นกกระจ้อยญี่ปุ่น

นกกระจ้อยญี่ปุ่น (Horornis diphone), รู้จักกันในชื่อภาษาญี่ปุ่นว่า อุงุยสึ (鶯; ญี่ปุ่น: ウグイス), เป็นนกจาบปีกอ่อน (passerine) สายพันธ์หนึ่งที่พบได้ยาก เนื่องจากมีธรรมชาติชอบหลบซ่อน แต่เสียงร้องของมันสามารถได้ยินในพื้นที่ส่วนใหญ่ของประเทศญี่ปุ่นในช่วงต้นฤดูใบไม้ผลิ นกกระจ้อยญี่ปุ่นมักมีสีคล้ายใบมะกอกแก่ (brown) แต่โทนสีค่อนข้างหม่น มีพฤติกรรมชอบหลบซ่อนสายตามนุษย์แต่ชอบร้องส่งเสียง มีความยาวลำตัวประมาณ 15.5 เซนติเมตร (6.1 นิ้ว) [2] และมีโภชนาการเป็นแมลงขนาดเล็ก

นกกระจ้อยญี่ปุ่น
สถานะการอนุรักษ์
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ แก้ไขการจำแนกนี้
โดเมน: ยูแคริโอตา
อาณาจักร: สัตว์
ไฟลัม: สัตว์มีแกนสันหลัง
ชั้น: สัตว์ปีก
อันดับ: Passeriformes
วงศ์: Cettiidae
สกุล: Horornis
(Kittlitz, 1830)
สปีชีส์: Horornis diphone
ชื่อทวินาม
Horornis diphone
(Kittlitz, 1830)
ชื่อพ้อง

Cettia diphone

Horornis diphone cantans

เนื่องจากพฤติกรรมที่ชอบร้อง(เพลง)ส่งเสียง จึงทำให้นกชนิดนี้มีชื่อเล่นภาษาอังกฤษว่า "Japanese Nightingale"[3] และมีผู้นิยมจับนกกระจ้อยญี่ปุ่นใส่กรงขังไว้เพื่อฟังเสียงของมัน นอกจากนี้เสียงที่ไพเราะของนกกระจ้อยญี่ปุ่นก็เป็นธีม หรือหัวข้อที่สำคัญในบทกวีของญี่ปุ่น โดยมีงานประพันธ์ร้อยกรองทั้งประเภทไฮกุและเร็งกะที่เอ่นถึงชื่อนก "อุงุยสึ" เพื่อแสดงการมาถึงของฤดูใบไม้ผลิ และการเบ่งบานของดอกซากุระ

อ้างอิง แก้

  1. {{{assessors}}} (2008). Cettia diphone. In: IUCN 2008. IUCN Red List of Threatened Species. Downloaded on 2010-01-05.
  2. Wild Bird Society of Japan; Joseph A. Massey; Shogo Matsui; Tsutomu Suzuki; Elizabeth P. Swift; Akira Hibi; Noritaka Ichida; Yozo Tsukamoto; Koichiro Sonobe (1990). Koichiro Takano; Jane Washburn Robinson (บ.ก.). A Field Guide to the Birds of Japan (Seventh Printing, First ed.). Tokyo and New York: Kodansha International, LTD. p. 254. ISBN 0-87011-746-7.
  3. Reynolds, Frank; Carbine, Jason A. (2000). The Life of Buddhism. Berkeley: University of California Press. p. 32.