วิกิพีเดีย

กาตาร์แอร์เวย์

สายการบินแห่งชาติของประเทศกาตาร์

กาตาร์แอร์เวย์ (อาหรับ: القطرية; อังกฤษ: Qatar Airways)[1] เป็นสายการบินประจำชาติของประเทศกาตาร์ที่มีฐานอยู่ที่กรุงโดฮา สายการบินให้บริการบินสู่จุดหมายมากกว่า 173 แห่งทั่วโลก จัดเป็นหนึ่งในสายการบินที่เติบโตเร็วที่สุดเป็น 1 ใน 5 และสายการบินที่ได้รับการจัดอันดับจาก Skytrax ให้อยู่ในอันดับ 5 ดาว ซึ่งในแต่ละปีมีผู้โดยสารใช้บริการถึง 12 ล้านคน

กาตาร์แอร์เวย์
IATA ICAO รหัสเรียก
QR QTR QATARI
ก่อตั้ง22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2536 (30 ปี)
เริ่มดำเนินงาน20 มกราคม พ.ศ. 2537 (30 ปี)
ท่าหลักท่าอากาศยานนานาชาติฮาหมัด
สะสมไมล์Qatar Airways Privilege Club - Qmiles
พันธมิตรการบินวันเวิลด์
ขนาดฝูงบิน233
จุดหมาย173
บริษัทแม่รัฐบาลประเทศกาตาร์
สำนักงานใหญ่ประเทศกาตาร์ โดฮา, กาตาร์
บุคลากรหลักAkbar Al Baker (ประธานเจ้าหน้าที่บริหาร)
เว็บไซต์www.qatarairways.com

กาตาร์แอร์เวย์เป็นหนึ่งในสมาชิกของกลุ่มพันธมิตรการบินวันเวิลด์[2]

ประวัติ แก้

ในปี พ.ศ. 2536 สายการบินกาตาร์แอร์เวย์ได้รับการก่อตั้งขึ้นในเดือนพฤศจิกายน เที่ยวบินแรกของสายการบินจากโดฮา, กาตาร์ ไปยัง บอมเบย์, อินเดียเมื่อวันที่ 20 มกราคม 2537 ด้วยเครื่องบินโบอิง 727 จำนวน 10 ลำ

กิจการองค์กร แก้

บุคลากรหลัก แก้

ณ เดือนพฤษภาคม ค.ศ. 2022 Akbar Al Baker เป็นประธานเจ้าหน้าที่บริหารของกาตาร์แอร์เวย์[3] ซึ่งได้รับตำแหน่งนี้ตั้งแต่เดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 1996[4]

ลาออก 5 พฤศจิกายน ค.ศ. 2023

กรรมสิทธิ์และบริษัทลูก แก้

รัฐบาลประเทศกาตาร์เป็นเจ้าของกาตาร์แอร์เวย์ตั้งแต่เดือนมีนาคม ค.ศ. 2013[5][6] กาตาร์แอร์เวย์ยังเป็นผู้ถือกรรมสิทธิ์ของอินเตอร์เนชันแนลแอร์ไลน์กรุ๊ป (IAG) รายใหญ่ที่สุด ด้วยกรรมสิทธิ์ 25.1%[7]

บริษัทย่อย แก้

กาตาร์แอร์เวย์มีบริษัทย่อยหลายบริษัท ได้แก่: กาตาร์แอร์คราฟ์แคเตอร์ริ่งคอมปานี, ท่าอากาศยานนานาชาติโดฮา, กาตาร์แอร์เวย์ฮอลิเดย์, ยูไนเต็ดมีเดียอินต์, กาตาร์ดูตี้ฟรี, กาตาร์เอวิเอชันเซอร์วิส, กาตาร์ดิสตรีบิวชั่นคอมปานี, และกาตาร์เอกซ์คลูทีฟ

 
โบอิง 747-8F ของกาตาร์แอร์เวย์คาร์โก้

กาตาร์แอร์เวย์คาร์โก้ แก้

กาตาร์แอร์เวย์คาร์โก้ เป็นสายการบินย่อยสำหรับการส่งสินค้าของกาตาร์แอร์เวย์ โดยกาตาร์แอร์เวย์คาร์โก้เป็นสายการบินขนส่งสินค้าที่ใหญ่ที่สุดเป็นอันดับสามของโลก[8] โดยเริ่มทำการบินไปยังท่าอากาศยานนานาชาติไคโรในปีค.ศ. 2009[9]

