ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พระเจ้าคนุตมหาราช"

กระนั้น การแบ่งสรรอำนาจนี้ก็ดำรงอยู่เพียงช่วงเวลาสั้น ๆ เอ็ดริก สโตรนา ผู้แปรพักตร์ถูกประหารไม่นานหลังจากที่พระเจ้าคนุตขึ้นครองราชย์<ref name="Anglo-Saxon Chronicles, p. 154"/> เมอร์เซียจึงตกไปอยู่ในการปกครองของตระกูลผู้นำท้องถิ่น ซึ่งอาจจะเป็น[[เลโอไฟน์ เอิร์ลแห่งเมอร์เซีย|เลโอไฟน์]] (Leofwine) ผู้ดำรงตำแหน่งเป็นเอลโดแมนแห่ง[[ราชอาณาจักรฮวิกก์|ฮวิกก์]] (Hwicce) ภายใต้การปกครองของพระเจ้าพระเจ้าแอเธลเรด ต่อมา[[เลโอฟริก เอิร์ลแห่งเมอร์เซีย|เลโอฟริก]] (Leofric) ผู้เป็นบุตรชายจึงดำรงตำแหน่งต่อจากเขา{{sfn|Lawson|2004|p=162}} เมื่อถึงปี ค.ศ. 1021 ธอร์เคลก็หลุดออกจากความเป็นคนโปรด และได้รับการประกาศว่าเป็นคนนอกกฎหมาย หลังจากการเสียชีวิตของอีริคในช่วงคริสต์ทศวรรษที่ 1020 ตำแหน่งเอิร์ลแห่งนอร์ทัมเบรียจึงตกไปเป็นของ[[ซิวาร์ด เอิร์ลแห่งนอร์ทัมเบรีย|ซิวาร์ด]] (Siward) [[ราชอาณาจักรเบอร์นิเซีย|เบอร์นิเซีย]] (Bernicia) ดินแดนทางเหนือของนอร์ทัมเบรีย ในทางทฤษฎีแล้วอยู่ภายใต้การปกครองของอีริคและซิวาร์ด แต่ในความเป็นจริงแล้วดินแดนดังกล่าวยังคงอยู่ภายใต้การปกครองของตระกูลขุนนางท้องถิ่นในบริเวณ[[แบมเบิรก์]] (Bamburgh) ตระกูลขุนนางดังกล่าวมีอิทธิพลในพื้นที่นั้นมาตั้งแต่ช่วงต้นคริสต์ศตวรรษที่ 10 เป็นอย่างน้อย โดยดำรงตำแหน่งเป็นเอิร์ลแห่งเบอร์นิเซียภายใต้การปกครองของเอิร์ลแห่งนอร์ทัมเบรีย ครั้นถึงช่วงคริสต์ทศวรรษที่ 1030 การปกครองเวสเซกซ์โดยตรงของพระเจ้าคนุตก็สิ้นสุดลง โดยทรงตั้งเขตปกครองของอาณาจักรเอิร์ล (Earldom) ขึ้นมาแทนที่ และทรงมอบให้[[กอดวิน เอิร์ลแห่งเวสเซ็กซ์|กอดวิน]] ขุนนางชาวอังกฤษจากตระกูลผู้ทรงอำนาจแถบ[[ซัสเซกซ์]] เป็นผู้ปกครอง กล่าวโดยสรุปได้ว่า ในช่วงแรกของการครองราชย์ พระเจ้าคนุตทรงพึ่งพาเหล่าผู้ติดตามชาวสแกนดิเนเวียในการปกครองอังกฤษ และเมื่อเวลาผ่านไป พระองค์ก็ทรงมอบเขตปกครองต่าง ๆ ให้แก่เหล่าขุนนางอังกฤษที่ทรงไว้วางพระราชหฤทัยไปปกครอง