ดาวหางเวสต์

ดาวหางเวสต์ (อังกฤษ: Comet West) หรือชื่ออย่างเป็นทางการตามระบบดาวหางคือ C/1975 V1, 1976 VI และ 1975n เป็นดาวหางที่โดดเด่นเป็นพิเศษ บางครั้งก็เป็นที่เรียกขานกันว่าเป็น "ดาวหางใหญ่" ด้วย ดาวหางเวสต์ถูกค้นพบเป็นครั้งแรกจากภาพถ่ายโดย ริชาร์ด เอ็ม. เวสต์ เจ้าหน้าที่หอดูดาวยุโรปใต้ เมื่อวันที่ 10 สิงหาคม ค.ศ. 1975 และเพิ่มความสว่างจนถึงจุดสูงสุดในเดือนมีนาคม ค.ศ. 1976 ระดับความสว่างเมื่อเข้าใกล้ดวงอาทิตย์ที่สุดอยู่ที่ -3 ระหว่างช่วงเวลาที่ดาวหางสว่างที่สุดมีรายงานจากผู้สังเกตการณ์ว่า ดาวหางมีความสว่างมากจนสามารถเฝ้าสังเกตในเวลากลางวันได้

ดาวหางเวสต์ ถ่ายเมื่อต้นเดือนมีนาคม ค.ศ. 1976

ดาวหางเวสต์เป็นดาวหางคาบยาว การคำนวณประเมินว่าดาวหางมีคาบโคจรประมาณ 558,000 ปี

การแตกสลาย

ขณะที่ดาวหางเวสต์เคลื่อนที่ผ่านเข้ามาในระบบสุริยะชั้นในเป็นครั้งแรกในรอบ 500,000 ปี มีการตรวจพบว่านิวเคลียสของดาวหางแตกออกเป็นสี่ส่วนขณะที่มันเข้าใกล้ดวงอาทิตย์ที่ระยะห่าง 30 ล้านกิโลเมตร

รายงานการแตกของดาวหางเกิดขึ้นครั้งแรกในวันที่ 7 มีนาคม ค.ศ. 1976 โดยแตกออกเป็นสองชิ้น หลังจากนั้นจึงแตกออกอีกครั้งในเช้าวันที่ 18 มีนาคมปีเดียวกัน นับเป็นดาวหางหนึ่งในไม่กี่ดวงในประวัติศาสตร์ที่เกิดการแตกสลายระหว่างการเฝ้าสังเกตการณ์ ชิ้นส่วนทั้งสี่แยกกระจัดกระจายออกไป แต่นักดาราศาสตร์ยังคงเฝ้าติดตามชิ้นส่วนใหญ่ 2 ชิ้นอยู่อย่างต่อเนื่อง