ผลต่างระหว่างรุ่นของ "คาร์ล เทโอดอร์ ฟ็อน ดาลแบร์ค"

| name = คาร์ล เทโอดอร์ อันโทน ฟอนมารีอา ดัลแบร์ก<brฟ็อน /><small>Karl Theodor Anton Maria<br />von Dalberg</small>ดาลแบร์ค

| birth_date = [[8 กุมภาพันธ์]] [[ค.ศ.{{Birth date|1744]]|2|8|df=y}}

| death_date = [[10{{Death กุมภาพันธ์]]date [[ค.ศ.and age|1817]]|2|10|1744|02|08|df=yes}}

| father = ฟรันซ์ฟรันทซ์ ไฮน์ริคไฮน์ริช

'''คาร์ล เทโอดอร์ อันโทน มาเรียรีอา ฟอนฟ็อน ดัลแบร์กดาลแบร์ค''' ({{lang-ende|Karl Theodor Anton Maria von Dalberg}}); ([[8 กุมภาพันธ์]] [[ค.ศ. 1744]] -– [[10 กุมภาพันธ์]] [[ค.ศ. 1817]]) มีตำแหน่งเป็น[[อาร์ชบิชอปแห่งไมนทซ์]], [[เจ้านครรัฐผู้คัดเลือก|อัครเสนาบดี]]แห่ง[[จักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์]], เจ้าผู้ครอง[[ราชรัฐเรเกนส์บูร์กเกินส์บวร์ค]], [[Prince primate|อัครราชมุขนายก]]แห่ง[[สมาพันธรัฐแห่งลุ่มแม่น้ำไรน์]]และ[[แกรนด์ดยุกแห่งแฟรงก์เฟิร์ต]]

คาร์ลเกิดที่แฮร์เร็นไฮม์ลเกิดที่แฮนส์ไฮม์ เป็นบุตรของฟรันซ์ฟรันทซ์ ไฮน์ริช ไฮน์ริคเจ้าหน้าที่บริหารแห่ง[[วอร์มส์ เยอรมนีวอมส์|วอร์มส์วอมส์]], หัวหน้าคณะที่ปรึกษาของ[[เจ้านครรัฐผู้คัดเลือก]]แห่ง[[รัฐผู้คัดเลือกไมนทซ์|ไมนทซ์]] คาร์ลอุทิศตนเองให้แก่การศึกษา[[กฎหมายศาสนจักร]]และเข้ารับ[[ศีลบวช]] หลังจากได้รับแต่งตั้งในปี ค.ศ. 1772 ให้เป็นข้าหลวงแห่ง[[แอร์เฟิร์ตฟวร์ท]] คาร์ลก็ได้รับความก้าวหน้าเพิ่มขึ้นในรบการบริหาร ในปี ค.ศ. 1787 ก็ได้รับเป็น[[มุขนายกรอง|โคแอดจูเตอร์บิชอป]]แห่งไมนทซ์และ[[ราชรัฐมุขนายกวอร์มส์วอมส์|วอร์มส์วอมส์]] พอถึงปี ค.ศ. 1788 ก็ได้รับแต่งตั้งให้เป็น[[บิชอปแห่งคอนสแตนซ์ค็อนชตันทซ์]] และในปี ค.ศ. 1802 ได้เป็นอาร์ชบิชอปผู้คัดเลือกแห่งไมนทซ์และอัครเสนาบดีแห่งจักรวรรดิ

ในฐานะรัฐบุรุษ คาร์ลเป็นนักการเมืองผู้มีความดีเด่นที่มาจากทัศนคติของความอุทิศตนเองไม่ว่าจะเป็นทางด้านศาสนาหรือความพยายามในการจัดระบบอันแตกแยกของจักรวรรดิให้เป็นระบบบริหารที่มีความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันของรัฐบาลเยอรมัน เมื่อไม่สำเร็จคาร์ลก็หันไปหา[[นโปเลียน]]ผู้ที่กำลังรุ่งเรืองขึ้นมา โดยมีความเชื่อว่าได้พบรัฐบุรุษผู้ยิ่งใหญ่ผู้มีความปรีชาสามารถ ผู้มีความสามารถที่จะเป็นผู้นำผู้เดียวที่ผู้มีพลังพอที่จะช่วยให้เยอรมันรอดจากความหายนะ

