวู่แห่งราชวงศ์หมิงทรงไ?ม่ยอมรับ เพราะทรงสงสัยในการสวรรคตอย่างปริศนาของพระเจ้าคงมินและไม่ไว้วางพระทัยขุนนางเกาหลีที่เข้าข้างพวกมองโกล

ในรัชสมัยของพระเจ้าอูเกาหลีประสบปัญหาการรุกรานของโจรสลัดญี่ปุ่น (Wokou) อย่างมาก ซึ่งฝ่ายเกาหลีก็ได้ส่งนายพลลีซองกเย (이성계, 李成桂) เข้าปราบ ในค.ศ. 1388 พระจักรพรรดิฮงหวู่มีพระราชโองการจะทรงส่งทัพจีนมาตั้งที่มณฑลซังซอง ทำให้ราชสำนักโครยอเกิดความวุ่นวายเกรงว่าจะเสียดินแดน ในปีเดียวกันนั้นขุนพลชเวยอง (최영, 崔瑩) จึงร่วมมือกับลีซองกเยในการโ??؄่นอำนาจลีอินอิม แล้วชเวยองก็ขึ้นเป็นผู้นำทหารปกครองประเทศ

พระเจ้าอูทรงรบเร้าให้ขุนพลทั้งสองยกทัพไปบุกราชวงศ์หมิงเพื่อที่จะปลดแอกโครยอจากอิทธิพลของจีน นายพลชเวยองส่งลีซองกเยให้ยกทัพไปบุกราชวงศ์หมิง ซึ่งลีซองกเยไม่เห็นด้วยอย่างยิ่งเพราะจีนในขณะนั้นเข้มแข็งมาก แต่ก็ยอมทำตามผู้บังคับบัญชายกทัพไปถึงแม่น้ำยาลู แล้วเกิดเปลี่ยนใจยกทัพกลับมาพระราชวังกระทำการยึดอำนาจสังหารชเวยองเสีย ลีซองกเยยกพระโอรสของพระเจ้าอู คือ องค์ชายวังชัง (왕창, 王昌) ขึ้นเป็นพระราชาองต่อมา แต่ด้วยข้อครหาที่ว่า พระเจ้าอูและพระเจ้าชางนั้นไม่ได้เป็นพระราชวงศ์แต่เป็นลูกหลานของพระภิกษุชินตน ในค.ศ. 1389 ลีซองกเยจึงปลดพระเจ้าชางจากราชสมบัติและสำเร็จโทษทั้งสองพระองค์ โดยที่ทั้งสองพระองค์ไม่ได้รับพระนามที่พระสุสานหรือพระนามใดๆหลังสวรรคตไปแล้ว

พระราชวงศ์

• พระราชบิดา พระเจ้าคงมิน (공민)
• พระราชมารดา พระสนมบันยา ตระกูล มี 반야(般若,생몰년 미상)

ก่อนหน้า		พระเจ้าอูแห่งโครยอ		ถัดไป
พระเจ้าคงมิน		พระราชาแห่งโครยอ (พ.ศ. 1917 - พ.ศ. 1931)		พระเจ้าชาง|} <references> อ้างอิง