ขามนุษย์

อวัยวะมนุษย์

ขาของมนุษย์ (อังกฤษ: human leg) หมายถึง รยางค์ล่าง (lower limb) ของร่างกายมนุษย์ นับตั้งแต่สะโพก (hip) ไปจนถึงข้อเท้า (ankle) ได้แก่ ต้นขา (thigh) , เข่า (knee) , ปลายขา (cnemis) [1] กระดูกที่ใหญ่ที่สุดในร่างกายมนุษย์คือ กระดูกต้นขา (femur) ก็อยู่ในขาด้วย

ขามนุษย์
(Human leg)
มุมมองด้านข้างของขาขวา
รายละเอียด
ตัวระบุ
ภาษาละตินmembrum inferius
FMA7184
อภิธานศัพท์กายวิภาคศาสตร์

ในทางกายวิภาคศาสตร์มนุษย์ ขาเป็นส่วนหนึ่งของรยางค์ล่าง[2]ที่อยู่ระหว่างเข่าและข้อเท้า[3][4] (ส่วนที่อยู่เหนือขึ้นไปจนถึงสะโพกจะเรียกว่า ต้นขา) ส่วนบริเวณที่เราเรียกกันทั่วไปว่า ขา คือนับตั้งแต่สะโพกตลอดถึงข้อเท้าจะใช้ว่า "รยางค์ล่าง" (lower limb) ซึ่งในบทความนี้จะใช้นิยามของ ขา ตามที่เรียกกันทั่วไป

ส่วนของขาที่นับจากเข่าถึงข้อเท้าเรียกว่า ปลายขา (cnemis หรือ crus) [5] โดยส่วนหลังเรียกว่า น่อง (calf) และส่วนหน้าเรียกว่า แข้ง (shin)

ในหลายวัฒนธรรม ขาเป็นอุปมาถึงความแข็งแรงหรือการเคลื่อนที่ ขาอาจหมายความถึงส่วนประกอบของสิ่งของที่ทำหน้าที่รองรับ เช่น ขาเก้าอี้ เป็นต้น

หน้าที่ แก้

ขาทำหน้าที่ในการยืน, การเดิน, การกระโดด, การเตะ และหน้าที่อื่นๆ ที่คล้ายคลึงกัน ขานับเป็นส่วนประกอบที่สำคัญของน้ำหนักมนุษย์

กายวิภาคศาสตร์ แก้

 
กล้ามเนื้อของปลายขาของมนุษย์

กระดูกของรยางค์ล่าง แก้

กล้ามเนื้อของรยางค์ล่าง แก้

กล้ามเนื้อของปลายขา แก้

พื้นที่ด้านหน้าปลายขา (anterior compartment)

พื้นที่ด้านหลังปลายขา (posterior compartment)

(กล้ามเนื้อทั้งหมดนี้มีจุดเกาะปลายที่กระดูกส้นเท้า (calcaneus) โดยเอ็นร้อยหวาย (Achilles' tendon))

พื้นที่ด้านหลังปลายขาชั้นลึก (deep posterior compartment)

พื้นที่ด้านข้างปลายขา (lateral compartment)

หลอดเลือดของขา แก้

หลอดเลือดแดง แก้

หลอดเลือดดำ แก้

อ้างอิง แก้

  1. MW Dictionary leg
  2. l_10/12493851 จาก Dorland's Medical Dictionary (อังกฤษ)
  3. leg จากเว็บไซต์ eMedicine Dictionary
  4. l_06/12482031 จาก Dorland's Medical Dictionary (อังกฤษ)
  5. c_64/12267973 จาก Dorland's Medical Dictionary (อังกฤษ)

แหล่งข้อมูลอื่น แก้