กาตาร์แอร์เวย์คาร์โก้ให้บริการเครื่องบินโบอิง 747-8F, และโบอิง 777F โดยได้สั่งซื้อโบอิง 777-8F เพิ่มเติม สายการบินเคยให้บริการแอร์บัส เอ330-200F และแอร์บัส เอ300-600F ในอดีต[10][11]

กาตาร์เอกซ์คลูทีฟ แก้

กาตาร์เอกซ์คลูทีฟเป็นเครือบริษัทในเครือของกาตาร์แอร์เวย์ โดยมีลวดลายเครื่องบินสีขาวที่มี Oryx ที่เล็กกว่าเล็กน้อย ซึ่งทาสีด้วยสีเบอร์กันดีและสีเทาแบบดั้งเดิมของสายการบิน

เครื่องบินในฝูงบินของกาตาร์อมิริไฟลต์นั้นสวมลวดลายของกาตาร์แอร์เวย์ ถึงแม้ว่าจะไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของสายการบินหรือกาตาร์เอกซ์คลูทีฟ

 
แอร์บัส เอ320-200 ของอัลมาฮาแอร์เวย์

อัลมาฮาแอร์เวย์ แก้

อัลมาฮาแอร์เวย์เป็นสายการบินที่ต้นแบบซึ่งมีฐานอยู่ในซาอุดีอาระเบีย ซึ่งต่อมามีฐานอยู่ในกาตาร์ โดยมีกาตาร์แอร์เวย์เป็นเจ้าของทั้งหมด ลวดลายของเครื่องบินจะมีความคล้ายคลึงกัน ยกเว้นสีเขียวแทนสีเบอร์กันดี มีการวางแผนที่จะเปิดตัวในเดือนกันยายน ค.ศ. 2014 และในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 2015 สายการบินได้รับมอบเครื่องบินแอร์บัส เอ320 จำนวน 4 ลำ

จุดหมายปลายทาง แก้

ดูเพิ่มที่ จุดหมายปลายทางของสายการบินกาตาร์แอร์เวย์

ปัจจุบันกาตาร์แอร์เวย์ให้บริการเที่ยวบินไปยัง 173 จุดหมายปลายทางในตะวันออกกลาง เอเชีย แอฟริกา ยุโรป อเมริกาเหนือและใต้ และออสเตรเลีย

ข้อตกลงการบินร่วม แก้

กาตาร์แอร์เวย์ได้ทำข้อตกลงการบินร่วมกับสายการบินดังต่อไปนี้:[12]

ฝูงบิน แก้

ฝูงบินปัจจุบัน แก้

ณ เดือนพฤษภาคม ค.ศ. 2022 ฝูงบินของกาตาร์แอร์เวย์ทั้งหมดประกอบไปด้วยเครื่องบินดังต่อไปนี้:[22][23][24][25]

ฝูงบินของกาตาร์แอร์เวย์
เครื่องบิน ประจำการ คำสั่งซื้อ ผู้โดยสาร หมายเหตุ
F J Y รวม อ้างอิง
แอร์บัส เอ320-200 29 — — 12 120 132 [26] จะถูกปลดประจำการภายในปีค.ศ. 2024 [27]
132 144
แอร์บัส เอ321-200 2 — — 12 170 182 [28]
แอร์บัส เอ330-200 6 — — 24 236 260 [29] จะถูกปลดประจำการภายในปีค.ศ. 2022 [27]
จะถูกทดแทนด้วยแอร์บัส เอ350 และโบอิง 787
แอร์บัส เอ330-300 8 — — 30 275 305 [30]
แอร์บัส เอ350-900 34 — — 36 247 283 [31] ผู้เริ่มให้บริการ [32][33][34]
แอร์บัส เอ350-1000 19 21[35] — 46 281 327[36] [37]
แอร์บัส เอ380-800 10 — 8 48 461 517 [38] จะถูกปลดประจำการภายในปีค.ศ. 2028 [39]
เครื่องบิน 5 ลำถูกนำออกมาใช้งานเพื่อทดแทนการพักการบินของแอร์บัส เอ350

โดยเครื่องบินที่เหลือจะถูกนำกลับมาให้บริการต่อไป [40]

