จักรพรรดิฟูชิมิ
จักรพรรดิฟูชิมิ (ญี่ปุ่น: 伏見天皇; โรมาจิ: Fushimi-tennō; 10 พฤษภาคม พ.ศ. 1808 – 8 ตุลาคม พ.ศ. 1860) เป็นจักรพรรดิพระองค์ที่ 92 แห่งญี่ปุ่นตามกฎมณเฑียรบาลว่าด้วยการสืบราชสันตติวงศ์ครองราชย์ระหว่าง พ.ศ. 1830 - 1841[1]
| จักรพรรดิฟูชิมิ 伏見天皇 | |
|---|---|
 ฟูชิมิจาก เท็นชิเซ็กกันมิเอ | |
| จักรพรรดิญี่ปุ่น | |
| 27 พฤศจิกายน 1287 – 30 สิงหาคม 1298 | |
| ราชาภิเษก | 16 เมษายน ค.ศ. 1288 |
| ไดโจไซ | 16 ธันวาคม ค.ศ. 1288 |
| พระนามหลังสวรรคต | สมเด็จพระจักรพรรดิฟูชิมิ |
| ยุค | ยุคคามากูระ |
| รัชกาลก่อนหน้า | โกอูดะ |
| รัชกาลถัดไป | โกะ-ฟูชิมิ |
| พระราชสมภพ | 10 พฤษภาคม ค.ศ. 1265 |
| สวรรคต | 8 ตุลาคม ค.ศ. 1317 (52 ปี) จิเมียวอิง (持明院), เฮอังเกียว |
| ฝังพระบรมศพ | 10 ตุลาคม ค.ศ. 1317 |
| สุสานหลวง | ฟูกากูซะ โนะ คิตะ โนะ มิซาซางิ (เกียวโต) |
| พิธีฉลองการเจริญวัย | 13 มกราคม ค.ศ. 1278 |
| พระราชบิดา | จักรพรรดิโกะ-ฟูกากูซะ |
| พระราชมารดา | โทอิง (ฟูจิวาระ) |
| พระสนม | เอฟูกุ มงอิง |
| พระราชโอรส-ธิดา | จักรพรรดิโกะ-ฟูชิมิ เจ้าหญิงชิเงโกะ จักรพรรดิฮานาโซโนะ |
| ลายพระอภิไธย |  |
พระนาม แก้
จักรพรรดิฟูชิมิ มีพระนามเดิมว่า เจ้าชายฮิโรฮิโตะ (ญี่ปุ่น: 熈仁親王)[2] ซึ่งเป็นพระนามเดียวกับพระนามเดิมของจักรพรรดิโชวะ จักรพรรดิพระองค์ที่ 124 เพียงแต่พระนามของทั้ง 2 เขียนต่างกัน
- จักรพรรดิฟูชิมิ พระนามเดิม เจ้าชายฮิโรฮิโตะ (熈仁)
- จักรพรรดิโชวะ รู้จักในพระนาม จักรพรรดิฮิโรฮิโตะ (裕仁)
พงศาวลี แก้
จักรพรรดิฟูชิมิเป็นพระราชโอรสพระองค์ที่ 2 ของจักรพรรดิโกะ-ฟุกะกุซะ โดยทรงมาจากสาย Jimyoin-to
- จักรพรรดินี : ไซออนจิ (ฟุจิวะระ)
- นางกำนัล : อิซึซึกิ โนะ ซึเนะโกะ
- พระราชโอรสองค์ที่ 1: เจ้าชายทะเนะฮิโตะ (จักรพรรดิโกะ-ฟูชิมิ)
- พระสนม : โทอิน ฟุจิวะระ ??
- พระราชโอรสองค์ที่ 4 : เจ้าชายโทะมิฮิโตะ (จักรพรรดิฮะนะโซะโนะ)
เหตุการณ์ในพระชนม์ชีพของจักรพรรดิฟูชิมิ แก้
เจ้าชายฮิโรฮิโตะได้รับการสถาปนาให้เป็นรัชทายาทของจักรพรรดิโกอูดะ ซึ่งเป็นพระญาติของพระองค์จากราชสกุลไดกากูจิ การดำเนินกลยุทธ์ทางการเมืองโดยจักรพรรดิโกะ-ฟูกากูซะ พระราชบิดาของเจ้าชายฮิโรฮิโตะ เป็นปัจจัยสำคัญในการเลือกรัชทายาท
ในปี ค.ศ. 1287 ปีที่ 13 ในรัชสมัยของจักรพรรดิโกอูดะ พระองค์สละราชบัลลังก์ และสืบราชบัลลังก์ดอกเบญจมาศโดยญาติของพระองค์คือเจ้าชายฮิโรฮิโตะ หลังจากนั้นไม่นาน เจ้าชายฮิโรฮิโตะประกอบพิธีสืบราชบัลลังก์ดอกเบญจมาศอย่างเป็นทางการ[3]
หลังจากนั้นก็มีช่วงเวลาสั้น ๆ ที่ราชสกุลทั้งสองสายคือ ไดกากูจิ และ จิเมียวอิง ได้สลับกันปกครองญี่ปุ่น 2 ปีต่อมา อดีตจักรพรรดิโกะ-ฟูกากูซะได้สิ้นสุดการปกครองของพระองค์ในฐานะไดโจโฮโอ และจักรพรรดิฟูชิมิก็มีพระราชอำนาจเต็มที่
ในปี ค.ศ. 1289 พระองค์สถาปนาพระราชโอรสของพระองค์เอง (จักรพรรดิโกะ-ฟูชิมิในอนาคต) เป็นรัชทายาท ในปี ค.ศ. 1290 ครอบครัวของอาซาวาระ ทาเมโยริ ได้พยายามลอบปลงพระชนม์องค์จักรพรรดิ
อ้างอิง แก้
- ↑ Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du Japon, pp. 269–274; Varley, H. Paul. (1980). Jinnō Shōtōki. pp. 237–238.
- ↑ Titsingh, p. 269; Varley, p. 237.
- ↑ Titsingh, p. 269; Varley, p. 44; a distinct act of senso is unrecognized prior to Emperor Tenji; and all sovereigns except Jitō, Yōzei, Go-Toba, and Emperor Fushimi have senso and sokui in the same year until the reign of Emperor Go-Murakami.
บรรณานุกรม แก้
- Ponsonby-Fane, Richard Arthur Brabazon. (1959). The Imperial House of Japan. Kyoto: Ponsonby Memorial Society. OCLC 194887
- Titsingh, Isaac. (1834). Nihon Ōdai Ichiran; ou, Annales des empereurs du Japon. Paris: Royal Asiatic Society, Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland. OCLC 5850691
- Varley, H. Paul. (1980). Jinnō Shōtōki: A Chronicle of Gods and Sovereigns. New York: Columbia University Press. ISBN 978-0-231-04940-5; OCLC 5914584
| ก่อนหน้า | จักรพรรดิฟูชิมิ | ถัดไป | ||
|---|---|---|---|---|
| จักรพรรดิโกะ-อุดะ | 
|
 จักรพรรดิแห่งญี่ปุ่น : ฟูชิมิ (พ.ศ. 1830 - 1841) |
|
จักรพรรดิโกะ-ฟูชิมิ |