ผลต่างระหว่างรุ่นของ "สมัยพระเวท"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ลไม่มีความย่อการแก้ไข |
Nix Sunyata (คุย | ส่วนร่วม) ลไม่มีความย่อการแก้ไข ป้ายระบุ: เครื่องมือแก้ไขต้นฉบับปี 2560 |
||
บรรทัด 2:
'''สมัยพระเวท''' หรือ '''ยุคพระเวท''' (ราว 1500–500 ปีก่อนคริสตกาล) เป็นสมัยหนึ่งในประวัติศาสตร์ของ[[อนุทวีปอินเดีย]]ทางตอนเหนือ มีช่วงเวลาระหว่างตอนสิ้นสุด[[อารยธรรมลุ่มแม่น้ำสินธุ]]กับการตั้งรกรากครั้งที่สองที่เริ่มต้นตอนกลางของ[[ที่ราบลุ่มแม่น้ำสินธุ-คงคา]] (Indo-Gangetic Plain) ราว 600 ปีก่อนคริสตกาล ชื่อของยุคมาจาก[[พระเวท]] ซึ่งคือคัมภีร์ที่ให้ข้อมูลของชีวิตของยุคนี้ ซึ่งเข้าใจว่าเป็นข้อมูลทางประวัติศาสตร์<ref name="mcclish-olivelle-xxiv">{{citation|last1=McClish|first1=Mark|last2=Olivelle|first2=Patrick|authorlink2=Patrick Olivelle|editor1=M. McClish|editor2=P. Olivelle|title=The Arthasastra: Selections from the Classic Indian Work on Statecraft|url=https://books.google.com/books?id=lBb91WNaed8C&pg=PR24|year=2012|publisher=Hackett Publishing|isbn=1-60384-903-3|page=xxiv|chapter=Introduction}}: "Although the Vedas are essentially liturgical documents and increasingly mystical reflections on Vedic ritual, they are sufficiently rich and extensive to give us some understanding of what life was like at the time. The earliest of the Vedas, the ''Ṛgveda Saṃhitā'', contains 1,028 hymns, some of which may be as old as 1500 BCE. Because the Vedic texts are the primary way in which we can understand the period between the fall of the IVC (ca 1700) and the second wave of urbanization (600 BCE), we call the intervening era of South Asian history the 'Vedic Period.'"</ref> และประกอบด้วยข้อมูลเอกสารชั้นต้นของยุคนี้ เอกสารเหล่านี้รวมถึงหลักฐานทางโบราณคดีทำให้สามารถพิจารณาพบร่องรอยและและสรุปได้ถึงความก้าวหน้าของวัฒนธรรมยุคพระเวท{{sfn|Stein|2010|p=50}}
คัมภีร์พระเวทแต่งขึ้นจากการเล่าต่อกันมาโดยคนที่ใช้ภาษาอินโดอารยันเก่าที่อพยพจากทางตอนเหนือของภูมิภาคของอนุทวีปอินเดีย สังคมยุคพระเวทเป็นสังคมชายนำและสืบทอดตำแหน่งโดยฝ่ายชาย ต้นยุคพระเวทอารยันเป็นสังคม[[ยุคสัมฤทธิ์]]ตอนปลายมีจุดศูนย์กลางบริเวณ[[ภูมิภาคปัญจาบ]] มีรูปแบบเป็นชนเผ่ามากกว่าจะเป็นราชอาณาจักร และสืบทอดตำแหน่งโดยฝ่ายชาย ต่อมาช่วงราว 1200–1000 ปีก่อนคริสตกาล ยุคพระเวทอารยันเริ่มขยายตัวไปทางทิศตะวันออกไปถึงทางตะวันตกของ[[ที่ราบลุ่มแม่น้ำ|ที่ราบลุ่ม]][[แม่น้ำคงคา]] และได้รับเครื่องมือทำจากเหล็ก ทำให้มีการถางป่าและมีการตั้งถิ่นฐานมากขึ้น มีสังคมกสิกรรม ในช่วงครึ่งหลังของยุคนี้มีการเกิดขึ้นของเมืองเล็ก ๆ ราชอาณาจักร และสังคมอันแบ่งแยกชนชั้นอย่างชัดเจนในอินเดีย{{sfn|Stein|2010|p=50}} รวมถึงประมวลเกี่ยวกับพิธีกรรมการบวงสรวงดั้งเดิมของราชอาณาจักร[[กุรุ]]{{sfn|Witzel|1995|p=3-5}}{{sfn|Samuel|2010|p=49-52}} ในช่วงนี้บริเวณตอนกลางที่ราบลุ่มแม่น้ำคงคาปกครองโดยกลุ่มที่ไม่ใช่วัฒนธรรมพระเวทอินโดอารยัน พอสิ้นสุดยุคพระเวทมีการเกิดเป็นนครใหญ่ ๆ และแคว้นใหญ่ ๆ ที่เรียกว่า [[มหาชนบท]] รวมถึงความเจริญรุ่งเรืองของขบวนการสมณะ (รวมถึง[[ศาสนาพุทธ]]และ[[ศาสนาเชน]]) ที่เข้ามาแข่งขันกับความเชื่อดั้งเดิมของยุคพระเวท{{sfn|Flood|1996|p=82}}
==อ้างอิง==
| |||