ผลต่างระหว่างรุ่นของ "จักรพรรดิโกไดโงะ"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ป้ายระบุ: แก้ไขจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขจากเว็บสำหรับอุปกรณ์เคลื่อนที่
ไม่มีความย่อการแก้ไข
ป้ายระบุ: แก้ไขจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขจากเว็บสำหรับอุปกรณ์เคลื่อนที่
บรรทัด 48:
ในปี ค.ศ. 1333, จักรพรรดิโกไดโงะหนีจาก โอกิ ด้วยความช่วยเหลือของ [[นาวะ นางาโตชิ]] และครอบครัวของเขา, ยกทัพที่ภูเขาเซ็นโจ ใน [[จังหวัดโฮกิ]] (ตำบลโคโตอูระ, อำเภอโทฮากุ, [[จังหวัดทตโตริ]] ปัจจุบัน). [[อาชิกางะ ทากาอูจิ]], ที่โชกุนส่งไปตามหาและทำลายกองทัพนี้, เข้าข้างจักรพรรดิและจับ [[โรกูฮาระ ทันได]]. ตามนี้, [[นิตตะ โยชิซาดะ]], ที่ได้ยกทัพไปทางทิศตะวันออก, วางล้อมคามากูระ. เมื่อเมืองตกอยู่กับนิตตะในที่สุด, โฮโจ ทากาโตกิ, ผู้สำเร็จราชการแทนโชกุน, หนีไป [[โทโชจิ]], ที่เขาและครอบครัวฆ่าตัวตายทั้งหมด. สิ่งนี้ยุติอำนาจโฮโจและปูทางสู่ระบอบทหารใหม่.<ref name=Sansom2/>{{rp|15–21}}
 
เมื่อกลับมาถึงเมืองเกียวโตอย่างมีชัย, ไดโงะขึ้นครองบัลลังก์จาก จักรพรรดิโคงง และเริ่ม [[การฟื้นฟูเค็มมุ]]. การฟื้นฟูเห็นได้ชัดว่าเป็นการฟื้นคืนวิถีทางที่เก่ากว่า, แต่, ในความเป็นจริง, จักรพรรดิมองเผด็จการจักรวรรดิเหมือนกับ [[จักรพรรดิจีน]]. พระองค์ต้องการที่จะเลียนแบบจีนในทุกวิถีทางและกลายเป็นผู้ปกครองที่มีอำนาจมากที่สุดในตะวันออก. การปฏิรูปที่ใจร้อน, คดีสิทธิที่ดิน, ผลตอบแทน, และการกีดกันซามูไรออกจากระเบียบการเมืองทำให้เกิดการวิจารณ์มากมาย, และระเบียบการเมืองของพระองค์เริ่มแตกสลาย. ใน ค.ศ. 1335, [[อาชิกางะ ทากาอูจิ]], ที่ได้เดินทางไปญี่ปุ่นตะวันออกโดยไม่ได้รับพระราชโองการเพื่อปราบปรามกบฏนากาเซ็นได, กลายเป็นท้อแท้. ไดโงะได้ออกคำสั่งให้ นิตตะ โยชิซาดะ เพื่อติดตาม
* '''18 กันยายน พ.ศ. 1882''' (วันที่ 15 เดือน 8 ปี [[ราคุโอะ]] ที่ี 2) ปที่ 21 ในรัชสมัยจักรพรรดิโกะ-ไดโงะสละราชสมบัติที่เมืองโยะชิโนะให้กับ '''เจ้าชายโนะริโยะชิ''' ที่รัชทายาทขิ้นสืบราชบัลลังก์ต่อมาเป็น [[จักรพรรดิโกะ-มุระกะมิ]]
* '''19 กันยายน พ.ศ. 1882''' (วันที่ 16 เดือน 8 ปี [[ราคุโอะ]] ที่ 2) อดีตจักรพรรดิโกะ-ไดโงะสวรรคตเมื่อพระชนมายุเพียง 51 พรรษา