จักรพรรดิบาบูร์

จักรพรรดิบาบูร์
จักรพรรดิบาบูร์
รัชสมัย	30 เมษายน ค.ศ. 1526 - 26 ธันวาคม ค.ศ. 1530
ราชาภิเษก	30 เมษายน ค.ศ. 1526, เมืองอัครา
รัชกาลถัดไป	สมเด็จพระจักรพรรดิหุมายุน
ประสูติ	14 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1483; เมืองอันดิจาน, อุซเบกิสถาน
สวรรคต	26 ธันวาคม ค.ศ. 1530; เมืองอัครา
พระอัครมเหสี	อัยชา ซุลตาน เบกุม; เซย์นับ ซุลตาน เบกุม; มาฮาม เบกุม; ดิลดาร์ เบกุม; กุลนาร์ อคาชา; กุลรุกข์ เบกุม; มูบาริกา ยูเซฟซาย
พระราชบุตร	หุมายุน; คัมราน มีร์ซา; ฮินดัล มีร์ซา; ฟาห์-อุน-นิสซา; กุลบาดัน เบกุม; กุลเชห์รา เบกุม; อัลตุน บิชีค
	ซาฮีร์-อุด-ดิน มูฮัมมัด บาบูร์
ราชวงศ์	ตีมูร์
พระบรมราชชนก	อุมาร์ ชีค มีร์ซาที่ 2, อามีร์แห่งฟาร์คานา
พระบรมราชชนนี	คุตลุกห์ นิการ์ คานุม

ซาฮีร์-อุด-ดิน มูฮัมมัด บาบูร์ หรือนิยมเรียกพระนามว่า จักรพรรดิบาบูร์ (เปอร์เซีย: نصیر الدین محمد همایون, อังกฤษ: Zahir-ud-din Muhammad Babur, พระบรมราชสมภพ 14 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1483 - เสด็จสวรรคต 26 ธันวาคม ค.ศ. 1530) ทรงเป็นนักรบจากเอเชียกลางซึ่งมีชัยชนะและสถาปนาราชวงศ์โมกุลขึ้นบริเวณอนุทวีปอินเดีย และสถาปนาเป็นสมเด็จพระจักรพรรดิบาบูร์ แห่งจักรวรรดิโมกุล ทรงเป็นทายาทโดยตรงจากตีมูร์ผ่านทางพระราชบิดา และยังมีเชื้อสายของเจงกีส ข่านผ่านทางพระราชมารดา พระองค์เป็นผู้ที่นำอิทธิพลและวัฒนธรรมเปอร์เซียเข้าไปเผยแพร่ในอาณาจักรของพระองค์ ซึ่งเป็นรากฐานสำคัญของการขยายอาณาจักรของโมกุลในเวลาต่อมา^[1]^[2]

อ้างอิง แก้

↑ F. Lehmann: Ẓahīr-al-Dīn Moḥammad Bābor. In Encyclopaedia Iranica. Online Ed. December 1988 (updated August 2011). "BĀBOR, ẒAHĪR-AL-DĪN MOḤAMMAD (6 Moḥarram 886-6 Jomādā I 937/14 February 1483-26 December 1530), Timurid prince, military genius, and literary craftsman who escaped the bloody political arena of his Central Asian birthplace to found the Mughal Empire in India. His origin, milieu, training, and education were steeped in Persian culture and so Bābor was largely responsible for the fostering of this culture by his descendants, the Mughals of India, and for the expansion of Persian cultural influence in the Indian subcontinent, with brilliant literary, artistic, and historiographical results."
↑ Robert L. Canfield, Robert L. (1991). Turko-Persia in historical perspective, Cambridge University Press, p.20. "The Mughals-Persianized Turks who invaded from Central Asia and claimed descent from both Timur and Genghis – strengthened the Persianate culture of Muslim India".

Chisholm, Hugh, บ.ก. (1911). "Baber" . สารานุกรมบริตานิกา ค.ศ. 1911 (11 ed.). สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์.
Mirza Muhammad Haidar Dughlat Ta'rikh-e Rashidi Trans. & Ed. Elias & Denison Ross (London) 1898.
Cambridge History of India, Vol. III & IV, "Turks and Afghan" and "The Mughal Period". (Cambridge) 1928
Muzaffar Alam & Sanjay Subrahmanyan (Eds.) The Mughal State 1526–1750 (Delhi) 1998
William Irvine The army of the Indian Moghuls. (London) 1902. (Last revised 1985)
Bamber Gascoigne The Great Moghuls (London) 1971. (Last revised 1987)
Jos Gommans Mughal Warfare (London) 2002
Peter Jackson The Delhi Sultanate. A Political and Military History (Cambridge) 1999
John F. Richards The Mughal Empire (Cambridge) 1993
Eraly, Abraham. Emperors of the Peacock throne, Penguin, 2000. ISBN 0-14-100143-7.
Gordon, Stewart. When Asia was the World: Traveling Merchants, Scholars, Warriors, and Monks who created the "Riches of the East" Da Capo Press, Perseus Books, 2008. ISBN 0-306-81556-7.

ก่อนหน้า		จักรพรรดิบาบูร์		ถัดไป
-		จักรพรรดิแห่งจักรวรรดิโมกุล (30 เมษายน ค.ศ. 1526 - 26 ธันวาคม ค.ศ. 1530)		สมเด็จพระจักรพรรดิหุมายุน

[1] F. Lehmann: Ẓahīr-al-Dīn Moḥammad Bābor. In Encyclopaedia Iranica. Online Ed. December 1988 (updated August 2011). "BĀBOR, ẒAHĪR-AL-DĪN MOḤAMMAD (6 Moḥarram 886-6 Jomādā I 937/14 February 1483-26 December 1530), Timurid prince, military genius, and literary craftsman who escaped the bloody political arena of his Central Asian birthplace to found the Mughal Empire in India. His origin, milieu, training, and education were steeped in Persian culture and so Bābor was largely responsible for the fostering of this culture by his descendants, the Mughals of India, and for the expansion of Persian cultural influence in the Indian subcontinent, with brilliant literary, artistic, and historiographical results."

[2] Robert L. Canfield, Robert L. (1991). Turko-Persia in historical perspective, Cambridge University Press, p.20. "The Mughals-Persianized Turks who invaded from Central Asia and claimed descent from both Timur and Genghis – strengthened the Persianate culture of Muslim India".

[1]

[2]