ปั๋ว อี้เข่า เป็นบุตรชายคนโตของพระเจ้าโจวเหวินและพี่ชายคนโตของกษัตริย์วูผู้ก่อตั้งของราชวงศ์โจวของจีนในสมัยโบราณ

ปั๋ว อี้เข่า
ภาษาจีน伯邑考

ในนิยาย แก้

ในวรรณกรรมเรื่องสถาปนาเทวดาเฟิงเสิ่น (封神,ห้องสิน) [1] ปั๋วอี้เข่า (伯邑考,เป๊กอิบโค้ว) เป็นบุตรชายคนโตของจีชาง (姬昌,กีเชียง) ที่มีความโดดเด่นในด้านดุริยประณีต และดนตรีโดยเฉพาะพินกู่ฉิน และยังเป็นผู้ที่มีความกตัญญูอย่างหาที่สุดไม่ได้ ในวรรณกรรมห้องสินกล่าวว่าพระเจ้าซางโจ้ว (商紂) พิโรธจีชาง เจ้าเมืองซีฉี (西岐,ไซกี) พระเจ้าซางโจ้วจึงสั่งขังจีชาง ไว้ที่เมืองโหยวหลี่ ต่อมาปั๋วอี้เข่า บึตรชายหัวปีของจีชาง จึงได้มาทูลขอให้ปล่อยบิดา นางต๋าจี่ (妲己,ชันกี) เห็นปั๋วอี้เข่ารูปร่างหล่อเหลางดงาม ก็มีใจปฏิพัทธ์จึงขอให้ขอให้พระเจ้าซางโจ้วให้เขาเข้าวังมาสอนนางเล่นพิณกู่ฉิน (古琴) แล้วนางก็ยั่วยวนปั๋วอี้เข่า แต่เขาบอกปัดความรักของนาง นางจึงทูลยุยงพระเจ้าแผ่นดินให้สั่งประหารเขา แล้วให้เอาศพไปทำขนมเปี๊ยะให้จีชางกิน จีชางทราบเหตุการณ์ทั้งหมดดี แต่จำยอมบริโภคขนมเปี๊ยะนั้นเพื่อรอวันล้างแค้นภายหน้า ระหว่างทางกลับบ้านจี ซางอาเจียนออกเป็นกระต่ายสีขาว (白兔) 3 ตัว ซึ่งจะถูกนำต่อมาได้อยู่ภายใต้การดูแลของเทพธิดาดวงจันทร์ฉางเอ๋อร์ (嫦娥)

อ้างอิง แก้