ตูรันโด

ตูรันโด (อิตาลี: Turandot, [turan ˈdɔt]) เป็นอุปรากรภาษาอิตาลีจำนวน 3 องก์ เขียนโดยจาโกโม ปุชชีนี คีตกวีอุปรากรคนสำคัญของคริสต์ศตวรรษที่ 19 เป็นผลงานชิ้นสุดท้ายของจาโกโม ปุชชีนี ที่เสียชีวิตก่อนจะเขียนเสร็จ ปุชชีนีเริ่มเขียนอุปรากรเรื่องนี้ตั้งแต่เดือนมีนาคม ค.ศ. 1920 จนกระทั่งเสียชีวิตเมื่อวันที่ 29 พฤศจิกายน ค.ศ. 1924 โดยคงเหลือแผ่นร่างจำนวน 36 หน้า สำหรับตอนจบ 23 แผ่นสุดท้ายที่ยังเขียนไม่เสร็จ ต่อมาได้ถูกเขียนต่อจนสำเร็จโดยฟรังโก อัลฟาโน

ตูรันโดจัดแสดงรอบปฐมทัศน์เมื่อวันที่ 25 เมษายน ค.ศ. 1926 ที่โรงอุปรากรลา สกาลา มิลาน อำนวยเพลงโดยอาร์ตูโร ตอสกานีนี เมื่อการแสดงมาถึงช่วงกลางขององก์ที่สาม วงออร์เคสตราหยุดบรรเลง ตอสกานีนีลดไม้บาตองลง หันกลับไปหาผู้ชมและประกาศว่า "Qui finisce l'opera, perché a questo punto il maestro è morto" ("Here the opera ends, because at this point the maestro died"; อุปรากรจบลง ณ ที่นี้ เพราะท่านแมสโตรผู้แต่งเสียชีวิตลงแล้ว) พร้อมกับผ้าม่านเวทีเลื่อนลงมาปิดช้าๆ ^[1] จากนั้นตอสกานีนีก็ไม่ได้ขึ้นอำนวยเพลงที่ใดอีกเลย ^[2] การแสดงรอบถัดมา ได้เปลี่ยนผู้อำนวยเพลงเป็นเอตตอเร ปานิซซา โดยได้รวมตอนจบซึ่งแต่งโดยฟรังโก อัลฟาโน ไว้ด้วย ^[3]

ตูรันโด มาจากภาษาเปอร์เซีย แปลว่าลูกสาวของตูราน เป็นชื่อของตัวละครนำฝ่ายหญิง เป็นเจ้าหญิงชาวอุยกูร์ ธิดาของผู้ครองแคว้นตูรานในเอเชียกลาง และเป็นส่วนหนึ่งของอาณาจักรเปอร์เซีย นักวิชาการที่ศึกษาผลงานของปุชชีนี แนะนำว่าชื่อตัวละคร ให้ออกเสียงว่า "Turan-do" (ไม่ต้องออกเสียงตัวสะกด ต์) เรื่องของตูรันโดมาจากนิทานเปอร์เซียเรื่อง พันหนึ่งทิวา

องก์สุดท้ายของอุปรากร มีท่อนอาเรียที่ชื่อว่า Nessun dorma (อังกฤษ: None shall sleep) เจ้าชายตกหลุมรักเจ้าหญิงตูรันโดผู้เย็นชา และประสงค์จะอภิเษกกับเจ้าหญิง ต้องถูกทดสอบโดยตอบปริศนา 3 ข้อ โดยหากตอบข้อใดผิดจะต้องถูกบั่นศีรษะ บทเพลงอาเรียท่อนนี้เป็นอาเรียที่มีชื่อเสียงที่สุดสำหรับขับร้องโดยนักร้องเสียงเทเนอร์ โดยเฉพาะที่ขับร้องโดยลูชาโน ปาวารอตติ ที่นำมาใช้เป็นเพลงธีมของบีบีซีในการถ่ายทอดฟุตบอลโลก 1990 ที่อิตาลี เพลงนี้ขึ้นถึงอันดับสองของป็อปชาร์ตในสหราชอาณาจักร

อ้างอิง แก้

↑
These are the words reported by Eugenio Gara, who was present at the prima, in
- a cura di Eugenio Gara. (1958). Carteggi Pucciniani. edited by Eugenio Gara. Milan: Ricordi. ISBN 88-7592-134-2.
E. Gara is in turn cited in
- William Ashbrook (1984). "Turandot and Its Posthumous Prima". Opera Quarterly. 2 (3): 126–132. doi:10.1093/oq/2.3.126. ISSN 0736-0053 / Online ISSN 1476-2870.
The quotation however appears to be based on memory, and differs in different sources. According to a 1974 interview with another eyewitness, Toscanini's words were: "Qui termina la rappresentazione perché a questo punto il maestro è morto" ("Here the performance finishes because at this point the maestro died") and the English translation of this interview seems to say "Here the Maestro finished". The Wikipedia article on the life of Puccini notes that: Some record that he said, more poetically, "Here the Maestro laid down his pen".
↑ Turandot: Concert Opera Boston
↑ Ashbrook, W. and Powers, H. "Puccini's Turandot: The End of the Great Tradition". Princeton University Press, 1991. ISBN 0-691-02712-9

บทความนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

หมายเหตุ: ขอแนะนำให้จัดหมวดหมู่โครงให้เข้ากับเนื้อหาของบทความ (ดูเพิ่มที่ วิกิพีเดีย:โครงการจัดหมวดหมู่โครงที่ยังไม่สมบูรณ์)

[1] These are the words reported by Eugenio Gara, who was present at the prima, in
a cura di Eugenio Gara. (1958). Carteggi Pucciniani. edited by Eugenio Gara. Milan: Ricordi. ISBN 88-7592-134-2.
E. Gara is in turn cited in
William Ashbrook (1984). "Turandot and Its Posthumous Prima". Opera Quarterly. 2 (3): 126–132. doi:10.1093/oq/2.3.126. ISSN 0736-0053 / Online ISSN 1476-2870.
The quotation however appears to be based on memory, and differs in different sources. According to a 1974 interview with another eyewitness, Toscanini's words were: "Qui termina la rappresentazione perché a questo punto il maestro è morto" ("Here the performance finishes because at this point the maestro died") and the English translation of this interview seems to say "Here the Maestro finished". The Wikipedia article on the life of Puccini notes that: Some record that he said, more poetically, "Here the Maestro laid down his pen".

[2] ura di Eugenio Gara. (1958). Carteggi Pucciniani. edited by Eugenio Gara. Milan: Ricordi. ISBN 88-7592-134-2.

[3] William Ashbrook (1984). "Turandot and Its Posthumous Prima". Opera Quarterly. 2 (3): 126–132. doi:10.1093/oq/2.3.126. ISSN 0736-0053 / Online ISSN 1476-2870.

[COB-2] Turandot: Concert Opera Boston

[Ashbrook_and_Powers-3] Ashbrook, W. and Powers, H. "Puccini's Turandot: The End of the Great Tradition". Princeton University Press, 1991. ISBN 0-691-02712-9

[1]

[2]

[3]