จอห์น เชน (แพทย์)

จอห์น เชน (อังกฤษ: John Cheyne; 3 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 177731 มกราคม ค.ศ. 1836) เป็นแพทย์ชาวสกอตแลนด์ เกิดที่เมืองลีธ มีบิดาที่มีชื่อเดียวกันและประกอบอาชีพแพทย์ เชนเรียนที่โรงเรียนมัธยมในเมืองลีธและเอดินบะระ[1] ก่อนจะเรียนต่อที่มหาวิทยาลัยเอดินบะระเมื่ออายุได้ 15 ปี หลังเรียนจบ เชนทำงานเป็นศัลยแพทย์ในกองทัพและเข้าร่วมในยุทธการที่เนินวินเนการ์ ก่อนจะกลับไปทำงานกับบิดา[2] สิบปีต่อมา เชนย้ายไปอยู่ที่เมืองดับลินและทำงานที่โรงพยาบาลมีธ พร้อมทั้งเป็นอาจารย์สอนวิชาการแพทย์ในสนามรบ เขาเกษียณตนเองในปี ค.ศ. 1831 และเสียชีวิตที่เมืองเชอร์ริงตันในปี ค.ศ. 1836[1]

จอห์น เชน
ภาพแกะของเชน โดยจอห์น คอคราน
เกิด3 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1777(1777-02-03)
ลีธ สกอตแลนด์
เสียชีวิต31 มกราคม ค.ศ. 1836(1836-01-31) (58 ปี)
เชอร์ริงตัน อังกฤษ
ศิษย์เก่ามหาวิทยาลัยเอดินบะระ
มีชื่อเสียงจากการหายใจเชน–สโตกส์
รางวัลภาคีสมาชิกราชสมาคมแห่งเอดินบะระ (ค.ศ. 1814)
อาชีพทางวิทยาศาสตร์
สาขาการแพทย์

เชนมีผลงานที่สำคัญคือ ร่วมกับวิลเลียม สโตกส์อธิบายการหายใจเชน–สโตกส์[3][4] ซึ่งเป็นการหายใจที่ผิดปกติ โดยผู้ป่วยจะหายใจลึกและเร็ว ตามด้วยหายใจช้าลงจนอาจหยุดหายใจ

อ้างอิง แก้

  1. 1.0 1.1 "Former Fellows Biographical Index Part One - The Royal Society of Edinburgh" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2013-01-24. สืบค้นเมื่อ 8 มิถุนายน 2016.
  2. John Cheyne - Whonamedit
  3. J. Cheyne: A case of apoplexy in which the fleshy part of the heart was converted into fat. Dublin Hospital Reports, 1818, 2: 216-223. Reprinted in F. A. Willius & T. E. Keys: Cardiac Classics, 1941, pp. 317-320
  4. William Stokes (1854), "Fatty degeneration of the heart." In his: The Diseases of the Heart and Aorta Dublin, by alok mishra pp. 320–327.

แหล่งข้อมูลอื่น แก้