ผลต่างระหว่างรุ่นของ "สงครามทาสครั้งที่สาม"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
ไม่มีความย่อการแก้ไข ป้ายระบุ: แก้ไขจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขจากเว็บสำหรับอุปกรณ์เคลื่อนที่ |
||
บรรทัด 19:
'''สงครามทาสครั้งที่สาม''' ยังถูกเรียกโดย[[พลูทาร์ก]]ว่า '''สงครามกลาดิอาตอร์''' และ'''สงครามสปาร์ตากุส''' เป็นครั้งสุดท้ายในเหตุการณ์ของการก่อกบฎของเหล่าทาสต่อ[[สาธารณรัฐโรมัน]] เป็นที่รู้จักกันคือ [[สงครามทาส]] ซึ่งครั้งที่สามเป็นเพียงครั้งเดียวที่คุกคามมาถึงกรุงโรม ใจกลางของ[[อิตาลี]] เป็นเรื่องที่น่าตื่นตระหนกอย่างยิ่งสำหรับกรุงโรมเพราะดูเหมือนว่ากองทัพทหารจะไม่มีอำนาจในการปราบปราม
การก่อกบฎได้เริ่มต้นขึ้นในปี 73 ก่อนคริสตกาล ด้วยการหลบหนีของ[[กลาดิอาตอร์|เหล่าทาสกลาดิอาตอร์]]ราว 70 คน จาก[[กลาดิอาตอร์|โรงเรียนกลาดิอาตอร์]]ในคาปัว พวกเขาสามารถเอาชนะกองกำลังทหารโรมันจำนวนเล็กน้อยที่ถูกส่งมาเพื่อจับกุมพวกเขาให้กลับไป ภายในสองปี พวกเขาได้มีคนมาเข้าร่วมจำนวน 120,000 คน โดยมีทั้งผู้ชาย ผู้หญิง และเด็ก เหล่าชายฉกรรจ์ของกลุ่มนี้เป็นกองกำลังติดอาวุธที่มีประสิทธิภาพอย่างน่าประหลาดใจ ซึ่งแสดงให้เห็นเรื่อย ๆ มาว่าพวกเขาสามารถต้านทานหรือเอาชนะทหารโรมัน จากกองลาดตระเวนท้องถิ่นใน[[แคว้นคัมปาเนีย]] กองทหารอาสาสมัครของโรมัน และแม้แต่กระทั่งกองทหารลีเจียนโรมันที่ถูกฝึกมาภายใต้คำสั่งของกงสุล เหล่าทาสได้เดินทางไปทั่วอิตาลี ทำการบุกปล้นที่ดินและเมืองโดยไม่
[[วุฒิสภาโรมัน]]ได้เริ่มตื่นตระหนกมากขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อการปล้นสะดมและความสำเร็จทางทหารอย่างต่อเนื่องของกองทัพทาส ในท้ายที่สุด ฝ่ายโรมันก็ได้มีกองทัพจำนวนแปดลีเจียนภายใต้การนำที่แข็งกร้าว แต่มีประสิทธิภาพของ[[มาร์กุส ลิกินิอุส กรัสซุส]] สงครามได้จบลงในปี 71 ก่อนคริสตกาล ภายหลังจากการสู้รบอันยาวนานและดุเดือด ก่อนที่กองทหารลีเจียนของกรัสซุลและคิดว่ากองทหารลีเจียนของ[[ปอมปีย์]]และ[[มาร์กุส เทเรนิตุส วาร์โร ลูซูลุส]]ที่กำลังเคลื่อนทัพเข้ามาเพื่อโอบล้อมพวกเขาเอาไว้ กองทัพของสปาร์ตากุสได้เปิดฉากเข้าปะทะอย่างเต็มกำลังกับกองทหารลีเจียนของกรัสซุสจนพ่ายแพ้อย่างย่อยยับ ในเหล่าบรรดาผู้รอดชีวิตมีจำนวนประมาณ 6,000 คน ซึ่งถูกจับกุมและถูกประหารชีวิตด้วย[[การตรึงกางเขน|การตรึงไม้กางเขน]]ตามทาง[[แอปเปียน เวย์]] (Appian Way)
| |||