ตาม[[สนธิสัญญาลูเนวิลล์สนธิสัญญาาลูว์เนวีล]] ที่ซึ่งลงนามกันในปี ค.ศ. 1801 ที่ระบุให้ดินแดนบนฝั่งซ้ายของแม่น้ำไรน์ทั้งหมดตกไปเป็นของฝรั่งเศส คาร์ลต้องสูญเสียวอร์มส์สูญเสียวอมส์ คอนสแตนซ์ค็อนชตันทซ์ และไมนทซ์ แต่ยังคงปกครอง[[ราชรัฐอาชัฟเฟนบูร์กอชัฟเฟินบวร์ค|อาชัฟเฟนบูร์กอชัฟเฟินบวร์ค]] และในปี ค.ศ. 1803 ก็ได้รับนครรัฐอิสระ[[เวทซลาร์เว็ทซ์ลาร์]] และ [[เรเกนส์บูร์กเกินส์บวร์ค]] และดินแดนที่เป็นของ[[บิชอปแห่งเรเกนส์บูร์กเกินส์บวร์ค]] เมื่อไมนทซ์ถูกผนวกโดยฝรั่งเศสเขต[[อัครมุขมณฑล]]จึงถูกย้ายไปยังเรเกนส์บูร์กเกินส์บวร์ค ดินแดนทางตะวันตกของคาร์ลเรียกกันว่า[[ราชรัฐเรเกนส์บูร์กเกินส์บวร์ค]]

ในปี ค.ศ. 1806 หลังจากการล่มสลายของ[[จักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์]] คาร์ลและเจ้าผู้ครองนครองค์อื่น ๆ ก็รวมตัวกันเป็น[[สมาพันธรัฐแห่งลุ่มแม่น้ำไรน์]] คาร์ลลาออกจากการเป็นอัครเสนาบดีของจักรวรรดิในจดหมายถึง[[จักรพรรดิฟรันซ์ที่ฟรันทซ์ที่ 2 แห่งโรมันอันศักดิ์สิทธิ์|จักรพรรดิฟรันซ์ที่ฟรันทซ์ที่ 2]] และได้รับแต่งตั้งโดยจักรพรรดินโปเลียนให้เป็น[[Prince primate|อัครราชมุขนายก]]แห่ง[[สมาพันธรัฐแห่งลุ่มแม่น้ำไรน์]] (ผู้สำเร็จราชการ)

ในปี ค.ศ. 1806 [[รัฐสภา]]แห่ง[[เสรีนครแฟรงก์เฟิร์ต|แฟรงก์เฟิร์ต]] ก็ได้รับการรวมเข้ามาเป็นดินแดนในการปกครองของคาร์ลหลังจาก[[สนธิสัญญาเชินบรุนน์เชินบรุน]] (Treaty of Schönbrunn) จากนั้นคาร์ลก็ได้รับการเลื่อนตำแหน่งขึ้นเป็น[[แกรนด์ดยุกแห่งแฟรงก์เฟิร์ต]] หลังจากนั้นคาร์ลก็ขยายดินแดนออกไปมากขึ้นแม้ว่าจะต้องเสียบางส่วนของเรเกนส์บูร์กให้แก่เกินส์บวร์คให้แก่[[ราชอาณาจักรบาวาเรีย]]

ในปี ค.ศ. 1813 คาร์ลก็ลาออกจากตำแหน่งนอกจากตำแหน่งอาร์ชบิชอปแห่งเรเกนส์บูร์กเกินส์บวร์ค ให้แก่พระราชโอรสบุญธรรมของนโปเลียน[[เออแฌน เดอ โบอาร์เนแน]] (Eugène de Beauharnais) ผู้เป็นทายาทผู้มีสิทธิโดยตรงมาตั้งแต่ปี ค.ศ. 1810

คาร์ลเสิ้นลสิ้นพระชนม์ในปี ค.ศ. 1817 ในฐานะอาร์ชบิชอปแห่งเรเกนส์บูร์กเกินส์บวร์ค

การที่คาร์ลจะยอมทำตามนโยบายของนโปเลียนตลอดมา ทำให้เป็นไม่เป็นนิยมกันมาหลายชั่วคน แต่อันที่จริงแล้วคาร์ลก็เป็นนักการศึกษาและนักประพันธ์ เป็นผู้อุปถัมภ์วรรณกรรม และเป็นเพื่อนกับกวีและนักปรัชญา เช่น [[โยฮันน์ฮัน โวล์ฟกังว็อล์ฟกัง ฟอนฟ็อน เกอเธออเทอ|เกอเธออเทอ]], [[ฟรีดิชดริช ชิลเลอร์]] และ [[คริสตอฟคริสท็อฟ มาร์ตินมาร์ทีน วีลันด์ลันท์]] (Christoph Martin Wieland)