ผลต่างระหว่างรุ่นของ "สงคราม"

ไม่มีข้อตกลงทางวิชาการว่าอะไรเป็นแรงจูงใจสำหรับสงครามที่พบมากที่สุด<ref>{{Cite journal|last=Levy|first=Jack S.|year=1989|title=The Causes of War: A Review of Theories and Evidence|journal=Behavior, Society and Nuclear War|volume=I|page=295|location=New York|publisher=[[Oxford University Press]]|editor1-first=Philip E.|editor1-last=Tetlock|editor2-first=Jo L.|editor2-last=Husbands|editor3-first=Robert|editor3-last=Jervis|editor4-first=Paul C.|editor4-last=Stern|editor5-first=Charles|editor5-last=Tilly|accessdate=4 May 2012|url=http://fas-polisci.rutgers.edu/levy/1989%20Causes%20of%20War.pdf|archive-date=2013-09-22|archive-url=https://web.archive.org/web/20130922150721/http://fas-polisci.rutgers.edu/levy/1989%20Causes%20of%20War.pdf|url-status=dead}}</ref> แรงจูงใจอาจต่างกันระหว่างของผู้สั่งสงครามกับผู้เข้าร่วมสงคราม ตัวอย่างเช่น ใน[[สงครามพิวนิกครั้งที่สาม]] ผู้นำกรุงโรมอาจปรารถนาก่อสงครามกับ[[คาร์เธจ]]โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อกำจัดปรปักษ์ซึ่งฟื้นกำลังใหม่ ขณะทหารแต่ละนายอาจถูกจูงใจด้วยความปรารถนาทำเงิน เนื่องจากมีผู้เกี่ยวข้องจำนวนมาก สงครามจึงอาจมีขึ้นได้จากการรวมแรงจูงใจต่าง ๆ กันจำนวนมาก การตีความการต่อสู้ระหว่างคาอินกับอะเบล (Cain and Abel) ในปฐมกาล 4 (Parashot BeReshit XXII:7) ของคำวิจารณ์ยิวโบราณ (BeReshit Rabbah) ระบุว่า มีเหตุผลสากลสำหรับสงครามสามอย่าง คือ เศรษฐศาสตร์ อำนาจ และศาสนา<ref name = "MidrashQuote">{{cite web