เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
|
|
|
ภาษาอังกฤษเรียกภาษานี้ว่า '''Mandarin''' (แมนดาริน) ซึ่งมีรากจากคำในภาษาโปรตุเกสว่า '''Mandarim''' (มันดาริม), จากคำในภาษามลายูว่า '''Menteri''' (เมินเตอรี), และจากคำในภาษาสันสกฤตว่า '''Mantrin''' (มันตริน) หรือเทียบตรงกับคำไทยว่า '''มนตรี''' และคำว่า '''กว่านฮว่า''' (อักษรจีน: 官话/官話) '''กว่าน''' (อักษรจีน: 官) แปลว่าราชสำนักและ '''ฮว่า''' (อักษรจีน: 话/話) แปลว่าพูด เป็นชื่อโบราณที่ใช้เรียกภาษานี้ ปัจจุบันใช้ในเชิงวิชาการเพื่อแยกว่าไม่ใช่ภาษาจีนกลุ่มอื่นเช่น [[ภาษาแต้จิ๋ว]], [[ภาษาฮกเกี้ยน]], [[ภาษากวางตุ้ง]] เป็นต้น
ในวงแคบคำว่า '''ภาษาจีนกลาง''' ใช้เรียก ผู่ทงฮว่า (普通话/普通話) และ กั่วอวี่ (国语/國語) ซึ่งเป็นภาษาพูดมาตรฐานที่เกือบจะเหมือนกัน ซึ่งมีพื้นฐานมาจากภาษาพูดที่ใช้กว้างขวาง คือ ''Beifanghua เป่ยฟางฮั่วเป่ยฟางฮว่า'' ซึ่งความหมายในวงแคบนี้ คือความหมายที่ใช้ในบริบทนอกวิชาการ ในวงกว้างคำว่า '''ภาษาจีน''' ใช้เรียก เป่ยฟางฮว่า ("ภาษาพูดทางเหนือ") ซึ่งเป็นประเภทที่ประกอบด้วยภาษาย่อยต่าง ๆ ของภาษาจีนที่ใช้ในทางตอนเหนือและตะวันตกเฉียงใต้ของจีน ซึ่งความหมายนี้มักจะพบในบริบททางวิชาการ และจะใช้ความหมายนี้ในบทความนี้ โดยที่ผู่ตงฮั่วและกั๋วอวี่ผู่ทงฮว่าและกั๋วอวี่ จะใช้ชื่อจีนเรียก รวมถึงใช้ "ภาษาจีนกลางมาตรฐาน" และ "[[ภาษาจีนมาตรฐาน]]" เรียก
ภาษาประเภทเป่ยฟางฮั่วเป่ยฟางฮว่ามีคนพูดมากกว่าภาษาอื่น ๆ และเป่ยฟางฮั่วเป่ยฟางฮว่าก็เป็นพื้นฐานของผู่ตงฮั่วและกั่วอวี่ด้วยผู่ทงฮว่าและกั่วอวี่ด้วย อย่างไรก็ดี เป็นที่น่าสังเกตว่า เป่ยฟางฮั่วเป่ยฟางฮว่าครอบคลุมภาษาย่อยจำนวนมากที่ไม่สามารถเข้าใจกันได้ นอกจากนี้ แนวคิดเป่ยฟางฮั่วส่วนใหญ่เป่ยฟางฮว่าส่วนใหญ่ ไม่ใช้นอกวงการวิชาการเป็นคำที่ใช้อธิบายตัวเอง เมื่อให้อธิบายชนิดของภาษาพูดที่ใช้ คนจีนที่พูดชนิดของเป่ยฟางฮั่วเป่ยฟางฮว่าจะอธิบายตามชนิดของภาษาที่ใช้ เช่น ภาษาเสฉวนหรือภาษาจีนตะวันออกเฉียงเหนือ ชาวจีนมักจะถือชนิดของภาษาจีนกลางที่พูด เป็นส่วนหนึ่งของการระบุมณฑลที่อายอาศัยอยู่ อย่างไรก็ดี แทบจะไม่มีอะไรที่สามารถระบุได้โดยทั่วไป เกี่ยวกับแนวคิดของภาษาพูดทางเหนือ
เหมือนกับ[[ภาษา]]อื่น ๆ การจัดภาษาจีนกลางเป็นภาษาเดียวหรือเป็นภาษาย่อย ยังคงเป็นเรื่องที่ถกเถียงกันอยู่
:''หมายเหตุ: ภาษาจีนกลางชนิดที่เป็นมาตรฐานเรียกว่า ผู่ตงฮั่วผู่ทงฮว่า (Putonghua, 普通话) และ [[ภาษาจีนกลางสำเนียงไต้หวัน|กั๋วอวี่]] (Guoyu, 國語) แต่มักจะเรียกรวม ๆ ในภาษาอังกฤษว่า Mandarin, คำว่า "ผู่ตงฮั่วผู่ทงฮว่า" ในภาษาอังกฤษเรียกแบบเต็ม ๆ ว่า Standard Chinese หรือ Standard Mandarin และ "กั๋วอวี่" เรียกว่า Taiwanese Mandarin''
== ภาษาถิ่น ==
|
