การระบาดทั่วของโควิด-19 ในประเทศตูนิเซีย

การระบาดทั่วของไวรัสโคโรนา พ.ศ. 2562–2563 โดยได้รับการยืนยันว่าเริ่มต้นขึ้นที่ประเทศตูนิเซีย เมื่อวันที่ 2 มีนาคม พ.ศ. 2563

การระบาดทั่วของไวรัสโคโรนาในประเทศตูนิเซีย พ.ศ. 2563
แผนที่จำนวนผู้ป่วยยืนยันสะสมรายท้องที่
  ยืนยันผู้ติดเชื้อ 1~9 คน
  ยืนยันผู้ติดเชื้อ 10~99 คน
  ยืนยันผู้ติดเชื้อ 100~499 คน
เมื่อวันที่ 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2563
โรคโรคติดเชื้อโคโรนาไวรัส 2019
สถานที่ประเทศตูนิเซีย
การระบาดครั้งแรกอู่ฮั่น ประเทศจีน ร่วมกับ ฝรั่งเศส อิตาลี และตุรกี
ผู้ป่วยต้นปัญหากัฟซา
วันแรกมาถึง2 มีนาคม พ.ศ. 2563
(4 ปี 1 เดือน 21 วัน)
หาย17,701 คน
เสียชีวิต49 คน
รวม ILI สะสม159,276 คน
covid-19.tn

ภูมิหลัง แก้

เมื่อวันที่ 12 มกราคม พ.ศ. 2563 องค์การอนามัยโลก (WHO) ยืนยันว่าไวรัสโคโรนาสายพันธุ์ใหม่เป็นสาเหตุของการเจ็บป่วยทางเดินหายใจในกลุ่มคนในเมืองอู่ฮั่น มณฑลหูเป่ย์ ประเทศจีน ซึ่งรายงานต่อองค์การอนามัยโลกในวันที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2562[2][3]

อัตราป่วยตายของผู้ป่วยสำหรับโควิด-19 นั้นต่ำกว่าโรคซาร์ส พ.ศ. 2546 มาก[4][5] แต่การแพร่เชื้อมีความหมายมากกว่า ด้วยจำนวนผู้เสียชีวิตที่มีนัยสำคัญ[4][6]

เส้นเวลา แก้

ประเทศตูนิเซียพบผู้ติดเชื้อกรณีแรก เมื่อวันที่ 2 มีนาคม พ.ศ. 2563 เป็นชายอายุ 40 ปีมาจากเมืองกัฟซา กลับมาจากประเทศอิตาลี[7][8]

นอกจากนี้ ประชาชนต้องสงสัยติดเชื้อโคโรนาไวรัสสายพันธุ์ใหม่ราว 74 รายจากเมืองกัฟซาต้องถูกกักกันตัวที่บ้าน[8] สองรายฝ่าฝืนมาตรการ ถูกผู้อำนวยการด้านสุขภาพดำเนินคดีตามกฎหมาย[8]

วันที่ 10 พฤษภาคม พ.ศ. 2563 เป็นครั้งแรกของประเทศตูนิเซียที่ไม่พบผู้ติดเชื้อนับตั้งแต่เดือนมีนาคม[9]

สถิติ แก้

อ้างอิง แก้

  1. "Ministère de la santé وزارة الصحة". www.facebook.com (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2020-04-16.
  2. Elsevier. "Novel Coronavirus Information Center". Elsevier Connect. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 January 2020. สืบค้นเมื่อ 15 March 2020.
  3. Reynolds, Matt (4 March 2020). "What is coronavirus and how close is it to becoming a pandemic?". Wired UK. ISSN 1357-0978. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 March 2020. สืบค้นเมื่อ 5 March 2020.
  4. 4.0 4.1 "Crunching the numbers for coronavirus". Imperial News. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 March 2020. สืบค้นเมื่อ 15 March 2020.
  5. "High consequence infectious diseases (HCID); Guidance and information about high consequence infectious diseases and their management in England". GOV.UK (ภาษาอังกฤษ). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 March 2020. สืบค้นเมื่อ 17 March 2020.
  6. "World Federation Of Societies of Anaesthesiologists – Coronavirus". www.wfsahq.org. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 March 2020. สืบค้นเมื่อ 15 March 2020.
  7. "Italian returnee confirmed Tunisia's first coronavirus case". The Punch. 2 March 2020.
  8. 8.0 8.1 8.2 "Gafsa-COVID-19: legal action taken after two cases fail to comply with home-confinement measures". Tunis Afrique Presse. 9 March 2020.
  9. "Tunisia reports no new coronavirus cases for the first time since early March". Reuters. 10 May 2020. สืบค้นเมื่อ 11 May 2020.