ผลต่างระหว่างรุ่นของ "มณฑลเสฉวน"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ปรับปรุงกล่องข้อมูล + ปรับปรุงส่วนท้าย |
แปลส่วนนำจาก enwiki |
||
บรรทัด 76:
}}
'''
ในสมัยโบราณ เสฉวนเป็นที่ตั้งของ[[รัฐปา]]และ[[รัฐสู่]] ต่อมาได้ถูกพิชิตโดย[[รัฐฉิน]] ซึ่งทำให้รัฐฉินแข็งแกร่งขึ้นและปูทางไปสู่[[สงครามรวมชาติของฉิน|การรวมจีน]]ของ[[จิ๋นซีฮ่องเต้]]กลายเป็น[[ราชวงศ์ฉิน]] ใน[[ยุคสามก๊ก]] [[จ๊กก๊ก|ก๊กสู่ฮั่น]]ของ[[เล่าปี่]]มีที่ตั้งอยู่ในเสฉวน ในศตวรรษที่ 17 พื้นที่แห่งนี้ได้รับความเสียหายจากการก่อกบฏของ[[จางเซี่ยนจง]] และถูกปราบโดย[[ราชวงศ์ชิง|แมนจู]]ในเวลาต่อมา แต่ก็ได้รับการฟื้นฟูจนกลายเป็นพื้นที่ที่มีประสิทธิผลมากที่สุดแห่งหนึ่งของจีนในศตวรรษที่ 19 ในช่วง[[สงครามโลกครั้งที่ 2]] [[ฉงชิ่ง]]เคยเป็นเมืองหลวงชั่วคราวของ[[สาธารณรัฐจีน (ค.ศ. 1912–1949)|สาธารณรัฐจีน]] ทำให้ที่นี่เป็นจุดสนใจใน[[การทิ้งระเบิดฉงชิ่ง|การทิ้งระเบิดของญี่ปุ่น]] เป็นหนึ่งในพื้นที่สุดท้ายในจีนแผ่นดินใหญ่ที่[[กองทัพปลดปล่อยประชาชน]]ยึดได้ในช่วง[[สงครามกลางเมืองจีน]] และถูกแบ่งออกเป็นสี่ส่วนตั้งแต่ปี 1949 ถึง 1952 โดยฉงชิ่งได้รับการบูรณะในอีกสองปีต่อมา เสฉวนได้ประสบกับ[[ทุพภิกขภัยครั้งใหญ่ในจีน]]ในปี 1959 ถึง 1961 แต่ก็ยังคงเป็นมณฑลที่มีประชากรมากที่สุดของจีนจนกระทั่งมีการแยก[[ฉงชิ่ง]]เพื่อตั้งขึ้นเป็น[[เทศบาลนครบริหารโดยตรงของประเทศจีน|เทศบาลนครบริหารโดยตรง]]ในปี 1997
ชื่อ "เสฉวน" มีความหมายว่า "แม่น้ำสี่สาย" เพราะมณฑลเสฉวนตั้งอยู่บนพื้นที่ของ[[แม่น้ำ]] 3 สายมาบรรจบกัน คือ แม่น้ำแยงซีเกียง, แม่น้ำหลินเจียง, แม่น้ำจินซางเจียง ▼
[[ชาวจีนฮั่น]]ในเสฉวนพูด[[ภาษาจีนกลาง]]ด้วยสำเนียงท้องถิ่นที่เป็นเอกลักษณ์ ซึ่งเป็นรูปเป็นร่างขึ้นในช่วงที่มีการขยายตัวของประชากรในพื้นที่ในสมัย[[ราชวงศ์หมิง]] ปัจจุบันกลุ่มภาษาถิ่นนี้มีผู้พูดประมาณ 120 ล้านคน ซึ่งทำให้ภาษานี้เป็นภาษาที่มีคนพูดมากที่สุดเป็นอันดับ 10 ของโลกหากนับแยกกัน ด้วยสภาพอากาศที่ชื้นและอบอุ่นในพื้นที่ทำให้[[อาหารเสฉวน]]เป็นอาหารที่มีรสชาติเผ็ดมาช้านาน โดยเฉพาะรสชาติที่เป็นเอกลักษณ์ของ[[พริกไทยเสฉวน]]ที่กลายเป็นวัตถุดิบหลักของอาหารจีนทั่วโลก เช่น [[ไก่กังเปา]] [[หมาผัวโต้วฟู]]
