|
== ประวัติ ==
โยเซ็ฟ อันโทน เริ่มศึกษาการ[[ประติมากรรม]]ที่เมืองเอาคส์บวร์ค (Augsburg) เมื่อปี ค.ศ. 1715 และเริ่มทำงานที่ไวน์การ์เทิน (Weingarten) เมื่อปี ค.ศ. 1718 หลังจากที่[[ฟรันทซ์ โยเซ็ฟ ฟ็อยชท์ไมเออร์]]ผู้เป็นพ่อเสียชีวิต โยเซ็ฟ อันโทน ก็กลับมารับกิจการที่โรงฝึกงานของพ่อที่มิมเมินเฮาเซินต่อ ขณะเดียวกันก็มีตำแหน่งเป็น "ช่างประจำวัด" ของ[[มหาวิหารซาเล็ม]] โดยรับงานชิ้นแรกคือสร้างตู้[[ออร์แกน]]
งานของโยเซ็ฟ อันโทน ได้รับอิทธิพลจากดีเยโก ฟรันเชสโค คาร์โลเน (Diego Francesco Carlone) ช่างปูนปั้น[[ชาวอิตาลี]]ที่ทำงานด้วยกันที่ไวน์การ์เท็นการ์เทิน สิ่งที่โยเซ็ฟ อันโทน เรียนจากดีเยโก ฟรันเชสโค คือวิธีปั้นรูปปูนปั้นให้เป็นเงา ซึ่งกลายมาเป็นลักษณะที่ทำให้ผลงานของเขามีชื่อเสียง
พร้อมๆพร้อม ๆ กับที่ศิลปินสำคัญสมัยเดียวกันเช่น โยฮัน โยเซ็ฟ คริสเตียนคริสทีอัน (Johann Joseph Christian) และฟรันทซ์ โยเซ็ฟ ชปีเกิล (Franz Joseph Spiegler) โยเซ็ฟ อันโทน ส่วนใหญ่ก็จะทำงานกับสำนักสงฆ์หรืออารามแบบ[[บารอก]]แถว "ถนนบารอก" ใน[[รัฐบาเดิน-เวือร์ทเทิมแบร์ค]] งานที่มีเด่นที่สุดก็คืองานปูนปั้น ''แท่นบูชาเซนต์เบอร์นาร์ด'' ("Bernhardsaltar") ที่อือเบอร์ลิงเงิน (Überlingen) ที่เรียกกันว่า "ปากอาบน้ำผึ้ง" ("Honigschlecker" หรือ [[ภาษาอังกฤษ]]: "honey eater") ซึ่งเป็นคำที่กล่าวถึงนักบุญเบอร์นาร์ดผู้มีพรสวรรค์ในการเทศนา<ref>''Germany: A Phaidon Cultural Guide''. Oxford: Phaidon, 1985. p. 710. ISBN 0-7148-2354-6.</ref>
ปัจจุบันนี้โรงฝึกงานและบ้านของโยเซ็ฟ อันโทน เป็นพิพิธภัณฑ์ที่อุทิศให้แก่ชีวิตและงานของเขา
== ประติมากรรม ==
* บิวรอนบ็อยโรน (Beuron) — สำนักสงฆ์เบ็นเนดิคตีนเบ็นเนดิกทีนแห่งเซนต์มาร์ตินและเซนต์มาเรียรีอา (Benedictine Abbey of St. Martin and St. Maria) - แท่นบูชาเอก
* เมียส์เบิร์กแมร์สบวร์ค (Meersburg) — ชาเปลของปราสาท (Chapel in the Neues Schloss) - ปูนปั้น
* ป่าดำ (Schwarzwald) — วัดเซนต์ปีเตอร์ที่ป่าดำ (St. Peter im Schwarzwald) - รูปปั้นบนเสา และรูปสาวกที่แท่นบูชาเอก
* ซาเล็ม (Salem, Bodensee) — มหาวิหารซาเล็ม - ตู้ออร์แกนและตู้สารภาพบาปสี่ตู้
* อือเบอร์ลิงเงิน (Überlingen) — อารามซิสเตอร์เชียนเบียร์เนา (Cistercian Priory of Birnau) - กรอบหน้าต่าง, "Maria Immaculata", ปูนปั้น, แท่นบูชา, รูปปั้นที่แท่นบูชา, ธรรมมาสน์, "[[ทางสู่กางเขน]]" (stations of the cross)
* อือเบอร์ลิงเงิน (Überlingen) — วัดฟรานซิสกัน (Franziskanerkirche) - แท่นบูชาเอก
* ไวน์การ์เท็นการ์เทิน (Weingarten) — สำนักสงฆ์เบ็นเนดิคตีนเบ็นเนดิกทีนแห่งเซนต์มาร์ตินแห่งทัวร์ตูร์และเซนต์ออสวอลด์ (Benedictine Monastery of St. Martin of Tours and St. Oswald) - ที่นั่งสำหรับนักร้องสวด (choir stalls)
* บาด เวิทซ์นาคบาทววทซ์นัค (Bad Wurznach) — วัดเซนต์เวเรนา (Church of St. Verena) - รูปปั้นบนแท่นบูชาเอก
* ล็อยท์เคิร์ช อิม อาลเกาล็อยท์เคียร์ชอิมอัลก็อย (Leutkirch im Allgäu) — วัดเซนต์มาเรียรีอา ฮิมเมลฟาร์หทมเมิลฟาร์ท (Church of Mariä Himmelfahrt ) – แท่นบูชาเอก
== อ้างอิง ==
ภาพ:Überlingen Museum Feuchtmayer Christopherus.jpg|เซนต์คริสโตเฟอร์ (St. Christopher) (ค.ศ. 1750) ปัจจุบันอยู่ในพิพิธภัณฑ์ ที่อือเบอร์ลิงเงิน
ภาพ:Franziskanerkirche Ueberlingen 01.jpg|แท่นบูชาภายในวัดฟรานซิสกัน (Franziskanerkirche) ที่อือเบอร์ลิงเงิน
ภาพ:Salem Unteres Tor.jpg|Unteres Tor สร้าง ค.ศ. 1735 จากผังของลอเรนซ์โลเร็นทซ์ รึสเชอร์รึชเชอร์ (Lorenz Rüscher) ภายในตกแต่งด้วยปูนปั้นของฟ็อยชท์ไมเออร์ ที่ซาเล็ม (Salem)
ภาพ:Salemer Münster Orgel.jpg|[[ออร์แกน]] ที่ วัดซาเล็ม (Salem Abbey)
</gallery>
| 