พระมหากษัตริย์ฮังการี

พระมหากษัตริย์ฮังการี เป็นพระอิสริยยศของพระประมุขแห่งราชอาณาจักรฮังการีที่ใช้ระหว่างปี ค.ศ. 1000 (หรือ ค.ศ. 1001) ถึง ค.ศ. 1918 ต่อมาในปี ค.ศ. 1758 สมเด็จพระสันตะปาปาเคลเมนต์ที่ 13 ได้ประทานพระราชสมัญญา "พระมหากษัตริย์อัครทูต" แก่พระเจ้าอิชต์วานที่ 1 แห่งฮังการี นับแต่นั้นมาพระมหากษัตริย์ฮังการีทุกพระองค์ก็ใช้คำนี้เป็นพระอิสริยยศ จึงเรียกว่า "พระมหากษัตริย์อัครทูตแห่งฮังการี" มาจนถึงการเปลี่ยนแปลงการปกครองในปี ค.ศ. 1918

พระมหากษัตริย์อัครทูต แห่งราชอาณาจักรฮังการี
ราชาธิปไตยในอดีต
ตราแผ่นดินราชอาณาจักรฮังการี
พระเจ้าการอยที่ 4 พระมหากษัตริย์ฮังการีพระองค์สุดท้าย
ปฐมกษัตริย์	พระเจ้าอิชต์วานที่ 1 แห่งฮังการี
องค์สุดท้าย	พระเจ้าการอยที่ 4 แห่งฮังการี
อิสริยยศ	ฮิสมาเจสตี
สถานพำนัก	ปราสาทบูดา
เริ่มระบอบ	25 ธันวาคม ค.ศ. 1000
สิ้นสุดระบอบ	16 พฤศจิกายน ค.ศ. 1918
ผู้อ้างสิทธิ์	คาร์ล ฟอน ฮับส์บูร์ก

การสถาปนา

ก่อน ค.ศ. 1000 ฮังการียังไม่ได้รับการยอมรับเป็นราชอาณาจักร ผู้ปกครองฮังการีมีพระอิสริยยศเป็น "เจ้าฟ้าเอกแห่งชาวฮังการี" จนกระทั่งเจ้าฟ้าเอกอิชต์วานได้รับราชาภิเษกเป็นพระเจ้าอิชต์วานที่ 1 โดยความยินยอมจากจักรพรรดิออทโทที่ 3 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ และได้สวมมงกุฎที่สมเด็จพระสันตะปาปาซิลเวสเตอร์ที่ 2 ทรงส่งมาให้ นับแต่นั้นมาพระประมุขของฮังการีก็มีพระอิสริยยศเป็นพระมหากษัตริย์

อ้างอิง

เชิงอรรถ

บรรณานุกรม

• ราชบัณฑิตยสถาน. สารานุกรมประวัติศาสตร์สากลสมัยใหม่ : ยุโรป เล่ม 4 อักษร H-K. กรุงเทพฯ : ราชบัณฑิตยสถาน, 2546. 444 หน้า. ISBN 947-8123-71-5