กรมงุยหรืองย (ภาษาเขมร: ក្រមង៉ុយ) เป็นนักเขียนที่มีชื่อเสียงของกัมพูชา เกิดเมื่อ พ.ศ. 2408 ที่จังหวัดกันดาล เดิมชื่ออุก อู แต่มักเรียกว่างุยหรืองยจนเป็นที่รู้จักทั่วไป ในวัยเด็ก ได้ศึกษาที่วัดองค์บึงจอก เมื่ออายุครบบวชจึงบวชเป็นพระภิกษุ ได้เรียนหนังสือในวัดด้านพระไตรปิฎก วิปัสสนากรรมฐาน เมื่อลาสิกขาก็แต่งงานและทำนาอยู่ในพนมเปญ มีตำแหน่งเป็นกรม ซึ่งในสมัยนั้นหมายถึงผู้ประสานงานระหว่างเจ้าหน้าฝ่ายรัฐกับประชาชนในตำบล คนทั่วไปจึงเรียกท่านว่ากรมงุย

กรมงุย
เกิดพ.ศ. 2408
จังหวัดกันดาล
เสียชีวิตพ.ศ. 2479
พนมเปญ
สัญชาติกัมพูชา
ชื่ออื่นอุก อู
อาชีพชาวนา
ผลงานเด่นกวีทางด้านคำกาพย์และเพลงพื้นบ้าน
ตำแหน่งนักเขียน
บุพการี
  • อุก (บิดา)
หมายเหตุ
ผลงานได้รับการตีพิมพ์โดยพุทธศาสนบัณฑิต

กรมงุยมีความเชี่ยวชาญในการแต่งคำกาพย์และเพลงพื้นบ้านจนมีชื่อเสียง ได้รับฉายาจากชาวบ้านในสมัยนั้นว่า ภิรมย์งุย ความทราบถึงพระบาทสมเด็จพระสีสุวัตถิ์จึงโปรดฯให้เข้าเฝ้าและกรมงุยได้แต่งกาพย์ถวายพระองค์ จึงได้แต่งตั้งให้เป็นพระภิรมย์ภาษา นอกจากนั้น สำนักฝรั่งเศสแห่งปลายบูรพาทิศยังสนับสนุนให้พุทธศาสนบัณฑิตตีพิมพ์ผลงานกาพย์กลอนของท่าน โดยได้ค่าลิขสิทธิ์เล่มละ 1 เหรียญ กรมงุยเสียชีวิตเมื่อ พ.ศ. 2479 รวมอายุได้ 71 ปี บุตรชายของท่านชื่อ จุงหรือจ็งเป็นกวีเช่นเดียวกับบิดา แต่เสียชีวิตไปเมื่อ พ.ศ. 2498 ในคุก หลังจากถูกจับกุมในการเลือกตั้งในปีนั้น

อ้างอิง แก้

  • บัญญัติ สาลี. วรรณกรรมเขมรปัจจุบัน. มหาสารคาม. อภิชาตการพิมพ์. 2551