พรรคคอมมิวนิสต์แห่งสหพันธรัฐรัสเซีย
พรรคคอมมิวนิสต์แห่งสหพันธรัฐรัสเซีย (รัสเซีย: Коммунистическая партия Российской Федерации; КПРФ, อักษรโรมัน: Kommunisticheskaya partiya Rossiyskoy Federatsii; KPRF) เป็นพรรคการเมืองรัสเซีย เป็นพรรคการเมืองใหญ่ที่สุดอันดับสองในสหพันธรัฐรัสเซีย องค์การเยาวชนของพรร คือ เลนินิสต์คอมโซมอลแห่งสหพันธรัฐรัสเซีย พรรคฯ ถือว่าตนสืบทอดพรรคคอมมิวนิสต์แห่งสหภาพโซเวียต
Communist Party of the Russian Federation Коммунистическая Партия Российской Федерации | |
|---|---|
 | |
| เลขานุการเอก | Gennady Zyuganov |
| รองเลขาธิการ | Ivan Melnikov |
| คำขวัญ | "รัสเซีย! แรงงาน! อำนาจประชาชน! สังคมนิยม!" "ชนกรรมาชีพทั่วโลกจงสามัคคีกัน!" |
| ก่อตั้ง | 14 กุมภาพันธ์ 1993 |
| ก่อนหน้า | พรรคคอมมิวนิสต์แห่งสหพันธ์สาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียตรัสเซีย |
| ที่ทำการ | Moscow, Russia |
| หนังสือพิมพ์ | Pravda, more than 30 regional editions |
| ฝ่ายเยาวชน | Leninist Young Communist League |
| จำนวนสมาชิก (ปี 2015) | 570,000[1] |
| อุดมการณ์ | Communism[2] Marxism–Leninism Stalinism[3] Left-wing nationalism[2] |
| จุดยืน | Far-left (self-proclaimed) |
| กลุ่มระดับสากล | International Meeting of Communist and Workers' Parties International Communist Seminar |
| Continental affiliation | Union of Communist Parties – Communist Party of the Soviet Union |
| เพลง | "The Internationale" |
| Seats in the State Duma | 92 / 450
|
| Governors | 2 / 85
|
| Seats in the Regional Parliaments | 460 / 3,980
|
| เว็บไซต์ | |
| cprf.ru | |
| การเมืองรัสเซีย รายชื่อพรรคการเมือง การเลือกตั้ง | |
อุดมการณ์ แก้
อุดมการณ์อย่างเป็นทางการของพรรค คือ คอมมิวนิสต์ มาร์กซ-เลนินและความรักชาติ พรรคเน้นยำคุณลักษณะรัสเซียอันเป็นเอกลักษณ์ และได้ปลุกความรักชาติและชาตินิยมรัสเซียอย่างต่อเนื่อง นอกเหนือไปจากมาร์กซ์-เลนินอย่างเป็นทางการของพรรคคอมมิวนิสต์แห่งสหภาพโซเวียต[4] ที่แตกต่างจากพรรคคอมมิวนิสต์แห่งสหภาพโซเวียตหลัง พ.ศ. 2499 เป็นต้นมา คือ พรรคคอมมิวนิสต์แห่งสหพันธรัฐรัสเซียสรรเสริญการปกครองของโจเซฟ สตาลิน[5] ในโอกาสวันคล้ายวันเกิดของโจเซฟ สตาลินเมื่อวันที่ 21 ธันวาคม พ.ศ. 2553 ซยูกานอฟเรียกร้องให้สังคมรัสเซีย "ใช้ลัทธิสตาลินอีกครั้ง" ในจดหมายเปิดผนึกถึงประธานาธิบดีรัสเซีย ดมิทรี เมดเวเดฟ[6] ตามคำปราศรัยของโฆษกพรรคใน พ.ศ. 2554 พรรคได้แยกตนออกจากความเป็นเสรีนิยมซึ่งเกี่ยวข้องกับการประท้วงในรัสเซีย พ.ศ. 2554 อย่างแข็งขัน[7]
อ้างอิง แก้
- ↑ "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-04-28. สืบค้นเมื่อ 2016-07-11.
- ↑ 2.0 2.1 Bozóki, A & Ishiyama, J (2002) The Communist Successor Parties of Central and Eastern Europe, p241
- ↑ Wolfram Nordsieck. "Parties and Elections in Europe". parties-and-elections.eu.
- ↑ ["NUPI — Centre for Russian Studies". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-09-30. สืบค้นเมื่อ 2012-03-07. NUPI — Centre for Russian Studies]
- ↑ "Thousands pay respects to Stalin". BBC News. 2003-03-06. สืบค้นเมื่อ 2008-06-06.
- ↑ "Communists lay carnations for Stalin". AFP. 2010-12-22. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-01-06. สืบค้นเมื่อ 2010-12-21.
- ↑ David M. Herszenhorn (December 20, 2011). "Where Communists See an Opening, Many Russians See a Closed Door". The New York Times. สืบค้นเมื่อ December 22, 2011.
He, [Gennadi A. Zyuganov], has joined in popular protests against Mr. Putin’s government, while seeking to block the rise of the liberal reformers leading those rallies by denouncing them as a subversive threat to Russia’s future.