จักรพรรดิฉินชาง หรือ จักรพรรดิเจ้าอิง มีพระนามเดิมว่าเจ้าอิง เป็นพระราชภาติยะของ จักรพรรดิฉินที่ 2 (หูไห่)[1] ซึ่งพระองค์เป็นพระราชโอรสของเจ้าชายฝูซู อดีตรัชทายาท เจ้าเกา มหาขันที ผู้ทรงอิทธิพลใน ราชสำนักฉิน ได้แต่งตั้งพระองค์เป็นจักรพรรดิ หลังจากการปลงพระชนม์จักรพรรดิฉินที่ 2 (หูไห่) พระราชกรณียกิจแรกของพระองค์ คือทรงสั่งประหารชีวิตเจ้าเกาแต่หลังจากนั้นมิได้ทรงปฏิบัติพระราชกรณียกิจอันใดอีกเลย จนเมื่อ หลิวปัง เข้ายึดนครหลวงเสียนหยางได้ พระองค์จึงประกาศสละราชสมบัติให้และทำให้ราชวงศ์ฉินล่มสลายลง

พระเจ้าฉินจื่ออิง
秦王子嬰
กษัตริย์แห่งฉิน
เจ้าแผ่นดินจีน
ครองราชย์ตุลาคม – ธันวาคม 207 ปีก่อนคริสตกาล
ก่อนหน้าจักรพรรดิฉินที่ 2
ถัดไปฌ้อปาอ๋องและเจ้าสิบเจ็ดอาณาจักร
จักรพรรดิฮั่นเกาจู่ แห่งราชวงศ์ฮั่น (ในฐานะจักรพรรดิ)
ประสูติไม่ทราบ
สวรรคต206 ปีก่อนคริสตกาล
พระนามเต็ม
ชื่อบรรพชน: Ying (贏)
ชื่อสกุล: ฉิน (秦) หรือ เจ้า (趙)
ชื่อตัว: จื่ออิง (子嬰)
พระนามหลังสวรรคต
จักรพรรดิฉินชาง (秦殤帝)
ราชวงศ์ฉิน
พระราชบิดาองค์ชายฝูซู

อ้างอิง แก้


ก่อนหน้า จื่ออิง ถัดไป
สถาปนาตำแหน่งใหม่
ดำรงตำแหน่งล่าสุด
จักรพรรดิฉินที่ 1
  กษัตริย์ฉิน
(207 ปีก่อนคริสตกาล)
  ไม่มี
(ราชวงศ์ฉินสิ้นสุด)
จักรพรรดิฉินที่ 2   เจ้าแผ่นดินจีน
(207 ปีก่อนคริสตกาล)
  เจ้า 18 อาณาจักร