โบอิง 777-200เอลอาร์ 8 — — 42 217 259 [41] จะถูกปลดประจำการภายในปีค.ศ. 2024
จะถูกทดแทนด้วยโบอิง 777X [42]
230 272 [43]
โบอิง 777-300อีอาร์ 52 — — 42 312 354 [44]
42 316 358 [45]
24 388 412 [46] เคยเป็นของคาเธ่ย์แปซิฟิค 4 ลำ [47][48]
โบอิง 777X — 40[49] TBA คำสั่งซื้อพร้อม 50 สิทธิ์การสั่งซื้อ [49]
โบอิง 787-8 30 — — 22 232 254 [50]
โบอิง 787-9 7 23[51] — 30 281 311 [52]
ฝูงบินของกาตาร์แอร์เวย์คาร์โก้
โบอิง 747-8F 2 — สินค้า
โบอิง 777F 26 2[53] สินค้า
โบอิง 777-8F — 34[53] สินค้า ผู้เริ่มให้บริการ. คำสั่งซื้อพร้อม 16 ตัวเลือก [53]
รวม 233 120

หมายเหตุ: เครื่องบิน VIP บางลำเป็นของราชวงศ์และรัฐบาลประเทศกาตาร์ โดยมีการสวมลวดลายของกาตาร์แอร์เวย์และให้บริการในชื่อกาตาร์อมิริไฟลต์

  •  
    แอร์บัส เอ350-900
  •  
    แอร์บัส เอ380
  •  
    โบอิง 777-300อีอาร์
  •  
    โบอิง 787-8

ฝูงของกาตาร์เอกซ์คลูทีฟ แก้

ณ เดือนพฤษภาคม ค.ศ. 2022 ฝูงบินของกาตาร์เอกซ์คลูทีฟมีดังนี้:[54]

Qatar Executive Fleet
Aircraft In Service Orders Notes
บอมบาร์ดิเอร์ ชาเลนเจอร์ 605 2 —
บอมบาร์ดิเอร์ โกลบอล 5000 2 —
บอมบาร์ดิเอร์ โกลบอล 5000เอส วิชั่น 2 —
กัลฟ์สตรีม จี650อีอาร์ 7 —
กัลฟ์สตรีม จึ700 — 10 Deliveries from 2022.[55]
Total 13 10

ฝูงบินในอดีต แก้

กาตาร์แอร์เวย์เคยให้บริการเครื่องบินดังต่อไปนี้:

ฝูงบินในอดีตของกาตาร์แอร์เวย์
เครื่องบิน เริ่มประจำการ ปลดประจำการ
แอร์บัส เอ300-600R 1997 ไม่ทราบ
แอร์บัส เอ330-200F ไม่ทราบ 2021
แอร์บัส เอ340-600 2006 2019
โบอิง 727-200/Adv ไม่ทราบ 2001
โบอิง 747-100B 1995 ไม่ทราบ
โบอิง 747SP 1996 ไม่ทราบ

การบริการ แก้

สิทธิพิเศษและสมาชิกของ กาตาร์แอร์เวย์ แก้

สมาชิกของกาตาร์แอร์เวย์ สามารถสะสมไมล์ร่วมกับ ลุฟท์ฮันซา สายการบินของตะวันออกกลาง ออล นิปปอน แอร์เวย์ ยูไนเต็ดแอร์ไลน์ ยูเอสแอร์เวย์และยังสามารถใช้ร่วมกับโรงแรมที่เข้าร่วมและบริษัทเช่ารถยนต์ได้

บนเครื่อง แก้

 
ที่นั่งชั้นประหยัด บนเครื่องบินโบอิง 777-200แอลอาร์

กาตาร์แอร์เวย์ให้บริการที่นั่งสามระดับ: ชั้นหนึ่ง (First Class), ชั้นธุรกิจ (Business Class), และชั้นประหยัด (Economy Class) โดยจะมีระดับการบริการที่แตกต่างกันตามระดับที่นั่ง

อุบัติเหตุและอุบัติการณ์ แก้

  • 1 มิถุนายน ค.ศ. 2006: เครื่องแอร์บัส เอ 330-200 (เที่ยวบิน QR889) ออกจากโดฮาถึงเซี่ยงไฮ้ ประสบเหตุเครื่องยนต์ที่ 2 มีไฟลุกก่อนถึงท่าอากาศยานเซี่ยงไฮ้ นักบินได้ขอลงจอดฉุกเฉินที่ท่าอากาศยานเซี่ยงไฮ้[56]

