พญาไม้
สถานะการอนุรักษ์
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์
อาณาจักร: Plantae
หมวด: Pinophyta
ชั้น: Pinopsida
อันดับ: Pinales
วงศ์: Podocarpaceae
สกุล: Podocarpus
สปีชีส์: P.  neriifolius
ชื่อทวินาม
Podocarpus neriifolius
D. Don

พญาไม้ (ชื่อวิทยาศาสตร์: Podocarpus neriifolius) เป็นพืชที่กระจายพันธุ์ในอินเดีย จีนตอนใต้ คาบสมุทรอินโดจีน อินโดนีเซียจนถึงหมู่เกาะโซโลมอน[1] ลักษณะเป็นไม้ต้นสูง 25-30 เมตร ใบรูปใบหอกหรือรูปแถบ หนา ยาว 7-20 เซนติเมตร ปลายใบแหลม โคนใบรูปลิ่ม ออกเรียงเวียน โคนเพศผู้ออกตามซอกใบเป็นกลุ่ม 2-3 ช่อ ยาว 2.5-5 เซนติเมตร กลีบประดับออกเรียงเวียนจำนวนมาก เมล็ดเปลือยอยู่บนฐานที่พัฒนามาจากเกล็ดของออวุล ออกเดี่ยว ๆ ก้านยาว 1-2 เซนติเมตร ที่โคนมีใบประดับรูปลิ่มแคบ 2 ใบ เมล็ดมีเยื่อหุ้มคล้ายผลผนังชั้นในแข็ง รูปไข่ถึงเกือบกลม ยาว 1-1.5 เซนติเมตร เมื่อสุกมีสีม่วงแดง[2][3]

อ้างอิง แก้

  1. "Podocarpus neriifolius (Brown Pine)". IUCN Red List of Threatened Species. สืบค้นเมื่อ January 15, 2019.
  2. สารานุกรมพืชในประเทศไทย (ฉบับย่อ), ราชันย์ ภู่มา และคณะ, หน้า 290–291, พ.ศ. 2559, โรงพิมพ์สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ กรุงเทพฯ
  3. "Podocarpus neriifolius D.Don - พืชถิ่นเดียวและพืชหายากประเทศไทย". โครงการอนุรักษ์พันธุกรรมพืชอันเนื่องมาจากพระราชดำริฯ. สืบค้นเมื่อ January 15, 2019.

แหล่งข้อมูลอื่น แก้

  •   วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ พญาไม้
  •   ข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับ Podocarpus neriifolius ที่วิกิสปีชีส์