ประมวลกฎหมาย (อังกฤษ: code of law) คือ กฎหมายซึ่งรวมบทกฎหมายต่าง ๆ ในเรื่องเดียวกันเข้าไว้ด้วยกัน และได้จัดให้มีการบัญญัติอย่างเป็นระบบ มีการจัดสรรให้เป็นหมวดหมู่อย่างเรียบร้อย และมีข้อความเท้าถึงซึ่งกันและกัน โดยประมวลกฎหมายมีลำดับศักดิ์ของกฎหมายเท่ากับพระราชบัญญัติเนื่องจากเป็นกฎหมายที่ออกโดยฝ่ายนิติบัญญัติ

ประมวลกฎหมายฉบับแรกของประเทศไทย ก็คือ กฎหมายลักษณะอาญา ร.ศ. 127 ซึ่งนับได้ว่าเป็นประมวลกฎหมายอาญาที่ทันสมัยมากในขณะนั้น[ต้องการอ้างอิง] เพราะได้นำหลักกฎหมายอาญาอันเป็นที่นิยมอยู่ในประเทศต่าง ๆ มาพิจารณาดัดแปลงให้เข้ากับสภาพแวดล้อมของไทยอันเป็นการยกระดับประเทศขึ้นสู่ระดับอารยประเทศ