ผลต่างระหว่างรุ่นของ "การชิงแชมป์โลกเฮฟวีเวทครั้งแรกในประเทศไทย"

'''การชิงแชมป์โลกเฮฟวี่เวทครั้งแรกในประเทศไทย''' โดยปกติแล้วในวงการ[[มวย]]หรือการชกมวยใน[[ประเทศไทย]] มักจะไม่ค่อยได้มีการจัด[[มวยสากล]]หรือแม้แต่กระทั่ง[[มวยไทย]]ก็ตามในรุ่นที่เกินกว่า[[ไลท์เวทเวลเตอร์เวท]]ขึ้นไป และยิ่งหากเป็นการชิงแชมป์โลกในรุ่นเฮฟวี่เฮฟวีเวทที่มีนักมวยต่างชาติเป็นเจ้าของตำแหน่งด้วยแล้ว ยิ่งเป็นไปได้ยาก

แต่ว่า ที่จริงแล้วเคยมีการชกชิงแชมเปี้ยนโลกในรุ่นเฮฟวี่เฮฟวีเวทมาแล้วครั้งหนึ่งในประเทศไทย ถือเป็นครั้งแรกและครั้งเดียวตราบจนบัดนี้ คือในวันที่ [[5 พฤศจิกายน]] [[พ.ศ. 2537]] ที่ จ.[[เชียงใหม่]] เป็นการชกป้องกันตำแหน่งระหว่าง [[จอห์นนี่นี เนลสัน]] (Johnny Nelson) แชมป์โลก WBF [[ผิวดำ]]ชาว[[อังกฤษ]] กับ [[นิโคไล คัลพิน]] (Nikolai Kulpin) ผู้ท้าชิงชาว[[รัสเซีย]] ซึ่งน่าจะสนุกตื่นเต้นเพราะเป็นการชกในนักมวยรุ่นที่ใหญ่ที่สุดในโลกจากนักมวยรูปร่างใหญ่โต แต่เมื่อเอาเข้าจริงแล้ว การชกเป็นไปอย่างน่าเบื่อหน่าย เพราะนักมวยทั้งคู่ไม่ได้ออกอาวุธที่มีความเด็ดขาดในการที่จะสยบคู่ต่อสู้ได้เลย และตลอดการชกทั้ง 12 ยก จอห์นนี่นี เนลสัน แชมป์โลกก็เป็นฝ่ายเดินหน้าชกอยู่ข้างเดียว ครบ 12 ยก กรรมการจึงตัดสินให้แชมป์โลกสามารถรักษาแชมป์ไว้ได้ด้วยคะแนนเป็นเอกฉันท์

สำหรับมวยคู่ประกอบรายการ เป็นการชกป้องกันตำแหน่งแชมป์โลก WBF ในรุ่น[[ซูเปอร์ฟลายเวท|จูเนียร์แบนตั้มเวทตัมเวท]]ครั้งแรกของ [[แซมซั่น กระทิงแดงยิม]] ซึ่งในขณะนั้นใช้ชื่อว่า แซมซั่น อีลิทยิม แชมป์โลกชาวไทยกับ [[ฮิปโป กาล่า]] ผู้ท้าชิงชาว[[อินโดนีเซีย]] กลับชกได้สนุกตื่นเต้าเร้าใจคนดูมากกว่า สามารถเรียกเสียงเชียร์ได้ตลอดเวลา และแซมซั่นก็เป็นฝ่ายชนะ[[ทีเคโอ]]กาล่าไปในยกที่ 5

การจัดมวยในครั้งนี้ มีนาย[[ชวน หลีกภัย]] ซึ่งในขณะนั้นดำรงตำแหน่ง[[นายกรัฐมนตรี]]สมัยแรกเป็นประธาน เป็นการป้องกันตำแหน่งของสถาบัน[[สหพันธ์มวยโลก]] หรือ WBF สถาบันเล็ก ๆ ที่ไม่ได้รับการยอมรับจากทั้งสากลและในประเทศไทย แม้จะมีการป้องกันตำแหน่งในรุ่นเฮฟวี่เฮฟวีเวทให้เป็นจุดสนใจก็ตาม แต่ก็มิไม่ได้เรียกความสนใจจากแฟนมวยชาวไทยหรือต่างประเทศเท่าที่ควร สำหรับ จอห์นนี่นี เนลสัน แล้วนั้น นี่เป็นการชกป้องกันตำแหน่งครั้งแรกของเขา หลังจากได้แชมป์โลกมา และจากนั้นเมื่อป้องกันตำแหน่งครั้งต่อไป ก็ได้เสียแชมป์โลกทันทีที่[[บราซิล]] และหลังจากนั้นเนลสันก็ยังคงชกมวยเรื่อยมา และไม่เคยแพ้อีกเลย มีสถิติชนะรวดทั้งหมดอีกหลายครั้งและยังได้เป็นแชมป์โลกในรุ่น[[ครุยเซอร์เวท]]ของ[[องค์กรมวยโลก]] หรือ WBO ในรุ่น[[ครุยเซอร์เวท]]อีกด้วย แต่ก็มิได้ขยับขึ้นมาเป็นนักมวยในระดับแนวหน้าของโลกแต่อย่างใด จนกระทั่งแขวนนวมไปเมื่อปี [[พ.ศ. 2548]] ส่วน นิโคไล คัลพิน ผู้ท้าชิงแล้วนั้น ต่อมาก็มีสถิติลุ่ม ๆ ดอน ๆ จนกระทั่งแขวนนวมไปในที่สุดในปีต่อมา