ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ปฏิบัติการไบติง"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Matable (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
ป้ายระบุ: แก้ไขจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขจากเว็บสำหรับอุปกรณ์เคลื่อนที่
Matable (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
ป้ายระบุ: แก้ไขจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขจากเว็บสำหรับอุปกรณ์เคลื่อนที่
 
บรรทัด 7:
สถานีเรดารที่ติดตั้งหลายแห่งเหล่านี้ได้ถูกระบุจากภาพถ่ายการลาดตระเวนทางอากาศของ[[กองทัพอากาศสหราชอาณาจักร]](RAF) ในช่วงปี ค.ศ. 1941 แต่ไม่ทราบถึงวัตถุประสงค์ที่แน่ชัดและลักษณะของอุปกรณ์ที่พวกเขาได้ครอบครอง นักวิทยาศาสตร์ชาวบริติชบางคนเชื่อว่าสถานีเหล่านี้เกี่ยวข้องกับการสูญเสียอย่างหนักของเครื่องบินทิ้งระเบิดของ RAF ที่ทำการโจมตีด้วยการทิ้งระเบิดต่อเป้าหมายใน[[ยุโรปที่ถูกเยอรมนียึดครอง|เขตยุโรปที่ถูกยึดครอง]] นักวิทยาศาสตร์ได้ร้องขอให้ทำการบุกเข้าไปในสถานที่เหล่านี้และศึกษาเทคโนโลยีที่มีอยู่ และหากเป็นไปได้ จะทำการคัดลอกและนำกลับไปที่สหราชอาณาจักรเพื่อทำการตรวจสอบเพิ่มเติม
 
เนื่องจากการป้องกันชายฝั่งที่กว้างขวางซึ่งถูกสร้างขึ้นโดยเยอรมันเพื่อป้องกันสถานีจากการจู่โจมทางทะทะเล ซึ่งเชื่อว่าการจู่โจมของ[[คอมมานโด (สหราชอาณาจักร)|หน่วยคอมมานโด]]จากทางทะเลจะต้องเผชิญความสูญเสียอย่างหนักและให้เวลาที่เพียงพอสำหรับฝ่ายข้าศึกในการทำลายสถานี ดังนั้นจึงมีการตัดสินใจว่าจะทำการจู่โจมด้วยการโดดร่มตามมาด้วยการอพยพทางทะเลซึ่งเป็นวิธีการที่เป็นไปได้มากที่สุดในการสร้างความประหลาดใจให้กับกองกำลังทหารที่รักษาการณ์ในสถานี ทำการยึดเทคโนโลยีในสภาพสมบูรณ์ และลดการบาดเจ็บล้มตายต่อกองกำลังจู่โจม
 
ในคือวันที่ 27 กุมภาพันธ์ ภายหลังจากการฝึกซ้อมอย่างหนักและเกิดความล่าช้าหลายครั้ง เนื่องจากสภาพอากาศที่ไม่เอื้ออำนวย กองร้อยของทหารโดดร่มภายใต้บัญชาการของพันตรี [[จอห์น ฟรอสต์ (เจ้าหน้าที่กองทัพบกบริติช)|จอห์น ฟรอสต์]] ได้ทำการโดดร่มลงในฝรั่งเศสซึ่งห่างจากจุดสถานีที่ติดตั้งเพียงไม่กี่ไมล์ จากนั้นกองกำลังหลักได้เข้าโจมตีที่วิลลา ซึ่งอุปกรณ์เรดาร์ได้ถูกเก็บขึ้น ได้สังหารสมาชิกของกองทหารเยอรมันไปหลายนายและเข้ายึดสถานีที่ภายหลังจากได้ทำการดับเพลิงช่วงสั้น ๆ
 
ช่างเทคนิคของ RAF พร้อมกับกองกำลังได้ทำการรื้อแผงเรดาร์ที่เวิร์ซบวร์ก และถอดชิ้นส่วนที่สำคัญหลายชิ้น หลังจากนั้นกองกำลังได้ทำการถอนตัวไปที่ชายหาดเพื่อทำการอพยพ กองกำลังทหารที่ได้รับมอบหมายให้ทำการเคลียร์ชายหายหาดในตอนแรกนั้นเกิดล้มเหลวที่จะทำเช่นนั้น แต่ในไม่ช้า กองกำลังเยอรมันที่รักษาการณ์อยู่ได้ถูกกำจัดด้วยความช่วยเหลือของกองกำลังหลัก กองกำลังทหารจู่โจมได้ถูกพาขึ้นโดยเรือลำเลียงพล จากนั้นได้ย้ายไปยังเรือปืนยนต์(motor gunboats) หลายลำ ซึ่งได้ส่งพวกเขากลับไปยังอังกฤษ
 
การตีโฉบฉวยครั้งนี้ได้ประสบความสำเร็จทั้งหมด กองทหารโดดร่มได้ประสบความสูญเสียที่ค่อนข้างน้อย และชิ้นส่วนของเรดาร์ที่พวกเขาได้นำกลับมาพร้อมกับช่างเทคนิคเรดาชาวเยอรมันที่ถูกจับกุมมาได้ ทำให้นักวิทยาศาสตร์ชาวบริติชได้เข้าใจถึงความก้าวหน้าในเรดาร์ของฝ่ายข้าศึก และสร้างมาตรการตอบโต้เพื่อต้านทานพวกเขา