ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ภาษาบาลี"

**# '''ปัญจมี''' (ปญฺจมี) (Present - Imperative) ใช้ในประโยคคำสั่ง หรือขอให้ทำ

**# '''สัตตมี''' (สตฺตมี) (Present - Optative) ใช้บอกว่าควรจะทำ พึงกระทำ

**# '''กาลาติปัตติ''' (กาลาติปตฺติ) (กาล + อติปตฺติ (อติ- อุปสรรค + ปตฺติ)) (Conditional) กริยาที่คิดว่าน่าจะทำแต่ก็ไม่ได้ทำ (หากแม้นว่า...)

** '''บท''' (ปท) (Voice) ดูว่ากริยานั้นเกิดกับใคร

** '''วจนะ''' (วจน) (Number) เหมือนคำนามคือแบ่งเป็นเอกวจนะและพหุวจนะ ซึ่งวจนะของกริยาก็ต้องขึ้นกับวจนะของนามผู้กระทำ

** '''บุรุษ''' (ปุริส) (Person) บอกบุรุษผู้กระทำกริยา บุรุษในภาษาบาลีนี้จะกลับกับภาษาอังกฤษคือ

**# '''บุรุษที่สาม''' อุตฺตรปุริส หมายถึงผู้ที่กำลังพูด (ฉัน)

 

ฉันพึงพูด เป็น ''วะเทยยามิ'' (วเทยฺยามิ), ฉันจักพูด เป็น ''วะทัสสามิ'' (วทสฺสามิ) ฯลฯ