ผลต่างระหว่างรุ่นของ "เจ้าหญิงอลิซ ดัชเชสแห่งกลอสเตอร์"

ในปี [[พค.ศ. 2518]]1975 เจ้าหญิงอลิซทรงเป็นสตรีพระองค์แรกที่ได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์แห่งบาธชั้นที่ 1 และต่อมาในปี [[พค.ศ. 2524]]1981 ทรงได้พิมพ์บันทึกความทรงจำของพระองค์ออกมาในชื่อ "The Memoirs of Princess Alice, Duchess of Gloucester" (บันทึกความทรงจำของเจ้าหญิงอลิซ ดัชเชสแห่งกลอสเตอร์) และในปี พค.ศ. 25341991 พระองค์ได้ทรงพิมพ์ฉบับแก้ไขใหม่ในชื่อ "Memories of Ninety Years" (บันทึกความทรงจำในเวลาเก้าสิบปี)

ในปี [[พค.ศ. 2537]]1994 หลังจากสมาชิกครอบครัวกลอสเตอร์ได้ขายคฤหาสน์บาร์นเวลล์ ซึ่งเป็นผลมาจากปัญหาทางด้านการเงิน เจ้าหญิงอลิซจึงได้ทรงย้ายจากคฤหาสน์บาร์นเวลล์ไปประทับยัง[[พระราชวังเคนซิงตัน]] ซึ่งเป็นที่ประทับของดยุกและดัชเชสแห่งกลอสเตอร์คนปัจจุบัน

ในเดือนธันวาคม พค.ศ. 25442001 พระราชวงศ์อังกฤษได้จัดพิธีเฉลิมฉลองวันประสูติครบรอบ 100 พรรษาให้แก่เจ้าหญิงอลิซ ซึ่งเป็นการจัดครั้งที่สองที่เกิดขึ้นในปีนั้น (โดยครั้งแรกเป็นของ[[เอลิซาเบธ โบวส์-ลีออน|สมเด็จพระราชินีเอลิซาเบธ พระบรมราชชนนี]]) และในพิธีนี้เป็นการปรากฏพระองค์ต่อหน้าสาธารณชนครั้งสุดท้ายของเจ้าหญิงอลิซ (และของ[[เจ้าฟ้าหญิงมากาเร็ต เคานท์เตสแห่งสโนว์ดอน|เจ้าฟ้าหญิงมาร์กาเร็ต]] พระขนิษฐาในสมเด็จพระบรมราชินีนาถ) และต่อมาในวันที่ [[24 กรกฎาคม]] [[พค.ศ. 2546]]2003 เจ้าหญิงทรงเป็นสมาชิกของราชวงศ์อังกฤษที่มีพระชนม์ชีพยาวนานที่สุดที่ยังไม่ใครเกินหน้าได้ต่อจากสมเด็จพระบรมราชินีเอลิซาเบธ พระบรมราชชนนี

เจ้าหญิงอลิซสิ้นพระชนม์ลงด้วยพระอาการสงบเมื่อวันที่ [[29 ตุลาคม]] [[พค.ศ. 2547]]2004 ณ พระราชวังเคนซิงตัน ขณะมีพระชนมายุชันษา 102 พรรษาปี งานพิธีศพจัดขึ้นในวันที่ [[5 พฤศจิกายน]] [[พค.ศ. 2547]]2004 ณ [[โบสถ์เซนต์จอร์จ]] [[ปราสาทวินด์เซอร์]] พระศพได้ฝังลงเคียงข้างเจ้าชายเฮนรี พระสวามีและเจ้าชายวิลเลี่ยม พระโอรสองค์โตใน[[สุสานฝังศพหลวง]]ที่[[ฟร็อกมอร์]] สมเด็จพระราชินีนาถและเหล่าสมาชิกพระราชวงศ์ได้เสด็จมาร่วมงานพระศพด้วย