ผลต่างระหว่างรุ่นของ "เจ้าพระยาอภัยภูธร (น้อย บุณยรัตพันธุ์)"

ในพ.ศ. 2354 พระมหาอุปโยราชนักองค์สงวนซึ่งฝักใฝ่สยามก่อการกบฏขึ้นต่อ[[สมเด็จพระอุไทยราชาธิราชรามาธิบดี|สมเด็จพระอุไทยราชา]]นักองค์จันกษัตริย์กัมพูชาซึ่งฝักใฝ่ญวน พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัยมีพระราชโองการให้เจ้าพระยายมราช (น้อย) ยกทัพไปยังกัมพูชาเพื่อไกล่เกลี่ยการวิวาทระหว่างนักองค์จันและนักองค์สงวน เจ้าพระยายมราช (น้อย) ยกทัพไปยังเมือง[[พระตะบอง]]ในพ.ศ. 2355 และตั้งมั่นอยู่ที่เมือง[[โพธิสัตว์ (เมือง)|โพธิสัตว์]] ส่งสาส์นถึงพระอุไทยราชานักองค์จันขอให้ยุติการวิวาท<ref name=":2" /> แต่พระอุไทยราชานักองค์จันทร์ไม่ตอบ เจ้าพระยายมราช (น้อย) จึงนำนักองค์สงวนยกทัพเข้าโจมตีเมือง[[อุดงมีชัย|อุดง]] นำไปสู่[[ความขัดแย้งในกัมพูชา พ.ศ. 2354]] พระอุไทยราชานักองค์จันทร์กษัตริย์กัมพูชาหลบหนีไปยังเมือง[[ไซ่ง่อน]]อยู่ภายใต้ความคุ้มครองของ"องต๋ากุน"[[เล วัน เสวียต|เลวันเสวียต]] (Lê Văn Duyệt) ข้าหลวงญวนประจำเวียดนามภาคใต้ นักองค์อิ่มและ[[นักองค์ด้วง]] อนุชาอีกสององค์ของพระอุไทยราชานักองค์จันเข้าร่วมกับฝ่ายสยาม เจ้าพระยายมราช (น้อย) มีสาส์นถึงองต๋ากุนแจ้งว่าการยกทัพมาครั้งมีจุดประสงค์เพื่อมาไกล่เกลี่ยเท่านั้น<ref name=":2" /> แต่ทั้งนักองค์จันและองต๋ากุนไม่ตอบ ทัพของเจ้าพระยายมราช (น้อย) ที่ตั้งอยู่ที่เมืองอุดงนั้นขาดเสบียงอาหาร<ref name=":2" />จึงถอยทัพกลับพร้อมทั้งนำเจ้าชายเขมรทั้งสามได้แก่นักองค์สงวน นักองค์อิ่ม และนักองค์ด้วงกลับมาที่กรุงเทพฯด้วย เมื่อทัพฝ่ายสยามถอนกลับไปแล้ว องต๋ากุนเลวันเสวียตจึงนำพระอุไทยราชานักองค์จันมาครองราชสมบัติดังเดิมที่เมือง[[พนมเปญ]]