ผลต่างระหว่างรุ่นของ "กฎอัยการศึก"

ครั้งที่ ๒ พระบรมราชโองการประกาศใช้กฎอัยการศึกในพื้นที่ ๒๔ จังหวัด ได้แก่ เชียงราย น่าน อุตรดิตถ์เลย ชัยภูมิ อุดรธานี หนองคาย ขอนแก่น นครพนม ร้อยเอ็ด มหาสารคาม สกลนคร นครราชสีมา อุบลราชธานี ศรีสะเกษ สุรินทร์ บุรีรัมย์ ปราจีนบุรี ฉะเชิงเทรา นครนายก ระยอง ชลบุรี จันทบุรี และตราด เมื่อวันที่ ๗ มกราคม ๒๔๘๔ อันเนื่องมาจากเหตุการณ์สงครามอินโดจีน

ครั้งที่ ๑๑ ประกาศกองทัพภาคที่ ๔ เรื่อง การใช้กฎอัยการศึกในบางเขตพื้นที่ของจังหวัดนราธิวาส เฉพาะอําเภอบาเจาะ อําเภอรือเสาะ อําเภอตากใบ อําเภอสุไหงปาดี อําเภอยี่งอ และอําเภอสุไหงโก-ลก จังหวัดปัตตานี เฉพาะอําเภอกะพ้อ และจังหวัดยะลา เฉพาะอําเภอรามัน เมื่อวันที่ ๕ มกราคม ๒๕๔๗

ครั้งที่ ๑๒ ประกาศกองทัพภาคที่ ๔ เรื่อง การใช้กฎอัยการศึกในบางเขตพื้นที่อําเภอเมืองจังหวัดนราธิวาส อําเภอเมือง อําเภอควนโดน อําเภอลละงูอําเภอท่าแพอําเภอลละงู อําเภอท่าแพ จังหวัดสตูล อําเภอเมือง อําเภอหนองจิก อําเภอยะหริ่ง อําเภอมายอ อําเภอยะรัง อําเภอแม่ลาน อําเภอสายบุรี อําเภอทุ่งยางแดง อําเภอโคกโพธิ์อําเภอไม้แก่นอําเภอโคกโพธิ์ อําเภอไม้แก่น และอําเภอปะนาแระ จังหวัดปัตตานี อําเภอเมือง และกิ่งอําเภอกรงปินัง จังหวัดยะลา เมื่อวันที่ ๒๖ มกราคม ๒๕๔๗

พื้นที่ที่ใช้กฎอัยการศึกยาวนานที่สุดของประเทศไทยคือ จังหวัดสงขลา เฉพาะ[[อำเภอสะเดา]] โดยประกาศใช้ตั้งแต่วันที่ 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2534 ถึงวันที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2558 ยาวนานถึง 24 ปี 1 เดือน 8 วัน (ส่วนอำเภอนาทวี อำเภอสะบ้าย้อย ประกาศใช้ตั้งแต่วันที่ 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2534 ถึงวันที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2543)<ref>https://www.dnp.go.th/personnel/HRtip/GPF/attach1%20(8).pdf</ref>

รองลงมาคือ จังหวัดนราธิวาส เฉพาะอำเภอจะแนะ อำเภอเจาะไอร้อง อำเภอระแงะ อำเภอแว้ง อำเภอศรีสาคร และอำเภอสุคิริน จังหวัดยะลา เฉพาะอำเภอกาบัง อำเภอธารโต อำเภอบันนังสตา อำเภอเบตง และอำเภอยะหา ที่มีการประกาศกฎอัยการศึกตั้งแต่วันที่ 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2534 ถึงวันที่ 21 กรกฎาคม พ.ศ. 2548 เป็นระยะเวลา 14 ปี 4 เดือน 26 วัน ดังต่อไปนี้