ซอด้วง
ซอด้วงเป็นซอสองสาย มีเสียงแหลม ก้องกังวาน คันทวนยาวประมาณ 72 ซม. คันชักยาวประมาณ 68 ซม. ใช้ขนหางม้าประมาณ 120–150 เส้น กะโหลกของ ซอด้วงนั้น แต่เดิมใช้กระบอกไม้ไผ่มาทำ ปากกระบอกของซอด้วงกว้างประมาณ 7 ซม. ตัวกระบอกยาวประมาณ 13 ซม. กะโหลกของซอด้วงนี้ ในปัจจุบันใช้ไม้จริง หรือ งาช้างทำก็ได้
แต่ที่นิยมว่าเสียงดีนั้น กะโหลกซอด้วงต้องทำด้วยไม้ไม้เนื้อแข็ง ส่วนหน้าซอนิยมใช้หนังงูเหลือมขึง เพราะทำให้เกิดเสียงแก้วเกิดความไพเราะอย่างยิ่ง ลักษณะของซอด้วง มีรูปร่างเหมือนกับซอของจีนที่เรียกว่า "หูฉิน" (จีน: 胡琴; พินอิน: húqin) ทุกอย่าง เหตุที่เรียกว่า ซอด้วง ก็เพราะมีรูปร่างคล้ายเครื่องดักสัตว์ เพราะตัวด้วงดักสัตว์ ทำด้วยกระบอกไม้ไผ่เหมือนกัน จึงได้เรียกชื่อไปตามลักษณะนั้นนั่นเอง
สายซอด้วงนั้น มีเพียงสองสาย คือ สายเอก เสียงเปล่าเป็นเสียง "เร" นิ้วชี้กดเป็นเสียง "มี" ไล่ไปจนถึงนิ้วก้อยเป็นเสียง "ลา"สูง สายทุ้ม เสียงเปล่าเป็นเสียง "ซอล"ต่ำ นิ้วชี้กดเป็นเสียง "ลา"ต่ำ ไล่ไปจนถึงนิ้วนางเป็นเสียง "โด"
ซอด้วงใช้ในวงเครื่องสาย วงมโหรี โดยทำหน้าที่เป็นผู้นำวงและเป็นหลักในการดำเนินทำนองอ้างอิง
อ้างอิง แก้
แหล่งข้อมูลอื่น แก้
- ส่วนประกอบของซอด้วง เก็บถาวร 2007-07-16 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- แนะนำการฝึกซอด้วง