ผลต่างระหว่างรุ่นของ "สถาบันมัคส์ พลังค์ เพื่อจิตเวชศาสตร์"

| website = [httphttps://www.mpipsyklpsych.mpg.de/ www.mpipsyklpsych.mpg.de]

สถาบันก่อตั้งขึ้นในฐานะสถาบันวิจัยจิตเวชแห่งเยอรมนี ({{lang-de|Deutsche Forschungsanstalt für Psychiatrie}}) โดย[[พระเจ้าลูทวิชที่ 3 แห่งบาวาเรีย]] ในมิวนิก เมื่อวันที่ 13 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1917 กำลังหลักที่อยู่เบื้องหลังสถาบันคือจิตแพทย์ [[Emil Kraepelin]]<ref>Engstrom, Eric J., Wolfgang Burgmair, and Matthias M. Weber. "Psychiatric Governance, Völkisch Corporatism, and the German Research Institute of Psychiatry in Munich (1912–26)." History of Psychiatry 27, no. 1/2 (2016): 38-50, 137-52.</ref><ref>Engstrom, Eric J et al. "Psychiatrie und Politik im Dienste des deutschen Volkes." In Emil Kraepelin: Kraepelin in München II, 1914-1921, ed. Wolfgang Burgmair, Eric J. Engstrom and Matthias M. Weber, 17-82. Munich: Belleville, 2009.</ref><ref>Engstrom, Eric J. et al. "Wissenschaftsorganisation als Vermächtnis." In Emil Kraepelin: Kraepelin in München, Teil III: 1921-1926, edited by Wolfgang Burgmair, Eric J. Engstrom, and Matthias Weber, 17-71. Munich: belleville, 2013.</ref> ในยุค 1930 สถาบันได้รับเงินทุนจำนวนมากได้รับจากเจมส์ โลเอ็บ<ref>Burgmair, Wolfgang, and Matthias M. Weber. "'Das Geld ist gut angelegt, und du brauchst keine Reue zu haben': James Loeb, ein deutsch-amerikanischer Wissenschaftsmäzen zwischen Kaiserreich und Weimarer Republik." Historische Zeitschrift 277 (2003): 343-378.</ref> เช่นเดียวกับเดียวกันจาก[[มูลนิธิร็อคกี้เฟลเลอร์]] ในปี ค.ศ. 1924 สถาบันได้เข้าร่วมกับสมาคมไกเซอร์-วิลเฮล์มเพื่อการขับเคลื่อนวิทยาศาสตร์ ({{lang-de|Kaiser-Wilhelm-Gesellschaft zur Förderung der Wissenschaften}})

รูดินErnst Rüdin ผู้เป็นนักศึกษาของ Kraepelin เข้ารับตำแหน่งผู้อำนวยการสถาบันในปี ค.ศ. 1931 ในขณะที่ยังเป็นหัวหน้าฝ่ายพันธุศาสตร์อีกด้วย นอกเหนือจากการส่งเสริมชื่อเสียงทางวิทยาศาสตร์ระดับนานาชาติ สถาบันได้พัฒนาความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับ[[ระบอบนาซี]] รูดินรือดิน (พร้อมด้วย Eugen Fischer จากสถาบันไกเซอร์วิลเฮล์มเพื่อมานุษยวิทยาวิลเฮล์มเพื่อ[[มานุษยวิทยา]] กรรมพันธุ์มนุษย์ และ[[สุพันธุศาสตร์]]) เข้าร่วมคณะกรรมการรัฐบาลผู้เชี่ยวชาญของรัฐบาล รูรือดินเขียนคำอธิบายอย่างเป็นทางการซึ่งสนับสนุนกฎหมายบังคับทำหมัน เขาเป็นผู้สนับสนุนตัวยงที่เพื่อนร่วมงานเรียกเขาว่า "Reichsfuhrer[[ไรชส์ฟือเรอร์-เอ็สเอ็ส|Reichsführer]] for Sterilization" (ผู้นำจักรวรรดิด้านการทำหมัน)<ref name=inhumanity>[http://www.doew.at/cms/download/b1c46/en_seidelman_max_planck_society.pdf Science and Inhumanity: The Kaiser-Wilhelm/Max Planck Society] William E. Seidelman MD, 2001</ref><ref name=missing/> Felix Plaut (ในปี ค.ศ. 1935) และ Kurt Neubürger ถูกไล่ออกจากสถาบันเนื่องจากเป็นชาวยิว<ref name="History"/><ref>{{cite book |title=The University Department of Psychiatry in Munich: From Kraepelin and His Predecessors to Molecular Psychiatry |last=Hippius |first=Hanns |author2=Hans-Jürgen Möller |author3=Norbert Müller |author4=Gabriele Neundörfer-Kohl |year=2007 |publisher=Springer |isbn=978-3-540-74016-2 |pages=94 }}</ref> สำเนาบันทึกการบรรยายของรูรือดินแสดงให้เห็นว่าการสอนของเขาที่สถาบันมีลักษณะ[[การต่อต้านยิว|ต่อต้านกลุ่มเซมิติก]]<ref name=postwar/> สถาบันได้รับทุนสนับสนุนจากรัฐบาลเป็นจำนวนมาก ซึ่งได้รับการวางโครงการอย่างเปิดเผยเพื่อส่งเสริมเป้าหมายของระบอบนาซี<ref>[https://books.google.co.uk/books?id=jWQgAgAAQBAJ Baltic Eugenics: Bio-Politics, Race and Nation in Interwar Estonia, Latvia and Lithuania 1918-1940 : Volker Roelcke: 3. Eliot Slater and the Institutionalization of Psychiatric Genetics in the United Kingdom] pg 304</ref> กองทุนสถาบันบางกองทุนดูเหมือนใช้ไปเพื่อสนับสนุนงานของ Julius Duessen กับ Carl Schneider พนักงานสถาบันที่[[มหาวิทยาลัยไฮเดิลแบร์ค]] ซึ่งเป็นงานวิจัยทางคลินิกที่เริ่มต้นเกี่ยวกับการฆาตกรรมเด็กมาตั้งแต่ต้น<ref name=man>[https://books.google.co.uk/books?id=VIEDR5XLrWsC Man, Medicine, and the State] Pg 73-</ref><ref name="missing">[https://books.google.co.uk/books?id=y61MBAAAQBAJ The Missing Gene] [[Jay Joseph]], 2006, pg142-</ref><ref>[https://books.google.co.uk/books?id=1Dz45L-oYrEC Medicine and Medical Ethics in Nazi Germany: Origins, Practices, Legacies] Chapter by V. Roelcke, Pg106</ref><ref>[http://europepmc.org/abstract/MED/12365347 Program and practice of psychiatric genetics at the German Research Institute of Psychiatry under Ernst Rudin: on the relationship between science, politics and the concept of race before and after 1993] by V. Roelcke, 2002</ref>