อ้างอิง แก้

  1. ↑ "Vola a Dubai in un aereo a 5 stelle - Dubai Emirati Arabi Uniti". web.archive.org. 2013-03-18. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-03-18. สืบค้นเมื่อ 2022-05-16.{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์)
  2. ↑ "Qatar Airways - oneworld Member Airline". www.oneworld.com (ภาษาอังกฤษ).
  3. ↑ "Qatar Airways CEO Al Baker asks ICAO to step in | Government Affairs content from ATWOnline". web.archive.org. 2017-06-15. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-06-15. สืบค้นเมื่อ 2022-05-16.{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์)
  4. ↑ "Building an airline to serve a nation - ArabianBusiness.com". web.archive.org. 2014-05-29. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-05-29. สืบค้นเมื่อ 2022-05-16.{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์)
  5. ↑ "Qatar Airways becomes state-owned | Finance & Data content from ATWOnline". web.archive.org. 2014-05-23. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-05-23. สืบค้นเมื่อ 2022-05-16.{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์)
  6. ↑ "UPDATE 2-Qatar takes full control of national airline | Reuters". web.archive.org. 2014-05-31. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-05-31. สืบค้นเมื่อ 2022-05-16.
  7. ↑ "Qatar Airways Now Owns Over A Quarter Of IAG". Simple Flying (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 2020-02-19.
  8. ↑ "The New Airbus A350 Is Now Flying To Australia". Gizmodo Australia (ภาษาอังกฤษแบบออสเตรเลีย). 2016-05-04.
  9. ↑ "The Peninsula On-line: Qatar's leading English Daily". web.archive.org. 2009-03-21. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-03-21. สืบค้นเมื่อ 2022-05-16.{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์)
  10. ↑ "Qatar Airways receives its first A330-200F cargo aircraft | Airbus Press release". web.archive.org. 2016-10-30. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-10-30. สืบค้นเมื่อ 2022-05-16.{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์)
  11. ↑ http://www.qatarairways.com/sd/en/press-release.page?pr_id=pressrelease_052213-delivery-of-three-a330f&locale_id=en_gl.
  12. ↑ "Code-share partners". qatarairways.com. Retrieved November 12, 2021.
  13. ↑ Qatar Airways (18 November 2020). "Qatar Airways and Air Canada Sign Codeshare Agreement". qatarairways.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 January 2022. สืบค้นเมื่อ 21 February 2022.
  14. ↑ "Qatar Airways To Begin Codesharing With China Southern". September 30, 2019.
  15. ↑ "Qatar Airways / Iberia plans codeshare from late-March 2017". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ มีนาคม 17, 2017.
  16. ↑ "Qatar Airways and IndiGo Sign Codeshare Agreement". November 7, 2019.
  17. ↑ Qatar Airways. "Code-share partners". qatarairways.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 26 January 2022. สืบค้นเมื่อ 21 February 2022.
  18. ↑ "Qatar Airways Deepens Partnership With Oman Air". Simple Flying. May 31, 2021.
  19. ↑ "S7 Airlines and Qatar Airways have extended the code-share agreement". www.s7.ru. S7 Airlines. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ ธันวาคม 1, 2017. สืบค้นเมื่อ พฤศจิกายน 24, 2017.
  20. ↑ "Qatar Airways Signs Code-share Agreement with Sun-Air". Qatarairways.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ ธันวาคม 29, 2016. สืบค้นเมื่อ กุมภาพันธ์ 25, 2015.
  21. ↑ "End-to-end services for business travelers". SNCF. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 29, 2016. สืบค้นเมื่อ October 29, 2016.
  22. ↑ https://www.qatarairways.com/en-qa/fleet.html
  23. ↑ "Our Fleet". www.qrcargo.com.
  24. ↑ "Orders and deliveries | Airbus". www.airbus.com (ภาษาอังกฤษ). 2021-06-16.
  25. ↑ "Boeing: Commercial". www.boeing.com.
  26. ↑ "Qatar Airways A320-200 seat map". Qatar Airways.
  27. ↑ 27.0 27.1 "Qatar Airways To Retire Airbus A320 and A330 Fleets". Simple Flying. May 13, 2019.
