วิกิพีเดีย

ธนาคารเพื่อการลงทุนโครงสร้างพื้นฐานแห่งเอเชีย

ธนาคารเพื่อการลงทุนโครงสร้างพื้นฐานแห่งเอเชีย (อังกฤษ: Asian Infrastructure Investment Bank; ย่อ: AIIB) เป็นสถาบันการเงินระหว่างประเทศซึ่งมีวัตถุประสงค์ให้ความสนับสนุนแก่การจัดทำโครงสร้างพื้นฐานในภูมิภาคเอเชียแปซิฟิก

ธนาคารเพื่อการลงทุน
โครงสร้างพื้นฐานแห่งเอเชีย
ชื่อย่อAIIB
ก่อตั้ง
  • 25 ธันวาคม 2015
    ความตกลงก่อตั้งธนาคารเริ่มใช้บังคับ
  • 24 ตุลาคม 2014
    ตั้งเลขาธิการพหุภาคีชั่วคราว
ประเภทธนาคารเพื่อการลงทุนระดับภูมิภาค
สถานะตามกฎหมายสนธิสัญญา
วัตถุประสงค์ให้สินเชื่อ
สํานักงานใหญ่ปักกิ่ง, ประเทศจีน
ภูมิภาคที่รับผิดชอบ
เอเชีย และโอเชียเนีย
สมาชิก
สมาชิกผู้ร่วมก่อตั้งตามแผน 57 ราย[2]
ภาษาทางการ
อังกฤษ[3]
ประธาน
จิน ลี่ฉฺวิน[4]
องค์กรแม่
  • เลขาธิการพหุภาคีชั่วคราว[5]
  • คณะกรรมการธนาคาร
เว็บไซต์www.aiib.org
บทความนี้อ้างอิงคริสต์ศักราช/คริสต์ทศวรรษ/คริสต์ศตวรรษ ซึ่งเป็นสาระสำคัญของเนื้อหา

การก่อตั้งธนาคารนี้มาจากดำริของรัฐบาลจีนเมื่อปี 2013[6][7] และริเริ่มอย่างเป็นทางการในงานแถลง ณ กรุงปักกิ่งเมื่อเดือนตุลาคม 2014[8] แนวคิดก่อตั้งธนาคารได้รับเสียงสนับสนุนจากองค์การทั้งหลายซึ่งต่อมาขนานนามว่า "สมาชิกผู้ร่วมก่อตั้งตามแผน" (Prospective Founding Member) เป็นองค์การระดับภูมิภาค 37 ราย และระดับอื่นอีก 20 ราย รวมเป็น 57 ราย สมาชิกเหล่านี้ ยกเว้นฟิลิปปินส์ ได้ลงนามใน "ข้อบทความตกลง" (Articles of Agreement) ชุดหนึ่งเมื่อวันที่ 29 มิถุนายน 2015 เพื่อสร้างพื้นฐานทางกฎหมายในการก่อตั้งธนาคาร กำหนดกันว่า เมื่อความตกลงดังกล่าวใช้บังคับแล้ว ธนาคารเป็นอันสถาปนาขึ้น และความตกลงจะมีผลใช้บังคับต่อเมื่อได้รับสัตยาบันจากรัฐสมาชิกอย่างน้อย 10 รัฐที่ถือหุ้นริเริ่ม (initial subscription) รวมแล้วไม่ต่ำกว่าร้อยละ 50 ของหุ้นทั้งหมดในตลาดหุ้นจดทะเบียน (Authorized Capital Stock)[9][10] ครั้นวันที่ 25 ธันวาคม 2015 รัฐซึ่งเป็นสมาชิกผู้ร่วมก่อตั้งตามแผนจำนวน 17 รัฐ คือ จอร์เจีย จอร์แดน จีน นิวซีแลนด์ เนเธอร์แลนด์ บรูไน พม่า มองโกเลีย เยอรมนี ลักเซมเบิร์ก ออสเตรีย และออสเตรเลีย มอบสัตยาบันสารให้แก่ผู้รับมอบ เป็นเหตุให้ความตกลงเริ่มใช้บังคับ และรัฐทั้ง 17 นี้จึงชื่อว่าเป็น "สมาชิกผู้ร่วมก่อตั้ง" (founding member)[11] ทั้งนี้ รัฐที่มีเศรษฐกิจรายใหญ่ในโลกและไม่ได้เป็นสมาชิกผู้ร่วมก่อตั้งตามแผนนั้น ได้แก่ แคนาดา ญี่ปุ่น และสหรัฐอเมริกา