ในช่วง[[สงครามโลกครั้งที่สอง]] สิ่งอำนวยความสะดวกของสถาบันได้รับความเสียหายอย่างมากหนัก<ref name="History"/> หลังสงคราม รูรือดินอ้างว่าเขาเป็นเพียงนักวิชาการ ได้ยินแต่เพียงข่าวลือเรื่องการสังหารผู้ป่วยจิตเวชในโรงพยาบาลใกล้เคียง และเขาเกลียดชังพวกนาซี เขาได้รับการสนับสนุนจากอดีตเพื่อนร่วมงานของสถาบัน Josef Kallmann (ซึ่งเป็นนัก[[สุพันธุศาสตร์]]) ทำให้เขาถูกปล่อยตัวโดยเสียค่าปรับ 500 [[มาร์คเยอรมัน]]<ref name=postwar>[https://books.google.co.uk/books?id=D4S13LYI9egC Genetic Research in Psychiatry and Psychology Under the Microscope] Jay Joseph. Pg 33-, 48. Original source: [http://fultonhistory.com/Newspaper%2018/New%20York%20NY%20PM%20%20Daily/New%20York%20NY%20PM%20Daily%201945/New%20York%20NY%20PM%20Daily%201945%20-%202116.pdf Created Nazi Science of Murder] Victor H Berstein, 1945, August 21, PM Daily</ref>

ในปี ค.ศ. 1984 ได้มีการปรับปรุงแผนกภายในสถาบันขนานใหญ่ แผนกทฤษฎีของสถาบันถูกย้ายไปที่อาคารใหม่ในเขต[[Martinsried|มาร์ทินส์รีด]] ทางตะวันตกของเมืองมิวนิก แผนกประสาทเคมี ประสาทสัณฐานวิทยา ประสาทเภสัชวิทยา และสรีรวิทยาประสาทสรีรวิทยาถูกย้ายไปที่ดังกล่าว แผนกคลินิก แผนกพฤติกรรมวิทยาและจิตวิทยายังคงอยู่ที่ถนน Kraepelinstraße ส่วนศูนย์วิจัยอิสระจิตพยาธิวิทยาและจิตบำบัดถูกปิดลง<ref name="History"/>

ในปี ค.ศ. 1998 ได้มีการแยกแผนกทฤษฎีและแผนกคลินิกของสถาบันออกจากกัน แผนกทฤษฎีของสถาบันถูกตั้งชื่อใหม่เป็น[[สถาบันประสาทวิทยามักซ์พลังค์]] โดยที่แผนกคลินิกยังคงใช้ชื่อเดิมคือ "สถาบันจิตเวชศาสตร์มักซ์พลังค์"<ref name="History"/>

* [httphttps://www.mpipsyklpsych.mpg.de/ เว็บไซต์อย่างเป็นทางการ] {{in lang|de}}