ผลต่างระหว่างรุ่นของ "เลโอนอร์แห่งนาวาร์"

 

'''เลโอนอร์''' ({{Lang-eu|Leonor}}, {{Lang-es|Leonor}}) (2 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1426 – 12 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1479) เป็นผู้สำเร็จราชการแผ่นดินแห่งนาวาร์ตั้งแต่ ค.ศ. 1455 ถึง ค.ศ. 1479 และเป็นพระราชินีผู้ปกครองแห่งนาวาร์ช่วงสั้นๆ ในปี ค.ศ. 1479 พระนางได้รับการสวมมงกุฎเมื่อวันที่ 28 มกราคม ค.ศ. 1479 ใน[[ตูเดลา]]

ปี ค.ศ. 1464 บลังกาสิ้นพระชนม์ภายใต้การดูแลของพระนาง เลโอนอร์ถูกต้องสงสัยว่าเป็นผู้บงการวางยาพิษ พระบิดาได้ทำสนธิสัญญายอมรับว่าพระนางเป็นทายาทในนาวาร์และเป็นผู้สำเร็จราชการ (ข้าหลวง) แห่งนาวาร์ แต่ในปี ค.ศ. 1468 พระบิดาได้ปลดพระนางออกจากการเป็นผู้สำเร็จราชการแผ่นดิน ทว่าในปี ค.ศ. 1471 พระองค์ยินยอมให้พระนางเป็นผู้สำเร็จราชการแผ่นดินอีกครั้ง ปี ค.ศ. 1472 แกสต็อง พระสวามีของเลโอนอร์ถูกสังหารระหว่างทำสมรภูมิกับศัตรูที่มีอยู่มากมายของภรรยา แต่กระนั้นเลโอนอร์ยังไม่ละทิ้งความหวังที่จะได้สืบทอดตำแหน่งเป็นพระราชินีผู้ปกครองนาวาร์ ความหวังของพระนางเป็นจริงในปี ค.ศ. 1479 เมื่อพระบิดาสิ้นพระชนม์ในวัย 80 พรรษา เลโอนอร์วัย 53 พรรษาถูกประกาศให้เป็นสมเด็จพระราชินีนาถแห่งนาวาร์ ตำแหน่งที่ทรงตั้งตารอมาหลายปี ทว่าหลังราชาภิเษกเพียง 15 วันพระองค์กลับสิ้นพระชนม์อย่างกระทันหัน ราชอาณาจักรของพระองค์ตกเป็นของ[[พระเจ้าฟร็องซัวแห่งนาวาร์|ฟร็องซัว เฟบูส]]ผู้เป็นพระนัดดา

 

# มารี (ค.ศ. 1443–1467) มาควิสเนสแห่งมอนแฟร์ราโต มารดาของเบียงกาแห่งมอนแฟร์ราโต ภรรยาของชาร์ลส์แห่งซาวอย

# แกสต็อง (ค.ศ. 1445–1470) สมรสกับแมเดอเลนแห่งฝรั่งเศส พระขนิษฐาของ[[พระเจ้าหลุยส์ที่ 11 แห่งฝรั่งเศส]] [[พระเจ้าฟร็องซัวแห่งนาวาร์|ฟร็องซัว]]และ[[สมเด็จพระราชินีนาถแกร์เตอรีนแห่งนาวาร์|แกร์เตอรีน]] บุตรและธิดาของทั้งคู่ได้สืบทอดบัลลังก์นาวาร์ต่อจากพระอัยกี เลโอนอร์<ref>''1494: Hieronymous Munzer, Compostela, and the Codex Calixtinus'', Jeanne E. Krochalis, ''The Pilgrimage to Compostela in the Middle Ages'', ed. Maryjane Dunn and Linda Kay Davidson, (Routledge, 1996), 96.</ref>