บางคนมองว่า ธนาคารแห่งนี้มีขึ้นเพื่อเป็นคู่แข่งทางอำนาจการเงินและการเมืองกับสถาบันการเงินทั้งหลายที่อยู่ในความครอบงำของสหรัฐอเมริกาและญี่ปุ่น เช่น กองทุนการเงินระหว่างประเทศ ธนาคารพัฒนาเอเชีย และธนาคารโลก[12] ส่วนสหประชาชาติเห็นว่า การก่อตั้งธนาคารแห่งนี้เป็น "การไต่เต้าทางการเงินเพื่อการพัฒนาอย่างยั่งยืน"[13][14] อย่างไรก็ดี ธนาคารที่ตั้งขึ้นใหม่นี้มีขนาดเล็กเกินกว่าจะต่อกรกับสถาบันแห่งอื่น ๆ เล็กถึงขั้นมีเงินทุนเทียบได้เพียงหนึ่งในสามแห่งเงินทุนของธนาคารพัฒนาเอเชีย หรือไม่ถึงหนึ่งในสี่แห่งเงินทุนของธนาคารโลก[15] ทั้งยังเล็กกว่าธนาคารเอกชนรายใหญ่จำนวน 18 แห่งในสหรัฐอเมริกา

หมายเหตุ แก้

  1. ↑ 1.0 1.1 รายงานการให้สัตยาบันของรัฐสภาแล้ว แต่ไม่ได้มอบสัตยาบันสาร

อ้างอิง แก้

  1. ↑ http://wap.business-standard.com/article/pti-stories/govt-approves-ratification-in-aiib-articles-of-agreement-115111801195_1.html
  2. ↑ "Signing and Ratification Status of the AOA of the AIIB". AIIB. สืบค้นเมื่อ 5 December 2015.
  3. ↑ "Articles of Agreement - AIIB" (PDF). Asian Infrastructure Investment Bank. สืบค้นเมื่อ 21 July 2015.
  4. ↑ "Jin Liqun Selected President-designate of the Asian Infrastructure Investment Bank". Multilateral Interim Secretariat of AIIB. 24 August 2015.
  5. ↑ "About: the Secretariat". Asian Infrastructure Investment Bank. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-04-03. สืบค้นเมื่อ 21 July 2015.
  6. ↑ "21 Asian countries sign MOU on establishing Asian Infrastructure Investment Bank". Xinhuanet. 24 October 2014.
  7. ↑ "China says new bank to complement existing institutions". The Washington Post. 21 March 2015. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-05-21. สืบค้นเมื่อ 2015-12-28.
  8. ↑ "Three major nations absent as China launches World Bank rival in Asia". Reuters. 5 November 2014. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-10-11. สืบค้นเมื่อ 2015-12-28.
  9. ↑ "Asian Infrastructure Investment Bank – Articles of Agreement" (PDF). Asian Infrastructure Investment Bank. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2015-07-14. สืบค้นเมื่อ 21 July 2015.
  10. ↑ "China to have 30 per cent stake, veto power under AIIB deal". South China Morning Post. 29 June 2015.
  11. ↑ "Articles of Agreement of the Asian Infrastructure Investment Bank". Government of the Netherlands. สืบค้นเมื่อ 30 September 2015.
  12. ↑ Branigan, Tania (13 March 2015). "Support for China-led development bank grows despite US opposition". The Guardian. สืบค้นเมื่อ 15 March 2015.
  13. ↑ "World Economic Situation and Prospects 2015" (PDF). United Nations. สืบค้นเมื่อ 21 July 2015.
  14. ↑ United Nations Financing for Development Office. "Global Economic Governance". สืบค้นเมื่อ 29 March 2015.
  15. ↑ http://www.economist.com/blogs/economist-explains/2014/11/economist-explains-6

แหล่งข้อมูลอื่น แก้

 

บทความหน่วยงานหรือองค์กรนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ธนาคารเพื่อการลงทุนโครงสร้างพื้นฐานแห่งเอเชีย&oldid=11105687"