สภาพอากาศเป็นแบบกึ่งร้อนชื้น สภาพโดยทั่วไปจะมีความชื้นในอากาศสูง สภาพอากาศจึงค่อนข้างครึ้มไม่ค่อยมีแสงแดด โดยในรอบสัปดาห์จะมีแสงแดดหรือเห็นพระอาทิตย์เพียงไม่กี่วัน แต่จะมี[[หมอก]]ปกคลุมเป็นปกติ จนได้รับฉายาว่า "เมืองในหมอก" หรือ "หมาเห่าพระอาทิตย์" และได้รับการกล่าวขานว่า เพราะสภาพอากาศเป็นเช่นนี้ ผู้หญิงในมณฑลเสฉวนมีผิวสวยที่สุดในประเทศจีน<ref>{{cite web|url=http://tv.truelife.com/detail/20150901/ch41/01.00-02.00|title=AEC INSIGHT กับ เกษมสันต์: ข่าววันใหม่|date=1 September 2015|accessdate=1 September 2015|publisher=ช่อง 3}}</ref>▼
ในปี 1950 [[มณฑลซีคัง]]ถูกยุบและต่อมาถูกแยกไปรวมกับ[[เขตปกครองตนเองทิเบต]]ที่ก่อตั้งขึ้นใหม่และมณฑลเสฉวน ทำให้พื้นที่ทางตะวันตกและตะวันเฉียงเหนือของเสฉวนประกอบด้วยเขตปกครองตนเองของ[[ชาวทิเบต|ชนชาติทิเบต]]และ[[Qiang people|ชนชาติเชียง]]
== ชื่อ ==
▲ชื่อ "เสฉวน" มีความหมายว่า "แม่น้ำสี่สาย" เพราะมณฑลเสฉวนตั้งอยู่บนพื้นที่ของ
== ประวัติศาสตร์ ==
ในทางประวัติศาสตร์เคยเป็นราชธานีก๊กสู่ฮั่นของ[[เล่าปี่]]และ[[ขงเบ้ง]]ใน[[สมัยสามก๊ก]] ปลาย[[ราชวงศ์ฮั่น]] ขงเบ้งได้เลือกเอาเสฉวนเป็นราชธานีของก๊กสู่ เพื่อหมายฟื้นฟูราชวงศ์ฮั่น
== ภูมิศาสตร์ ==
มณฑลเสฉวนมีพื้นที่ติดต่อดังนี้
* '''ทิศเหนือ''' ติดต่อกับ [[มณฑลชิงไห่]] [[มณฑลกานซู]] และ[[มณฑลส่านซี]] ประเทศจีน
เส้น 98 ⟶ 104:
* [[ถ้ำผาหินสลักต้าจู๋]]
* [[วัดเต๋าชิงเฉงซัน]]
▲สภาพอากาศเป็นแบบกึ่งร้อนชื้น สภาพโดยทั่วไปจะมีความชื้นในอากาศสูง สภาพอากาศจึงค่อนข้างครึ้มไม่ค่อยมีแสงแดด โดยในรอบสัปดาห์จะมีแสงแดดหรือเห็นพระอาทิตย์เพียงไม่กี่วัน แต่จะมี[[หมอก]]ปกคลุมเป็นปกติ จนได้รับฉายาว่า "เมืองในหมอก" หรือ "หมาเห่าพระอาทิตย์"
== เศรษฐกิจ ==
| |||