หว่านเอี๋ยนเฉิงหลิน
หว่านเอี๋ยนเฉิงหลิน (完顏承麟) เป็นจักรพรรดิจีนพระองค์สุดท้ายของราชวงศ์จิน ครองราชย์เมื่อวันที่ 9 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 1777 พระองค์เป็นจักรพรรดิที่ครองราชย์สั้นที่สุดในประวัติศาสตร์จีน ไม่ถึง1วัน[1][2]
| หว่านเอี๋ยนเฉิงหลิน | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| จักรพรรดิแห่งราชวงศ์จิน | |||||||||
| ครองราชย์ | 9 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1234 | ||||||||
| ก่อนหน้า | จักรพรรดิจินไอจง | ||||||||
| ถัดไป | ถูกจักรวรรดิมองโกลเข้ายึดครอง (โอเกเดย์ ข่าน ในฐานะข่านแห่งมองโกล) | ||||||||
| พระราชสมภพ | ค.ศ. 1202 | ||||||||
| สวรรคต | 9 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1234 ไคโจว | ||||||||
| |||||||||
เป็นจอมพลภายใต้จักรพรรดิจินไอจง และยังเป็นลูกหลานของ พระบรมชนกเหอลีโปหรือจักรพรรดิเชินหวู่ เชิงชู ซึ่งเป็นพระบิดาของปฐมฮ่องเต้แห่งต้าจิน กล่าวคือพระองค์เป็นพระญาติของจักรพรรดิจินไอจง
ในสถาการณ์บ้านเมืองซึ่งขณะนั้นติดพันการรบอยู่กับพวกมองโกล ที่รุกไล่ลงมาจากทางเหนือ ในคืนวันที่ 8 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 1777 จักรพรรดิจินไอจงตัดสินใจหลบหนีออกจากเมืองหลวง หนีลงใต้ และได้มอบหมายให้แม่ทัพหว่านเอี๋ยนเฉิงหลิน รับหน้าที่เป็นจักรพรรดิเฝ้าเมืองหลวงเปี้ยนจิง(ไคฟง)ต่อไป
ในเช้าวันต่อมา ขณะที่มีพิธีราชาภิเษกเฉิงหลินขึ้นเป็นจักรพรรดิจินมั่ว ทัพจักรวรรดิมองโกลได้มาถึงกำแพงหน้าด่านของเมือง จินมั่วตี้ซึ่งเป็นจักรพรรดิแล้ว ได้พยายามเรียกกำลังเสริมเพื่อปกป้องพระราชวัง อันเป็นสัญลักษณ์ของอธิปไตยของเมือง แต่ไม่สำเร็จ แล้วถูกพวกมองโกลสังหารในทันที[3]
อ้างอิง แก้
- ↑ "Emperor Modi of Jin". Cultural China – History. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-01-24. สืบค้นเมื่อ October 12, 2011.
- ↑ "History of Jin Dynasty". Travel China Guide. สืบค้นเมื่อ October 12, 2011.
- ↑ Mote, Frederick W. (2003). Imperial China 900–1800. Harvard University Press. p. 1106. ISBN 978-0-674-01212-7.