ป้อมเนิน

สำหรับความหมายอื่น ดูที่ ปราสาทเนิน

ป้อมเนิน (อังกฤษ: Hill fort) คือค่ายหรือที่ตั้งถิ่นฐานที่มีระบบป้องกันที่ตั้งอยู่บนเนินหรือที่สูงที่ทำให้ได้เปรียบทางการป้องกัน ป้อมเนินมักจะเป็นการก่อสร้างระบบป้องกันที่ใช้กันในยุโรปในยุคสำริด และยุคเหล็ก ระบบการป้องกันมักจะสร้างตามรูปทรงของเนินที่ประกอบด้วยแนวดินหนึ่งหรือสองแนวพร้อมด้วยกำแพงระเนียด (stockade) หรือ กำแพงป้องกัน (defensive walls) และคูด้านนอก

“ป้อมเนินโอลด์เซรัม” ไม่ไกลจากซอลสบรีในซอลสบรีในอังกฤษ

ป้อมเนินในยุโรปในยุคสำริดและยุคเหล็ก

ป้อมเนินบางแห่งในยุโรปมีที่มาตั้งแต่ปลายสมัยยุคหินใหม่ แต่ที่มานิยมกันในยุคต่อมาที่รวมทั้ง:

• อารยธรรมเอิร์นฟิลด์ (Urnfield culture) (ราว 1300 - 750 ก่อนคริสต์ศักราช) ระหว่างยุคสำริด
• อารยธรรมฮัลล์ชตัทท์ (Hallstatt culture) (ราว 1200 - 500 ก่อนคริสต์ศักราช) ระหว่างปลายยุคสำริด ถึงต้นยุคเหล็ก
• วัฒนธรรมลาแตน (La Tene culture) (ราว 600 ก่อนคริสต์ศักราช - ค.ศ. 50) ปลายยุคเหล็ก

ป้อมเนินสร้างในบริเวณที่ตั้งถิ่นฐานของเคลต์ในตอนกลางของทวีปยุโรปตะวันตกจนกระทั่งถูกพิชิตโดยจักรวรรดิโรมัน จูเลียส ซีซาร์กล่าวถึงป้อมเนินขนาดใหญ่ของปลายยุคเหล็กที่พบระหว่างการรณรงค์ในกอล ว่าเป็นoppidum เมื่อมาถึงสมัยนั้นป้อมเนินใหญ่ก็มีขนาดพอๆ กับเมืองมากกว่าที่จะเป็นเพียงป้อมค่าย และป้อมเนินหลายป้อมก็กลายมาเป็นส่วนหนึ่งของเมืองโรมันต่อมา

นอกจากคำบรรยายง่ายของ “ป้อมเนิน” แล้วลักษณะของป้อมเนินก็แตกต่างกันไปเป็นหลายแบบและเปลี่ยนแปลงไปตามยุคสมัยตั้งแต่ยุคสำริดมาจนถึงยุคกลาง

ดูเพิ่ม

• ปราสาท
• ปราสาทเนิน
• เนินปราสาท

แหล่งข้อมูลอื่น

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ ป้อมเนิน