  28. ↑ "Qatar Airways A321-200 seat map" (PDF). Qatar Airways.
  29. ↑ "Qatar Airways A330-200 seat map" (PDF). Qatar Airways.
  30. ↑ "Qatar Airways A330-300 seat map" (PDF). Qatar Airways.
  31. ↑ "Qatar Airways A350-900 seat map" (PDF). Qatar Airways.
  32. ↑ "Qatar Airways". Airliner World (October 2017): 11.
  33. ↑ Dubois, Thierry (20 February 2018). "Qatar Airways takes delivery of first Airbus A350-1000". Air Transport World. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 20 February 2018.
  34. ↑ "Qatar Airways Takes Delivery of Three Airbus A350-1000 | Qatar Airways". qatarairways.com (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2020-10-25.
  35. ↑ "Qatar Airways grows its A350-1000 fleet" (Press release). Airbus. 1 October 2018.
  36. ↑ "Revealed: Qatar Airways Qsuite plans for the Airbus A350-1000". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ มิถุนายน 13, 2017.
  37. ↑ "Qatar Airways A350-1000 seat map" (PDF). Qatar Airways.
  38. ↑ "Qatar Airways A380-800 seat map" (PDF). Qatar Airways.
  39. ↑ O'Hare, Maureen (2021-01-14). "Qatar Airways to retire half of its A380 planes". CNN. สืบค้นเมื่อ 2021-01-14.
  40. ↑ "A380 flies again: Qatar to bring back the superjumbo from November". Executive Traveller.
  41. ↑ "Qatar Airways B777-200LR seat map" (PDF). Qatar Airways.
  42. ↑ Perton, Ted (2020-06-26). "Qatar Airways to Retire B777 By 2024". SamChui.com (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 2020-12-10.
  43. ↑ "Qatar Airways B777-200LR seat map (2)" (PDF). Qatar Airways.
  44. ↑ "QSuite Announcement on AirlineRoutes". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ มิถุนายน 22, 2017.
  45. ↑ "Qatar Airways B777-300ER seat map (1)" (PDF). Qatar Airways.
  46. ↑ "Qatar Airways B777-300ER seat map (2)" (PDF). Qatar Airways.
  47. ↑ "Qatar Airways adds two ex-Cathay Pacific B777s". Ch-Aviation. 7 December 2021.
  48. ↑ "Qatar Airways Now Has 4 Ex-Cathay Pacific Boeing 777s". Simple Flying. 1 February 2022.
  49. ↑ 49.0 49.1 "Boeing, Qatar Airways Finalize Order for 50 777Xs - Jul 16, 2014". Boeing (Press release). 2014-07-16.
  50. ↑ "Qatar Airways B787-8 seat map" (PDF). Qatar Airways.
  51. ↑ "Qatar Airways Is Putting Its Boeing 787-9s In Service". Simple Flying. November 2, 2020.
  52. ↑ "Qatar Airways Boeing 787-9s Are Finally Flying". One Mile at a Time. November 1, 2020.
  53. ↑ 53.0 53.1 53.2 "Boeing Launches 777-8 Freighter to Serve Growing Demand for Cargo, Enhanced Environmental Performance". Boeing. 31 January 2022. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 31 January 2022.
  54. ↑ "Wayback Machine" (PDF). web.archive.org. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-08-24. สืบค้นเมื่อ 2022-05-16.{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์)
  55. ↑ "Launch Customer Qatar Executive, Showcases the World's First Gulfstream G700 in Doha in Advance of Delivery in 2022". Qatar Executive (Press release). 30 August 2021.
  56. ↑ GE investigates double CF6-80 flame-out on Qatar A330-200 into Shanghai 16 June 2006
  57. ↑ Kaminski-Morrow, David (April 23, 2007). "Pictures: Qatar Airways A300 destroyed in Gamco fire at Abu Dhabi". Flightglobal. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ May 25, 2014.
  58. ↑ "Qatar A300-600 destroyed". Flightglobal. May 1, 2007. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 16, 2014.
  59. ↑ Ranter, Harro. "ASN Aircraft accident Airbus A321-231 A7-AIB Doha-Hamad International Airport (DOH)". aviation-safety.net.

แหล่งข้อมูลอื่น แก้

 
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ กาตาร์แอร์เวย์
 

บทความนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

หมายเหตุ: ขอแนะนำให้จัดหมวดหมู่โครงให้เข้ากับเนื้อหาของบทความ (ดูเพิ่มที่ วิกิพีเดีย:โครงการจัดหมวดหมู่โครงที่ยังไม่สมบูรณ์)

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=กาตาร์แอร์เวย์&oldid=11090674"